Tuńczyk błękitnopłetwy odpowiada gatunkowi Thunnus thynnus. Ma charakterystyczny kształt torpedy i ma średnią długość dwóch metrów, chociaż istnieją zapisy o okazach o długości 4,5 metra i wadze ponad 700 kilogramów.
Geograficzne rozmieszczenie tuńczyka błękitnopłetwego
Tuńczyk błękitnopłetwy jest szeroko rozpowszechniony w Oceanie Atlantyckim i Pacyfiku w wodach subtropikalnych i umiarkowanych.
Siedlisko tuńczyka błękitnopłetwego
Ten tuńczyk błękitnopłetwy jest epipelagiczny, oceaniczny – to znaczy zamieszkuje od powierzchni do głębokości około 100 metrów, gdzie koncentruje się większość życia morskiego – i sezonowo zbliża się do wybrzeża. Toleruje znaczny zakres temperatur.
Tuńczyk błękitnopłetwy w młodości wykazuje silne zachowania szkolne. Ławice tuńczyka błękitnopłetwego sezonowo migrują na północ w miesiącach letnich, wzdłuż wybrzeża Japonii i wybrzeża Pacyfiku w Ameryce Północnej.
Znany z badań na znakowanych rybach, które mogą odbywać transpacyficzne migracje. Inne badania oznakowanych ryb wykazały, że ryba błękitnopłetwa może przepłynąć Atlantyk w mniej niż 60 dni.
Cechy fizyczne tuńczyka błękitnopłetwego
W porównaniu z innymi tuńczykami ta ryba ma długą i lekko spiczastą głowę, a oko jest małe. Te ryby są silnymi i szybkimi pływakami.
Występują dwie płetwy grzbietowe, oddzielone niewielką szczeliną. Druga płetwa grzbietowa jest wyższa niż pierwsza, a po niej występuje 7-10 płetw. Na szypułce ogonowej znajdują się trzy stępki.
Kolorowanie
Grzbiet tuńczyka błękitnopłetwego jest ciemnoniebieski, podczas gdy spód i brzuch są srebrzystobiałe. Ma również paski i niewyraźne plamy po bokach.
Pierwsza płetwa grzbietowa jest żółta lub niebieska, a druga czerwona lub brązowa. Płetwa odbytowa i płetwy są żółte, z czarnymi krawędziami.
Nawyki żywieniowe tuńczyka błękitnopłetwego
Jako drapieżnik ta ryba wykazuje różne strategie w zależności od ofiary. Użyj szybkiego i energicznego wyszukiwania, aby uzyskać mniejsze ryby hodowlane, zwłaszcza sardele. Ma również tendencję do łapania małych, wolno poruszających się organizmów.
Błękinopłetwy zostały zarejestrowane jako bardzo zróżnicowane w swojej diecie. Zjada głównie sardele i sardynki, ale także makrele, latające ryby, kalmary, krewetki i węgorze, a także mniejsze tuńczyki. W obszarach przybrzeżnych zjada rozgwiazdy, wodorosty i mniejsze ryby płytkie.
Odtwarzanie
Tuńczyk błękitnopłetwy jest jajorodny. Tarło wykryto na obszarach i porach roku, takich jak Morze Śródziemne, od czerwca do sierpnia, oraz w Zatoce Meksykańskiej, od kwietnia do czerwca.
Na Pacyfiku tarło występuje na Filipinach. Jest to ograniczony obszar tarła w porównaniu z innymi tuńczykami tropikalnymi.
Niewiele wiadomo na temat tarła tuńczyka błękitnopłetwego, ponieważ go nie zaobserwowano. Różnice w okresach tarła mogą wynikać z wielu czynników, w tym różnych bodźców środowiskowych lub samej zmienności genetycznej.
Czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest temperatura: w Zatoce Meksykańskiej tarło odbywa się w temperaturze 24,9-29,5°C, podczas gdy w Morzu Śródziemnym występuje w temperaturze 19-21°C.
W niewoli błękitnopłetwy osiąga dojrzałość płciową w wieku trzech lat. Jednak inni sugerowali, że tuńczyk błękitnopłetwy osiąga dojrzałość płciową w wieku od czterech do pięciu lat.
Ochrona tego gatunku
Popularność tego tuńczyka na rynkach międzynarodowych doprowadziła do intensywnej eksploatacji na kilku obszarach, zwłaszcza na północnym Atlantyku.
Ponieważ ryba ta migruje na duże odległości, a większość połowów odbywa się na wodach międzynarodowych, konieczna jest międzynarodowa współpraca przy podejmowaniu decyzji dotyczących zarządzania ochroną tego gatunku.
Od 1966 r. istnieje Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, której zadaniem jest zajmowanie się kwestiami ochrony tuńczyka błękitnopłetwego i innych gatunków masowo migrujących.