Nie miał trąby ani kłów, ale dzięki dużym rozmiarom zyskał miano ptaka-słonia. Ten ptak bezgrzebieniowy, typowy dla wyspy Madagaskar, wyginął około 300 lat temu z powodu masowych i ciągłych polowań, jakie ucierpiały wraz z pojawieniem się człowieka na tym terytorium.
Wielki ptak, który nie latał
Wyobraź sobie gigantycznego strusia, co najmniej dwa razy większego. Taki był aepyornis, rodzaj ptaków strutionipodobnych z rodziny Aepyornithidae. I chociaż nie latał, nie musiał też rozwijać dużej prędkości względem ziemi.I jest tak, że aż do przybycia ludzi na wyspę, słoń nie miał drapieżników.
Wraz z wymarłym również nowozelandzkim gigantycznym moa, ptak ten był jednym z największych znanych. Jednak pomimo imponującego wyglądu był nieszkodliwy: był roślinożerny.
Naukowcy nie do końca wyjaśnili, w jaki sposób słoń dotarł na Madagaskar. Istnieje teoria, że ich przodkowie zamieszkiwali to terytorium już miliony lat temu, kiedy oddzielało się ono od kontynentu afrykańskiego.
Inni utrzymują, że początkowo były ptakami latającymi i że w ten sposób przybyły na wyspę. Później tracili tę umiejętność, brakowało im wrogów naziemnych.
Duży ptak, podobny do gigantycznego strusia, ale roślinożerny i nieszkodliwy. To był słoń ptak, zwierzę, które zamieszkiwało wyspę Madagaskar do około 300 lat temu i które wymarło z powodu masowych polowań i zniszczenia jego siedlisk.
Jak było ze słoniem
Wśród innych cech fizycznych ptaka-słonia możemy wymienić:
- Wysokość: do 3 metrów
- Waga: ponad 500 kilogramów
- Szyja: bardzo długa i w kształcie litery „S”
- Dziób: w kształcie harpuna
- Nogi: mocne, zaprojektowane tak, aby dobrze utrzymać Twoją wagę
- Pazury: Potężne
- Upierzenie: przypomina kolce jeżozwierza
Pamiętaj, że podobnie jak kazuar, nandu czy kiwi, aepyornis był ptakiem, który nie potrafił latać. I to, że jego mostek nie miał stępki.
Wygaśnięcie i zmartwychwstanie? z aepyornis
Proces wymierania słoniokształtnych rozpoczął się około 2300 lat temu, wraz z przybyciem pierwszych ludzi na Madagaskar. Ludzie masowo polowali na aepyornis dla ich mięsa i jaj.
Wreszcie zwierzęta te wyginęły w XVII wieku z powodu ciągłego wylesiania siedlisk, w których gnieździły się. W taki czy inny sposób, niektórzy ludzie są zdecydowani zniszczyć wszystko.
Teraz znaleziono tylko skamieniałe kości i jaja słonia. Niektóre z tych ostatnich mają ponad metr obwodu i średnicę ponad 34 centymetrów. Aby dać ci wyobrażenie, jego objętość jest około 160 razy większa niż jajo kurze.
Ku uciesze społeczności naukowej, w niektórych przypadkach jaja te znajdują się w stanie nienaruszonym. A dzięki najnowszej technice, która umożliwia ekstrakcję DNA z ich muszli, sekwencja została odszyfrowana.
Czy możesz sklonować słonia?
Gdy człowiek bawi się w Boga, najpierw ma luksus unicestwienia innych istot bez mierzenia konsekwencji. A potem spróbuj je wskrzesić. Konsekwencje są nadal trudne do obliczenia.
I polega na tym, że dzięki poznaniu profilu DNA wymarłego zwierzęcia można je „wskrzesić”. Jak to osiągnąć? Poprzez proces klonowania, w którym wykorzystuje się „matkę zastępczą” innego gatunku z tej samej rodziny. W przypadku ptaka-słonia można użyć strusia.
Więc nie zdziw się, jeśli w niezbyt odległym czasie będziesz mógł odwiedzić miejsca, które nie mają czego zazdrościć tym, które Steven Spielberg wyobraził sobie dla swojego Parku Jurajskiego. W przypadku słoni-ptaków miejmy nadzieję, że zachowają swoje stare nawyki żywieniowe.