Odpowiedź na to pytanie jest prosta i oczywista: człowiek jest bez wątpienia zwierzęciem o największej inteligencji emocjonalnej. Być może zdanie można nieco zmodyfikować i użyć terminu „istota żywa” zamiast „zwierzę”, aby nie urazić wrażliwości. Ale dla wszystkich intencji i celów jest to samo. A człowiek jest zwierzęciem.
Ale poza człowiekiem nauka spędziła stulecia próbując zmierzyć, określić ilościowo i określić stopień rozwoju mózgu pozostałych gatunków, które tworzą królestwo „Animalia”.
Już Arystoteles około roku 343 p.n.e. napisał traktat o zoologii Historia zwierząt. To 10 tomów, w których grecki filozof zastosował metody naukowe.
Zwrócono tam uwagę, że zwierzęta wykazują zachowania, które można sklasyfikować jako „ostrożne”. Sam Arystoteles twierdzi, że okazy niektórych gatunków są zdolne do naśladowania ludzkich zachowań.
Czym jest inteligencja emocjonalna
Chociaż jest to pojęcie używane z pewną częstotliwością od drugiej połowy XX wieku, dopiero w 1995 roku termin ten stał się popularny dzięki amerykańskiemu psychologowi Danielowi Golemanowi, który opublikował swoją książkę Inteligencja emocjonalna, która rok.
Krótko mówiąc, inteligencja emocjonalna, jeśli chodzi o istoty ludzkie, to nic innego jak umiejętność identyfikowania, rozumienia i zarządzania emocjami w dążeniu do osiągnięcia osobistych celów. Jest to również metoda stosowana przez mężczyzn i kobiety w celu wspierania i ułatwiania relacji międzyludzkich.
Propozycje Golemana – oparte na jego doświadczeniu zawodowym – zostały stopniowo przeniesione do etologii.Obecnie istnieje pewien konsensus co do tego, że różne gatunki zwierząt oprócz ludzi odczuwają i są świadome swoich emocji. Tam, gdzie nie ma zgody, chodzi o uczucia.
Emocje kontra uczucia
Emocje to bodźce, które powodują zmiany w żywej istocie, które mogą, ale nie muszą, być wyrażone fizycznie. Podobnie definiuje się je jako wyrażenia psychofizjologiczne, które są związane z cechami każdej jednostki.
Z drugiej strony pojęcie uczucia odnosi się w prostych słowach do rezultatu wywołanego przez emocję, która trwa w czasie. Emocje i uczucia różnią się tym, że te pierwsze są spontaniczne i często nieświadome. Chociaż istnieje przynajmniej pewien stopień świadomości tego ostatniego.
Które zwierzę ma największą inteligencję emocjonalną?
Bez wchodzenia w "sentymentalne" aspekty, psy są jednymi ze zwierząt, które wyrażają najwięcej emocji. Ponadto zostało w pełni udowodnione, że te popularne zwierzaki identyfikują emocje swoich właścicieli, nawet jeśli starają się je ukryć.
Zdolność ta wynika z faktu, że psy i ludzie mają kilka wspólnych cech. Jednym z nich jest układ limbiczny. Jest to obszar w mózgu przeznaczony do zarządzania reakcjami fizjologicznymi generowanymi dzięki emocjom.
Jest to ściśle związane z pamięcią i instynktami seksualnymi. Warunkuje również zachowania będące iloczynem strachu, przyjemności i agresywności. Jest to system, który emituje szybkie reakcje i które, przynajmniej na początku, są nieświadome.
Seksualność, element różnicujący inteligencję emocjonalną?
Dwa pozostałe gatunki towarzyszące człowiekowi na podium w rankingu zwierząt o największej inteligencji emocjonalnej to szympans i delfin. Obie mają coś wspólnego z ludzkością: uprawiają seks nie tylko jako metodę reprodukcji, ale także dla przyjemności. Ale seksualność nie jest jedyną rzeczą, w której przodują.
Inteligencja szympansa pozwala mu między innymi na systematyczną komunikację poprzez emisję i interpretację symboli i sygnałów. Jest również w stanie konstruować określone znaczenia z sekwencyjnej kombinacji tych dwóch elementów.
Posiada również umiejętność pracy w zespole. Każdy członek społeczności podejmuje określone zadania, aby osiągnąć wspólne cele, pomijając indywidualne aspiracje. Już ten ostatni szczegół wystarczy, aby zostać sklasyfikowanym jako zwierzę o największej inteligencji emocjonalnej po człowieku.
Delfin: najmądrzejszy pod wodą
Choć ośmiornica zyskała dobrą reputację – zaliczana jest do najinteligentniejszych bezkręgowców – delfin zdobywa uznanie w świecie morskim.
To jeden z najbardziej towarzyskich gatunków w całym królestwie zwierząt. Mają wysoko rozwinięty system komunikacji dźwiękowej. Do tego stopnia, że niektórzy specjaliści nie wahają się opisać go jako wyrafinowanego i skutecznego własnego języka.
