Żonglowanie wydrami to jedno z najbardziej uderzających zachowań zwierząt. Ssaki już teraz przyciągają naszą uwagę ze względu na swoją ujmującą i znajomą morfologię, ale jeśli mają też ciekawe zachowania, wzbudzają większe zainteresowanie.
Wydry są uważane za wysoce inteligentne zwierzęta. Jedną z ich najpopularniejszych umiejętności jest praca jako budowniczych narzędzi i architektów.
Zwierzęta te mają jednak inne, mniej znane zachowania. Tutaj ci pokazujemy.
Przedstawiamy tego ssaka
Jedną z najbardziej znanych rzeczy na temat wydr jest to, że są ssakami wodnymi.Można je znaleźć w rzekach, ale są też gatunki morskie. Jeśli chodzi o taksonomię, wydry należą do rodziny łasicowatych. W tej grupie są też borsuki czy fretki.
Funkcje
Tutaj przedstawiamy niektóre z jego najważniejszych cech morfologicznych:
- Ssaki te mają duże ciało, osiągające 85 centymetrów długości nie licząc ogona.
- Jego sierść, gruba i wodoodporna, ma różne odcienie. Przeważnie odcień jest ciemnobrązowy, chociaż w okolicy brzusznej obserwuje się szarawy kolor, który rozjaśnia się w okolicy gardła.
- U wydry można zaobserwować lekki dymorfizm płciowy. Rozpiętość skrzydeł samców wydr jest większa niż samic.
Siedlisko i rozmieszczenie
Wydry często spotyka się na brzegach rzek otoczonych roślinnością. Uwielbiają krystalicznie czyste wody z dnem otoczonym kamieniami.
Ssaki te wykorzystują naturalne przestrzenie, takie jak nory czy jaskinie, które zwykle znajdują się na obrzeżach wody. Mają stałą norę tylko w okresie lęgowym, a poza tym okresem ich lokalizacja jest zmienna.
Inne ciekawostki
Ciekawym faktem dotyczącym tych zwierząt jest to, że charakteryzują się one dużą terytorialnością. Na terytorium samca nie pozwala polować innym pokrewnym ani innym zwierzętom.
Obecność wydr w rzekach jest dobrym wskaźnikiem stanu ich wód. Ze względu na zanieczyszczenie wód rzecznych, wycinkę drzew lub inne zagrożenia, wydra została wpisana na listę „gatunków szczególnej troski”.
Żonglerka wydrami
Wydry mają bardzo ciekawe zachowania, takie jak żonglerka w wodzie. Uwielbiają bawić się kamieniami lub kamykami, którymi rzucają i chwytają przednimi łapkami.
Przesuwając je nerwowo, wygląda to tak, jakby nimi żonglowały. Stąd rozmowa o żonglowaniu wydrami.
Uważano, że to zachowanie miało na celu poprawę. Uważano, że celem była poprawa ich zdolności motorycznych w żerowaniu.
Niedawne badanie odkryło jednak przyczynę takiego zachowania.
Powód żonglowania wydrami
Grupa naukowców z University of Exeter opublikowała niedawno badanie na ten temat. Przeanalizowali zachowanie łącznie 50 wydr z dwóch różnych, ale blisko spokrewnionych gatunków.
Z całej badanej grupy 44 osobniki należały do wydry karłowatej (Aonyx cinereus), a tylko 6 do wydry gładkowłosej (Lutrogale perspicillata). Pierwszy żywi się skorupiakami, a drugi łowi ryby.
Badanie opublikowane w Royal Society Open Science koncentruje się na przyczynie tego zachowania. Aby to zrobić, przeprowadzili różne eksperymenty z wydrami, dając im zagadki, aby mogły wydobywać jedzenie.
Ponadto przewidzieli, że wydry azjatyckie będą lepsze w rozwiązywaniu tych zagadek. Może to być spowodowane tym, że jedzą skorupiaki i muszą wymyślić, jak je wydobyć.
Odnosząc się do częstotliwości żonglowania, wzięli pod uwagę takie aspekty jak gatunek, wiek, płeć i głód. To badanie dało ciekawe rezultaty.
Jakie aspekty są najbardziej istotne w tym zachowaniu?
Badanie wykazało, że młode i stare wydry żonglowały częściej niż dorosłe osobniki. Nie zaobserwowali jednak różnic związanych z gatunkiem czy płcią.
Możliwym wyjaśnieniem jest to, że dorosłe wydry skupiają się na rozmnażaniu i rozmnażaniu, podczas gdy młode i starsze mogą spędzać czas na grach.
Uważa się, że starsze kobiety żonglują, aby zwalczyć spadek zdolności poznawczych. I to u młodych wydr poprawia ich rozwój motoryczny.
Z drugiej strony zaobserwowano, że żonglerka była bardziej ciągła, jeśli wydry były głodne. Nie sprawiło to jednak, że szybciej rozwiązywali zagadki.
Podsumowując, zasugerowano, że żonglerka u wydr może wynikać z przewidywania pożywienia. Wygląda na to, że nie są one związane z umiejętnością wydobywania żywności.
Jednak autorzy zwracają uwagę, że badania przeprowadzono na okazach trzymanych w niewoli. Uważają za stosowne przeprowadzenie długoterminowych i bardziej szczegółowych badań na dzikich wydrach.
