Psy i koty różnią się nie tylko wyglądem i zachowaniem, ale także wykazują różne wymagania żywieniowe. Innymi słowy, ich ciała nie są przygotowane do trawienia i przyswajania tego samego rodzaju diety. Następnie zapraszamy do zapoznania się z głównymi różnicami w żywieniu kotów i psów, aby zapewnić swoim zwierzętom optymalne żywienie.
5 różnic w żywieniu kotów i psów
1. Psy przystosowały się do diety wszystkożernej; koty to surowi mięsożercy
Pierwsza i najbardziej podstawowa różnica w diecie kotów i psów polega na tym, że organizm psów może przystosować się do diety wszystkożernej, podczas gdy koty są zasadniczo mięsożerne.
Innymi słowy, psy mogą jeść i cieszyć się większą różnorodnością pokarmu niż koty. Dieta kotów powinna opierać się na spożyciu białek i tłuszczów pochodzenia zwierzęcego.
Z kolei psy mogą spożywać inne składniki z umiarem, takie jak węglowodany, dobre tłuszcze pochodzenia roślinnego, owoce i warzywa.
Są też owoce i warzywa, które są dobre dla kotów i mogą pomóc wzmocnić ich układ odpornościowy. Nie zmienia to jednak faktu, że podstawą kociej diety powinno być mięso.
2. Koty są znacznie bardziej wybredne niż psy, jeśli chodzi o jedzenie
Jedną z najczęstszych skarg kocich korepetytorów jest „wymagające podniebienie” kociąt. Nie można zaprzeczyć, że koty są znacznie bardziej wybredne w stosunku do swojego pokarmu niż psy.
Tłuszcze kurczowo trzymają się rutyny jako formy samoobrony, unikając narażania się na niebezpieczne lub niekorzystne konteksty. Z tego powodu są bardziej „zamknięci” w stosunku do nowości w swoim codziennym życiu i diecie.
Jednak można uelastycznić podniebienie kociąt, wprowadzając je w dzieciństwie w różne konsystencje, smaki i aromaty. W pierwszych sześciu lub siedmiu miesiącach życia koty stanowią filary ich zachowania w stosunku do ludzi, innych kotów, a także w stosunku do jedzenia.
3. Psy praktycznie pożerają jedzenie; frakcja kotów
Ci, którzy dzielili dom z psami, wiedzą, że praktycznie pożerają jedzenie, przy minimalnym żuciu. Chociaż jest to cecha wspólna dla wszystkich psów, niektóre rasy są szczególnie żarłoczne, na przykład labrador, golden retriever, nowofundland lub beagle.
Z drugiej strony koty, które mają zrównoważone odżywianie i zdrowy tryb życia, rzadko zachowują się obżarstwo.Mają nawet tendencję do dzielenia jedzenia i mogą jeść kilka razy dziennie w małych porcjach, aby za każdym razem spożywać tylko tyle, aby zaspokoić głód.
Z tego powodu objadanie się i problemy trawienne związane z nadmiernym spożyciem pokarmu znacznie częściej występują u psów niż u kotów. A także epizody zatruć i wypadki domowe spowodowane zażyciem substancji chemicznych, lekarstw, śmieci itp.
4. Długotrwałe posty są często bardziej niebezpieczne dla kotów niż dla psów
Długotrwała głodówka, czyli przebywanie przez wiele godzin lub dni bez jedzenia z określoną częstotliwością, jest bardzo niebezpieczna dla psów i kotów. Jednak w tych warunkach koty są wysoce predysponowane do rozwoju stłuszczenia wątroby.
Organizm kotów potrzebuje działania białek przyjmowanych z pokarmem, między innymi do metabolizowania tłuszczów w wątrobie.Dlatego jeśli zwierzę spędza wiele dni bez jedzenia, wzrasta ryzyko nieprawidłowego stężenia lipidów w tym narządzie.
Metabolizm tłuszczów w wątrobie przebiega inaczej u psów i nie zależy wyłącznie od spożycia białek zewnętrznych. Dlatego przypadki stłuszczenia wątroby u psów są rzadsze niż u kotów.
5. Psy naturalnie nawadniają znacznie mniej niż koty
Dobrowolne przyjmowanie płynów to także jedna z najważniejszych różnic w żywieniu kotów i psów. Psy naturalnie nawadniają znacznie mniej niż koty, głównie dlatego, że codziennie spożywają duże ilości wody.
Problemy zdrowotne są bardzo częste u kotów, szczególnie w nerkach, wynikające z odwodnienia lub słabego nawodnienia. Z tego powodu ideałem jest, aby dieta kotów zawierała duży udział mokrej karmy, najlepiej domowej roboty.
