Ciężko w całym królestwie zwierząt znaleźć postać tak zgrabną jak koń. Ale charakter tego zwierzęcia jest w stanie przekazać jeszcze więcej szlachetności niż jego wygląd. Wśród wielu innych zdolności mówi się, że konie wyczuwają nasze emocje. Czy to prawda?
Pochodzenie
Przez wiele wieków podsycano przesąd, że jedyną słuszną formą inteligencji jest ludzka racjonalność. Na szczęście postęp technologiczny umożliwił naukom weterynaryjnym zademonstrowanie niezwykłych zdolności poznawczych i wrażliwych zwierzęcych instynktów.
Od klasycznych mitologii, niektóre zwierzęta zostały wycofane z pewnego rodzaju magiczną aurą dzięki ich zdolnościom sensorycznym. A wieśniacy już potwierdzili, że psy wyczuwają strach, a konie wyczuwają nasze emocje.
Spośród wielu hipotez wydaje się wyróżniać jedno pytanie: czy nauka może udowodnić, że konie wyczuwają nasze emocje? A może dojdziemy do wniosku, że jest to interpretacja projektowana przez człowieka na zwierzę?
Czy można wyczuć emocje?
Wcześnie uznano, że wiele ssaków jest zdolnych do empatii wobec innych stworzeń. Udane badania z delfinami były niezbędne do nadania wiarygodności temu pytaniu. A jednocześnie otwarte ścieżki do badania innych gatunków.
W ostatnich dziesięcioleciach poczyniono znaczne postępy w wiedzy o zdolności psów do empatii wobec właścicieli. Ale ostatnie badania naukowe poświęcają swoją uwagę badaniu społecznego i wrażliwego poziomu koni.
Nietrudno było zaobserwować, że konie potrafią okazywać empatię innym koniom, psom, osłom i mułom. I że przyjęli także charakterystyczną mimikę i odgłosy w zależności od kontekstu, któremu zostały poddane.
Te dane już zapowiadały doskonały sygnał dotyczący wrażliwości koni. Pozostało jednak znaleźć sposób na poznanie i porównanie reakcji koni na różne ludzkie emocje.
Czy istnieją naukowe dowody na to, że konie wyczuwają nasze emocje?
Obecnie naukowcy dostrzegają już wrażliwość koniowatych i ich zdolność do nawiązywania afektywnych więzi z ludźmi. Ale daleko jeszcze do zaakceptowania tego, że konie wyczuwają nasze emocje.
Dobrą wiadomością jest to, że w wielu badaniach naukowych udało się już zrównać konie z psami. To w kwestii rozpoznawania ludzkich emocji.
Przeprowadzone badania
Wśród nich wyróżnia się projekt badawczy realizowany przez University of Sussex. Przeanalizowano reakcje koni na różne wyrazy ludzkich twarzy.
Przedstawione przyjaznym twarzom zwierzęta były towarzyskie i spokojne, bez znaczących zmian fizycznych. Przy wściekłych minach konie zarejestrowały przyspieszone tętno i odwróciły głowy, aby pokazać lewe oko.
Szczegóły pyska konia
Lewe oko ssaków przekazuje bodźce bezpośrednio do prawej półkuli mózgu. To tam następuje przetwarzanie informacji w celu wygenerowania impulsu reakcji. To naukowo wyjaśnia, dlaczego po zmianie wyrazu twarzy koń natychmiast pokazuje lewe oko.
W popularnej mądrości lewe oko konia jest słusznie nazywane „złym okiem”. Mówi się, że używa tego onieśmielającego spojrzenia, aby się bronić, gdy jest zagrożony. Ustaw mechanizm samoobrony.
Koniowate są również znane z okazywania lęku poprzez negatywne zmiany w swoim zachowaniu i sposobie interakcji. Aby ostrzec, gdy wyczują niebezpieczeństwo, konie odwracają się i/lub opuszczają głowy, aby spojrzeć w ziemię.
Porównując swoje wyniki z tym standardem behawioralnym, naukowcy z Sussex byli w stanie wykazać wysoką wrażliwość koni. Ich sposób działania sugeruje, że potrafią czytać emocje na ludzkiej twarzy.
Analizowane reakcje
Wszystkie analizowane okazy wykazywały podobne reakcje. Dlatego nie mogło to być związane z wcześniejszym szkoleniem określonego zwierzęcia. Konie rozwinęły tę wspaniałą zdolność do przetrwania i współistnienia podczas ewolucji swojego gatunku.
Według nich reakcja na różne ludzkie miny jest kluczem do zweryfikowania, czy konie wyczuwają nasze emocje. I może to oznaczać punkt wyjścia do wykazania, że instynkt jest formą inteligencji poznawczej.
Czy to przez popularną, czy naukową mądrość, warto zwrócić uwagę na zachowanie zwierząt. Jeśli konie wyczuwają nasze emocje, mogą pomóc nam rozwinąć naszą inteligencję emocjonalną i zrobić postęp w kierunku samopoznania.
