Próba wyjaśnienia sposobu myślenia kotów nie jest łatwym zadaniem. Bez kwestionowania inteligencji kociąt, a być może ze względu na ich osobowość i niezależność, bardzo trudno jest przekonać je do zgody na eksperymenty ujawniające strukturę ich myśli.
Inteligentne, czułe i niezależne: takie są kocięta
Każdy, kto miał lub ma koty, może zaświadczyć, że są to bardzo inteligentne i czułe zwierzęta, nawet jeśli nie zawsze starają się nas zadowolić, jak psy.
Rzecz w tym, że kociaki nie uważają nas za swoich panów ani nie identyfikują nas jako głowy stada, do którego nigdy nie należały. Niektórzy zwracają uwagę, że postrzegają nas jako swoich rówieśników, choć „trochę” większych.
Inni – jak Winston Churchill – ośmielają się twierdzić, że nawet ich poddani nam wierzą. A antropolog i socjolog Marcel Mauss powiedział kiedyś: „Kot jest jedynym zwierzęciem, któremu udało się oswoić człowieka”.
Koty są tajemnicze; przechodzi przez jego umysł bardziej niż moglibyśmy sobie wyobrazić
-W alter Scott-
Kilka faktów o kocim mózgu
Obiektywnym faktem jest to, że mózgi kotów i ludzi mają podobną budowę w 90 procentach.
Jest podzielony na obszary przeznaczone do określonych zadań, ale może z łatwością przenosić informacje z jednej przestrzeni do drugiej. Dzięki temu kotek szybko rozpoznaje otoczenie i płynnie się przystosowuje.
Ponadto ma około 300 milionów neuronów, dzięki którym nie zapomina tego, czego się kiedyś nauczyło, na przykład tego, czego nauczyła go matka, gdy był dzieckiem. Lub przypomnij sobie miejsca, w których był dawno temu, lub ludzi, których spotkał w innych okolicznościach.
Mózg kota wymaga jednak ciągłej stymulacji. Koty, które wykazały większą inteligencję, miały największy kontakt z ludźmi, którzy je wychowywali od najmłodszych lat.
Ludzie próbują odkryć, jak myślą koty
Ale o ile wieści o różnych badaniach przeprowadzonych na umyśle psa często nas zaskakują, tak nie dzieje się z naszymi miauczącymi przyjaciółmi. Więc w tej dziedzinie wciąż jesteśmy w pieluchach, aby wiedzieć, jak myślą koty.
To, że te nieliczne doświadczenia przeprowadzone z kociętami nie były zachęcające. Na przykład Christian Agrillo – psycholog porównawczy z Uniwersytetu w Padwie we Włoszech – który przeprowadził kilka badań nad współzawodnictwem liczbowym z małpami, ptakami, a nawet rybami – był sfrustrowany, gdy przyszła kolej na koty: wiele z nich było zirytowanych, a inne wręcz odmówił współpracy.
A biorąc pod uwagę kilka zwierząt, które współpracowały, ledwo mógł dojść do wniosku, że mało obchodzi je liczenie i że rozmiar ma większe znaczenie niż liczba.
Znaki, które koty myślą i to dużo
Jednak to, że my, ludzie, nie jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć sposobu myślenia kotów, nie oznacza, że tak nie jest. Wystarczy uważnie je obserwować, by uświadomić sobie ich inteligencję. Mianowicie:
- Są ostrożni. I zdają sobie sprawę, kiedy mogą być w niebezpieczeństwie.
- Są ciekawe. Lubią poznawać i badać sytuacje wykraczające poza sytuacje związane z ich przetrwaniem.
- Potrafią znaleźć rozwiązania różnych problemów i sytuacji, które się pojawiają. Na przykład: jak otworzyć drzwi lub jak uzyskać dostęp do żywności znajdującej się w zamkniętym pojemniku.
I chociaż mogą nauczyć się sztuczek, zrobią to tylko wtedy, gdy dostaną coś w zamian. I odmawiają współpracy, jeśli coś nie jest interesujące. Trudno w tym momencie wyobrazić sobie „kota Pawłowa”, prawda?
Kocięta nie chcą nam zdradzić swoich sekretów
Dziennikarz naukowy David Grimm zwraca uwagę, że psy wydają się dostrajać do ludzkich częstotliwości radiowych jak żadne inne zwierzę. I to chyba jedyna stacja, której słuchają.
Z drugiej strony kocięta dostrajają się do nas tylko kiedy chcą, ale nie ulega wątpliwości, że korzystają też z innych kanałów na tarczy. To by wyjaśniało, dlaczego tak trudno je studiować.
Chociaż moglibyśmy również stwierdzić, że koty są zbyt inteligentnymi istotami, aby współpracować z naszymi niezdarnymi eksperymentami. I że w dodatku nie zamierzają nam zdradzić żadnego ze swoich sekretów.
