Ropnie u królików definiuje się jako infekcje i stany zapalne tkanek ciała charakteryzujące się obrzękiem i gromadzeniem się ropy. W zależności od miejsca pojawienia się ropień może być mniej lub bardziej widoczny dla opiekuna zwierzaka.
W przeciwieństwie do kotów i psów, ropnie u królików nie pękają i tak łatwo nie odprowadzają ropy do podłoża. Dlatego, jeśli tempo wzrostu jest szybkie, mogą naruszyć struktury kości i mięśni. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ropniach u tych zwierząt i sposobach ich leczenia, czytaj dalej.
Jak powstaje ropień?
Ropień to zainfekowany fragment tkanki zwierzęcia. Pojawiają się one, gdy dochodzi do miejscowej infekcji bakteryjnej, a organizm jest w stanie ją wyizolować i zapobiec rozprzestrzenianiu się na resztę ciała. Białe krwinki układu odpornościowego migrują do tego regionu, aby zwalczać patogeny, dlatego w środku tworzą się duże ilości ropy.
Ropnie skórne są łatwo widoczne, ponieważ mają kształt grudek, są czerwone i bolesne w dotyku. Niestety, mogą one również powstać w zinternalizowanych obszarach ciała i powodować bardzo bolesne objawy, jeśli zajęte są ważne narządy.
Ogólnie rzecz biorąc, najlepszym rozwiązaniem dla tego typu infekcji jest pęknięcie ropnia i odpływ ropy do podłoża. Jak już powiedzieliśmy, zwykle nie dzieje się tak u królików, dlatego konieczne jest podjęcie działań medycznych, aby móc się go skutecznie pozbyć.
Rasy karłowate i króliki belier są bardziej podatne na ropnie na twarzy spowodowane infekcjami zębów.
Wiele czynników sprawczych
Większość przypadków ropni u królików jest spowodowana infekcjami zębów. Kiedy system dentystyczny zwierzęcia nadmiernie się rozrasta i uszkadza własną tkankę jamy ustnej, obszar ten może ulec zakażeniu. Z drugiej strony urazy spowodowane walkami i innymi wydarzeniami mogą pozwolić bakteriom dostać się do skóry królika.
Bakterie, które powodują pojawienie się ropy w tym obrazie klinicznym to: Pasteurella multocida, Staphylococcus, Escherichia coli, beta-hemolityczny Streptococcus, Pseudomonas, Proteus i Bacteroides.
Najczęstsze rodzaje ropni
Ropnie mogą pojawić się na prawie każdej części ciała. Jednak niektóre obszary są bardziej skłonne do ich prezentacji. U królika dwa najczęstsze to:
Ropnie zębów
Zęby królików nie przestają rosnąć przez całe życie, więc mogą być z nimi różne problemy.Może to generować różne rany w jamie ustnej, które łatwo ulegają zakażeniu i zamieniają się w ropnie. Co więcej, ich lokalizacja sprawia, że są trudne do wykrycia nawet dla specjalisty ds. zdrowia zwierząt.
Możliwe jest również, że ciało obce utknie w jamie ustnej i spowoduje ropień. Chociaż zwykle nie jest łatwo wykryć tego typu problem, przy najmniejszych oznakach wybrzuszenia udaj się do lekarza weterynarii. Nasilenie będzie zależeć od przyczyn i czasu leczenia.
Ropnie rogówki
Ropnie rogówki są zwykle spowodowane urazem okolicy oka spowodowanym zadrapaniami. Powodują one rany wewnątrz oka, które z czasem ulegają zakażeniu, tak że tworzą się małe żółtawo-białe worki (ropnie). Nasilenie tego problemu jest różne i prawie zawsze pozostawia następstwa.
Największym zaostrzeniem tego typu ropnia jest to, że antybiotyki nie mogą łatwo wniknąć w strukturę oka.Dlatego leczenie jest skomplikowane i nie zawsze przynosi dobre rezultaty. Ponadto grudki łatwo pękają w tym obszarze, co powoduje bardziej złożone następstwa.
Objawy ropni u królików
Zgodnie z przychodniami weterynaryjnymi objawy ropnia będą całkowicie zależne od miejsca, w którym się znajduje. Jak możesz sobie wyobrazić, guzek na skórze nie będzie miał nic wspólnego z innym, który pojawi się w jamie brzusznej. W każdym razie na poniższej liście umieszczamy serię ogólnych objawów klinicznych:
- Nagłe pojawienie się bolesnego guzka u królika. Dzieje się tak w przypadkach, gdy ropień nie jest zinternalizowany.
- Guz wydaje się być związany ze stanem zapalnym, zniszczeniem tkanek i niewydolnością narządów, która jest zagrożona przez gromadzenie się ropy.
- Masa może być różnej wielkości i może być stała lub płynna w dotyku.
- Gdy ropień pęknie, można zaobserwować nagłą wydzielinę ropną.
- Trudności z jedzeniem i utrata apetytu. Dzieje się tak u królików z ropniami, które zagrażają aparatowi jamy ustnej.
- Letarg, osłabienie i niechęć do poruszania się, w przypadku gdy ropnie zlokalizowane są w okolicach nóg.
Symptomy będą całkowicie zależeć od dotkniętego obszaru. Mimo to, jeśli nie jest leczona, infekcja powodująca ropień może rozprzestrzenić się na otaczającą kość i tkankę. W tym momencie obraz kliniczny staje się bardzo poważny.
Zabieg
Niestety leczenie ropni u królików może być skomplikowane, jak wskazuje House of Rabbit Society. Ropa wytwarzana przez te zwierzęta jest prawie półpłynna, ponieważ brakuje im enzymu obecnego u innych ssaków, który umożliwia jej upłynnienie. To bardzo utrudnia wydobycie.
Oprócz tego wszystkiego, ropnie mogą generować rozszerzenia na inne obszary, a jeśli nie zostaną one prawidłowo usunięte, guzek z pewnością powróci w krótkim czasie.Z tego powodu operacja jest zwykle wykonywana z ogólną sedacją, która pozwala lekarzowi weterynarii na usunięcie całej zakażonej tkanki ze zwierzęcia.
Podczas tej procedury patogen zostanie skatalogowany i zwierzęciu zostaną przepisane odpowiednie antybiotyki. Rana musi pozostać otwarta przez kilka dni, a opiekun musi ją dokładnie oczyścić: jeśli ropień zamknie się zbyt szybko, ropa pojawi się ponownie.
W przypadku nieusunięcia całego ropnia stosuje się okresowe wstrzykiwanie antybiotyków w zmienione miejsce. Następnie wnętrze ropnia zostanie również oczyszczone roztworami antybiotykowymi i leczniczymi. Jest to powolny i kosztowny proces, który niestety nie gwarantuje wyzdrowienia zwierzęcia w 100% przypadków.
Patologia trudna do rozwiązania
Jak być może zauważyłeś, pozbycie się ropnia królika jest znacznie trudniejszym zadaniem, niż można by się spodziewać w pierwszej kolejności.Te zwierzęta mają prawie stałą ropę, więc dostarczenie antybiotyku do źródła infekcji jest naprawdę skomplikowanym zadaniem.
Do tego tendencja do nawrotów po leczeniu jest bardzo duża. Jest prawdopodobne, że pozostałości infekcji ulegną reaktywacji i konieczne będzie ponowne podanie zwierzęciu antybiotyku. W takich przypadkach cierpliwość, chęć i przywiązanie opiekuna są najlepszymi sprzymierzeńcami w poprawie jakości życia zwierzęcia.
