Niedawna wyprawa do rezerwatu przyrody Ałtaj na południu Syberii dokonała niezwykłego odkrycia: kamera uchwyciła kota Pallasa. Ten kot, znany również jako manul, jest zwierzęciem, które niewiele pokazuje ludzkim oczom. Ale także integruje Czerwoną Listę Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Tam gatunek jest klasyfikowany jako „bliski zagrożenia”. Dlatego fakt, że udało się sfotografować jeden okaz, jest niezwykły.
Poznaj historię za kamerą, która uchwyciła kota Pallasa
Ponieważ niechętnie pokazują się ludziom -będą miały ku temu dobre powody- nie ma zbyt wielu okazji do zobaczenia zdjęć tych kotów w ich naturalnym środowisku.
Tym razem rekord został pobity podczas wyprawy zorganizowanej przez Światowy Fundusz na rzecz Przyrody (WWF), Regionalny Fundusz Ochrony Zwierząt Argali i Rezerwat Przyrody Ałtaju.
Tak więc, ponieważ kot Pallasa został schwytany, stworzony do niczego niezwykłego, skorzystaj z okazji, aby podziwiać tego pięknego kota.
Kilka faktów o manulu
Jak widać, te zwierzęta wyglądają na dość duże i pulchne. Są jednak mniej więcej tego samego rozmiaru i wagi, co przeciętny kot domowy. Ale ich długie i gęste futro, które jest w stanie wytrzymać niskie temperatury w miejscach, w których żyją, sprawia, że wyglądają na większe niż są w rzeczywistości.
To dlatego, że manul ma około 9000 włosów na centymetr kwadratowy i może osiągnąć długość do 7 centymetrów.
Domeny tego mięsożernego ssaka należą do rodziny kotowatych. Rozciągają się one głównie, oprócz wspomnianej Syberii, na stepy Mongolii i Tybetu. Można go znaleźć na wysokości do 5000 metrów nad poziomem morza.
Została sklasyfikowana w 1776 roku przez niemieckiego zoologa Petera Simóna Pallasa, który nadał jej nazwę Felis manul. Ale niedawno odkryto, że należy do rodzaju Otocolobus.
Aparatowi udało się uchwycić zdjęcia nieuchwytnego kota Pallasa na syberyjskich stepach. Ten krępy, krótkonogi kot, znany również jako manul, jest ścigany przez kłusowników ze względu na jego gęste, piękne futro.
Więcej informacji o kocie Pallasa
Wśród innych cech tych pięknych kotów możemy wymienić:
- Krótkie nogi i pazury.
- Pumpy i solidne ciało.
- Ogon z czarnymi pierścieniami, długi i futrzany.
- Kolor futra waha się od popielatego do czerwonawego.
- Oczy z zaokrąglonymi źrenicami.
- Uszy nisko i szeroko rozstawione.
- Pysk o spłaszczonym wyglądzie.
Ponadto są to zwierzęta o samotnych zwyczajach, które zwykle polują w godzinach słabego oświetlenia. Ich głównym pożywieniem są małe gryzonie i ptaki. I chociaż większość dnia spędzają w szczelinach skalnych lub w norach, zostały również zaskoczone - jak te dobre kocięta - wylegujące się na słońcu.
Gatunek, na który polują kłusownicy
Samica manula rodzi od 2 do 6 kociąt w miocie po ciąży trwającej od 66 do 75 dni. Młode ważą około 90 gramów i rodzą się pokryte grubym futrem. Dorosły rozmiar osiągają w wieku sześciu miesięcy.
W niewoli koty Pallasa żyją do 11 lat. Jednak chociaż mogą się rozmnażać w tych warunkach, wskaźniki przeżywalności są niskie z powodu infekcji, na które cierpią. Powodem wydaje się być słabo rozwinięty układ odpornościowy, ponieważ w swoim odizolowanym naturalnym środowisku nie byłyby narażone na wirusy.
Manul to także gatunek, który pada ofiarą kłusownictwa. Są to zwierzęta, na które poluje się dla ich futra. Ale, po raz kolejny, ze względu na nieuchwytne zachowanie, nie ma twardych danych na ten temat. Trudno też oszacować dokładną liczbę tych kotów, które zamieszkują dziś planetę.
Mogliśmy jednak cieszyć się pięknymi zdjęciami dzięki aparatowi, który uchwycił imponującego w swojej domenie kota Pallasa. I to jest doceniane.
Źródło zdjęcia: Siberian Times (iberiantimes.com/home/)
