Dla niektórych psich opiekunów codzienne spacery mogą nie być sielanką. Któż nie spotkał psa ciągnącego na smyczy obok swojego właściciela między zdezorientowaniem a zdenerwowaniem?
Zwykle najwięcej skarg związanych z wyprowadzaniem psów dotyczy „ciągnących” psów, ciągłego ciągnięcia na smyczy. Jednak niektóre psy mają odwrotny problem, więc zamiast ciągnąć, hamują i nie chcą się ruszyć.
Podczas gdy opiekunowie myślą, że ich pies jest uparty, mogą istnieć ukryte powody, dla których nie chcą chodzić na smyczy.Dlatego konieczne jest podjęcie wysiłku, aby zrozumieć możliwe przyczyny twojego psa, ponieważ będzie to pierwszy krok do rozwiązania problemu. Tutaj wymieniamy pięć sytuacji do rozważenia.
1. Upewnij się, że pasek jest wygodny
Opiekunowie często decydują się na zakup solidnej obroży i smyczy, aby zapewnić psu bezpieczeństwo. Dlatego możliwe, że ze względu na rozmiar lub teksturę jest to niewygodne, szczególnie dla małych psów.
Kluczowe jest zwrócenie uwagi na szczegóły: ciężar zapięcia i np. chropowata faktura mogą być dla psa uciążliwe. Nie wspominając już o obroży do duszenia, która może mieć tak negatywne skojarzenia z psami, że nie chcą się ruszyć, gdy mają na sobie jakąkolwiek inną obrożę.
Możesz pomóc swojemu psu zaaklimatyzować się do właściwej obroży dzięki cierpliwości, kieszeni pełnej smakołyków i optymistycznemu nastawieniu.
2. Upewnij się, że zrobi na nim jak najlepsze pierwsze wrażenie
Środkiem zapobiegawczym jest zapewnienie jak najlepszych wrażeń. Niezależnie od tego, czy jest to szczeniak, czy uratowany dorosły pies, jeśli nigdy nie chodziłeś na smyczy, potrzebujesz wprowadzenia.
Więc zanim wyjdziesz na pierwszy spacer na smyczy, dobrze jest pozwolić szczeniakowi nosić ją w domu. Upewnij się, że w nic się nie zaplątał. To pomoże mu przyzwyczaić się do uczucia czegoś na szyi.
Następnie weź smycz, bez napięcia, wesoło zawołaj szczeniaka i daj mu smakołyk, gdy się zbliży. Powtórz ten proces, przesuwając go po pokoju i utrzymując tę nową grę w dobrym nastroju.
Gdy Twój pupil przechodzi obok Ciebie w oczekiwaniu na kolejną ucztę, możesz wyjść z domu, aby kontynuować zabawę. Doświadczenie jest najzdrowsze dla Ciebie i Twojego psa.
3. Przywróć swojemu psu pewność siebie w obliczu lęku przed codziennymi spacerami
Często psy, które były słabo socjalizowane, mogą bać się obecności nowych ludzi i narażenia na różne dźwięki. Te obawy mogą się nasilić, będąc na smyczy.
W takich przypadkach ważne jest, aby stopniowo budować pewność siebie psa. Chodzi o to, aby odczulić zwierzę na wszystko, co postrzega jako przerażające, jednocześnie nagradzając je za poruszanie się we właściwym kierunku.
Więc spróbuj zabrać go na zewnątrz poza godzinami szczytu i zwróć uwagę na wszelkie nagradzające zachowania, które przypominają rozpoczęcie spaceru. Fakt może być tak drobny, jak patrzenie w stronę ulicy.
Spróbuj zaznaczyć kliknięcie (lub werbalne „słowo kliknięcia”, takie jak „tak”) przy każdym dobrym zachowaniu. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość. Stopniowo nagradzaj zachowanie psa, zaczynając od wyglądu, poprzez kroki, a skończywszy na spacerze.
4. Bądź wyczulony na obecność niezdiagnozowanego bólu
Niestety, to, co uważasz za upór, może oznaczać, że pies radzi sobie z bólem, o którym nie wiedziałeś. Pamiętaj, że istnieje wiele psich problemów zdrowotnych, które mogą sprawić, że chodzenie na smyczy będzie niewygodne, a nawet niemożliwe.
Wśród wielu przyczyn powszechne są urazy spowodowane nadmierną aktywnością, bóle związane z wiekiem, problemy ortopedyczne, choroby przenoszone przez kleszcze, a nawet niektóre rodzaje raka.
Dlatego w obliczu niechęci do codziennych spacerów, delikatnie obejrzyj swojego psa pod kątem ukrytych uszkodzeń, takich jak zraniona poduszka łapy czy paznokieć. Zastanów się, czy niechęć była stopniowa, czy nagła. Nawet jeśli nic nie możesz znaleźć, zabierz psa do weterynarza na badanie, aby znaleźć przyczynę.
5. Wzmacniaj posłuszeństwo psa podczas codziennych spacerów
Psy mogą odmówić powrotu z codziennych spacerów, jeśli świetnie się bawią w parku, na przykład ze swoim ulubionym przyjacielem. W takich przypadkach niechęć wynika z faktu, że wolą zostać tam, gdzie są, zamiast iść dalej.
Ważne jest, aby nie próbować przymilać się lub, co gorsza, skarcić psa, raczej odwrócić się do niego plecami i go zignorować. Pamiętaj, aby nagradzać każdy mały ruch, bez względu na to, jak mały, w twoim kierunku.
Możesz zaznaczyć zachowanie kliknięciem lub słowem „kliknij”, a następnie rzucić smakołyk w kierunku, w którym chcesz iść, aż znów zaczniesz chodzić.
Wreszcie, dla wszystkich opiekunów frustrujące jest wyjście z psem, który nie uczestniczy harmonijnie w spacerze. Szkolenie psa, aby trzymał się blisko i przychodził na zawołanie, wymaga cierpliwości i wytrwałości bardziej niż cokolwiek innego. Po rozwiązaniu problemu Twój pies będzie mógł wejść w bardziej wyrafinowane tryby codziennych spacerów.
Pamiętaj o dwóch kluczowych elementach szkolenia: otrzymaniu odpowiedniej nagrody dla psa i ćwiczeniu cierpliwości.
Pamiętaj: jeśli poddasz się psu, nauczy się, że poprzez złe zachowanie może dostać to, czego chce. Dlatego zalecamy poważne potraktowanie przestrzegania reżimu treningowego. Dzięki tym wskazówkom zachowanie Twojego psa powinno się stopniowo poprawiać.