Poza ciągłymi kontrowersjami polowania sportowe nadal są w Hiszpanii dozwolone, choć regulowane. Wśród wielu implikacji tej regulacji znajdziemy przepisy o odpowiedzialności na łowiskach. Co to wszystko znaczy?
Występowanie i pojawienie się odpowiedzialności
W praktyce większość myśliwych udaje się ze swoimi psami w miejsca zarezerwowane specjalnie do polowań. W rzeczywistości współpraca człowieka z psem w polowaniach jest tradycją europejską i wiele hiszpańskich ras psów zostało stworzonych właśnie w tym celu.
Jednak w końcu psy mogą uczestniczyć w wypadkach z innymi ludźmi lub zwierzętami, choć zupełnie nieświadomie. A w tych przypadkach kto jest uznawany za mającego obowiązek lub kompetencje do przyjęcia odpowiedzialności na terenach łowieckich?
Następnie omówimy podstawowe aspekty prawne, które każdy myśliwy powinien znać przed udaniem się na łowy ze swoim psem. Radzimy również zapoznać się z podstawowymi kwestiami dotyczącymi psów myśliwskich, zwłaszcza dotyczącymi przycinania uszu i ogona.
Kodeks cywilny: co mówi o odpowiedzialności na łowiskach?
Kiedy mówimy o obecności psów na obszarach wiejskich, w tym na terenach łowieckich, musimy odwołać się do hiszpańskiego kodeksu cywilnego, aby znaleźć ramy regulacyjne; Szczegółowo określa obowiązki mające zastosowanie do ewentualnych szkód spowodowanych działaniami zwierząt domowych.
Podobnie należy podkreślić, że przepisy dotyczące stałego pobytu psów na obszarach wiejskich mogą się nieznacznie różnić w poszczególnych wspólnotach autonomicznych, ale art. 1905 Kodeksu cywilnego jest bardzo obiektywny, stwierdzając, że:
„Właściciel zwierzęcia lub ten, kto go używa, odpowiada za wyrządzone szkody, nawet jeśli zwierzę ucieknie lub zaginie. Odpowiedzialność ta wygasa dopiero w przypadku, gdy szkoda powstała w wyniku siły wyższej lub z winy osoby, która ją poniosła.”
Dlatego odpowiedzialność na łowiskach za szkody i wypadki spowodowane przez psa (lub inne zwierzę domowe) co do zasady będzie spoczywać na jego właścicielu.
Oznacza to, że opiekun musi być odpowiedzialny za ewentualne szkody wyrządzone przez jego zwierzę innym ludziom i ich własności lub innym psom, które mogą polować w tym samym miejscu. Kłusownictwo jest również mocno prześladowane.
Ponadto prawo łowieckie przewiduje, że właściciele mogą otrzymać sankcje finansowe w wysokości do 300 euro w przypadku niewłaściwego zachowania się psów luzem na terenach wiejskich. Z tego powodu, nawet w przypadku przestrzeni publicznej, obowiązują przepisy, a zwierzęta mogą poruszać się na wolności tylko wtedy, gdy są posłuszne poleceniom opiekuna.
Odpowiedzialność na łowiskach: w jakich okolicznościach właściciele obiektu powinni ponosić odpowiedzialność?
A teraz spójrzmy na problem z innej perspektywy: jak uregulowana jest odpowiedzialność w rezerwatach łowieckich, skoro to zwierzęta hodowane w rezerwacie wyrządzają szkodę innym ludziom, ich zwierzętom lub mieniu?
W tych przypadkach obowiązujący reżim prawny wywodzi się zasadniczo z ustawy Prawo łowieckie oraz art. 12906 Kodeksu Cywilnego, którego treść brzmi następująco:
" Właściciel gospodarstwa łowieckiego będzie odpowiadał za szkodę wyrządzoną przez niego sąsiednim gospodarstwom, gdy nie uczynił tego, co było konieczne, aby zapobiec ich rozmnożeniu lub gdy utrudnił właścicielom tych gospodarstw go ścigać."
Jednak te teksty prawne mogą być nieobiektywne – a czasem nieco sprzeczne – jeśli chodzi o ustalenie, w jakich przypadkach właściciel rezerwatu łowieckiego powinien odpowiadać za szkody wyrządzone osobom trzecim, które wynikają bezpośrednio z prowadzonej działalności na twojej posesji.
Jednocześnie Kodeks cywilny próbuje ustalić kryteria skoncentrowane na pojęciu „winy”, które nadal wydaje się zbyt subiektywne w kontekście prawnym, podczas gdy ustawa ustanawia nieco bardziej obiektywną definicję w artykule 33.1, co mówi:
„Posiadacze użytków łowieckich, o których mowa w art. 6 tej ustawy, ponoszą odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną pochodzącą z wyznaczonych terenów. Po drugie, odpowiedzialni będą właściciele gruntów.
W każdym przypadku właściciele są odpowiedzialni na terenach łowieckich za podjęcie niezbędnych środków w celu zapobieżenia ucieczce zwierząt lub przekroczeniu granic terenu łowieckiego.
