Należący do rodziny Gaviladidae, a konkretnie do gatunku Gavialis gangeticus, krokodyl o smukłym pysku, błędnie nazwany, jest gawialem. Gawiale mają różnych krewnych, w tym aligatory, aligatory i krokodyle. Wszystkie należą do grupy gadów, do której należały dinozaury. W ciągu ostatnich 65 milionów lat prawie się nie zmieniły.
Charakterystyka morfologiczna gawiala
Gharial ma bardzo charakterystyczny, wąski i wydłużony pysk, któremu towarzyszą małe i ostre przednie zęby. Ponadto jego zęby są zakrzywione na zewnątrz, co pozwala na chwytanie małych ryb, które wchodzą do jego szczęk.
Gharial może osiągnąć wagę do 900 kilogramów i długość od 4 do 6 metrów. Ten mięsożerny gad stosuje zróżnicowaną dietę, która różni się u osobników młodocianych i dorosłych. Podczas gdy młode żywią się małymi zwierzętami, takimi jak owady lub skorupiaki, dorosłe osobniki jedzą różne gatunki ryb. Nigdy nie atakują ludzi ani zwierząt domowych: są uważane za nieszkodliwe dla ludzi.
Występują widoczne dymorfizmy płciowe pozwalające na odróżnienie samców od samic. Samce mają mięsisty guzek na nosie. To wybrzuszenie ułatwia im polowanie: polują na ryby nagłym bocznym ruchem głowy.
Ghariale charakteryzują się oliwkowo-brązowym kolorem z ciemnymi plamami na całym ciele i na ogonie, składającymi się ze spłaszczonych łusek.
Gharial Habitat
Ghariale to gady żyjące głównie w środowisku wodnym.Ich życie toczy się w wodzie, w tym krycie. Gdy samice połączą się z samcami w wodzie, schodzą na brzeg, aby złożyć około 40 jaj. Jaja są zakopywane w dziurze wykopanej w piasku. Po złożeniu ich przykrywa krzakami i piaskiem i pozostawia ich własnemu losowi.
Jaja wylęgają się w marcu i kwietniu. Małe pisklęta mają około 40 centymetrów długości i mają ciemnoszary kolor. W czasach starożytnych można je było znaleźć w krajach takich jak Pakistan czy Birma. Jednak obecnie jego powierzchnia została zmniejszona z powodu osadnictwa ludzkiego.
Guz na nosie samców składa się z chrzęstnej nasadki, którą poruszają się podczas oddychania. Podczas oddychania wydają brzęczenie, którego używają zarówno do zalotów, jak i do obrony terytorium.
Różnice między różnymi grupami
Aby rozróżnić krokodyla, aligatora i gawiala, wygodnie jest wziąć pod uwagę następujące aspekty:
- Krokodyl należy do gatunku Crocodylos niloticus. Pysk krokodyla ma kształt litery „V” i jest węższy niż u aligatorów. Ponadto jako jedyny żyje zarówno w słodkiej, jak i słonej wodzie i chociaż jego najczęstszym sposobem poruszania się jest woda, może pełzać po lądzie. W określonych sytuacjach potrafi „galopować” z prędkością 15 km/h.
- Aligator należy do rodziny aligatorów. Pysk aligatora jest zaokrąglony i ma kształt litery „U”; jego nos jest najmniejszy z całej grupy. Żyje w słodkiej wodzie.
- Aligator należy do tej samej rodziny co aligator. Dlatego różnice między nimi są bardzo specyficzne.
- Gharial należy do gatunku Gavialis gangeticus. Pysk gawiala jest wąski, wydłużony, otoczony dużymi przednimi zębami. Jego siedliskiem jest woda słodka, a na lądzie może osiągnąć prędkość 17 km/h.
- Gharial malajski lub fałszywy (Tomistoma schlegelii). Eksperci wątpią, do której rodziny go zaliczyć, ponieważ jest podobny do krokodyla, ale ma wąski pysk, podobny do gawiala.
Obecna sytuacja gawiala
Obecnie na Czerwonej Liście IUCN gatunek Gavialis gangeticus jest wymieniony jako krytycznie zagrożony. W tym stanie jest skatalogowany od 1986 roku. W tym samym roku miały zniknąć z powodu niszczenia ich siedlisk i polowań.
W Nepalu i Indiach podjęto środki naprawcze. Dziś gawial wymarł w Bhutanie, Birmie i Pakistanie. Jednak populacje istnieją w Bangladeszu, Indiach i Nepalu. A dzięki działającym planom naprawczym obecnie żyje od 300 do 900 dorosłych osobników.
Aeliano powiedział: „Ganges żywi dwa rodzaje krokodyli, jeden niewinny, a drugi okrutny”. Niewinne to gawiale, a okrutne to krokodyle.