Inteligentny, śmiercionośny, szybki i towarzyski. Orka wygląda jak maszyna zaprojektowana przez naturę, aby spełniać cel: zabijać. Jego śmiertelność przewyższa tylko jedno zwierzę: ludzie.
Orka jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych ssaków na Ziemi, ale musimy zadać sobie pytanie: dlaczego są znane jako orki i orki? Cóż, jeśli w poprzednim akapicie Twoja odpowiedź nie jest satysfakcjonująca, tym razem opowiemy Ci o jednym z wielkich drapieżników morskich.
Zaciekły zabójca orków
Orka należy do rodziny Delphinidae wraz z różnymi rodzajami delfinów zamieszkujących morza, więc nazywanie ich wielorybami jest błędne. W rzeczywistości wieloryby należą do zupełnie innej rodziny Balaenidae.
Orki mają wiele wspólnych cech z delfinami: posiadają zdolność echolokacji jak belugi, rząd ostrych zębów, dziurę lub dziurę na ciele oraz wysoką inteligencję, która pozwala im koordynować działania z innymi osobnikami.
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że orki nie różnią się zbytnio od innych członków swojej rodziny, poza morfologią fizyczną: wydłużonym ciałem, z bocznymi białymi plamami podobnymi do oczu i dużą mobilnością dla ich rozmiar
Więc: dlaczego orka? Cóż, jest to spowodowane wspaniałymi opowieściami żeglarzy z przeszłości i technikami łowieckimi, których używają podczas pogoni za zdobyczą.Najciekawsze w przypadku orek jest to, że każdy klan ma techniki, które bardzo różnią się od technik innych klanów na całym świecie.
Również. są błędnie nazywane wielorybami z powodu błędnego tłumaczenia angielskiego orki; słowo wieloryb oznacza wieloryba i stąd skojarzenie z tymi zwierzętami. W rzeczywistości poprawne tłumaczenie anglosaskiego terminu powinno brzmieć „zabójca wielorybów” ze względu na jego wielką skuteczność w zabijaniu dużej zdobyczy.
Zabójcza taktyka
Wspomnieliśmy, że orki mają różne techniki polowania, w zależności od regionu planety, w którym żyją. Orki dostosowują się do środowiska, aby polować na główny pokarm występujący w okolicy.
Oznacza to, że dieta orek nie jest ograniczona do określonego gatunku, ale zamiast tego stara się żywić zwierzęciem, którego w środowisku jest najwięcej.
Na przykład w skandynawskich fiordach orki zjadają śledzie, okrążając ławicę ryb i obracając się wokół niej, tworząc kulę, w której śledź zostaje odrętwiały.
Do ulubionych ofiar orek należą: lwy morskie, pingwiny, foki, ryby z różnych rodzin, czasem inne delfiny i oczywiście wieloryby.
Wszystko to robią we współpracy z członkami swojego klanu, zwłaszcza jeśli jest to wieloryb. Orki otaczają duże zwierzę, uniemożliwiając mu ucieczkę, i przystępują do gryzienia zwierzęcia, aż się wykrwawi lub nie będzie już w stanie bronić się przed obrażeniami.
Ale to się nie kończy. Istnieją dowody na to, że ludzie współpracowali z orkami w całej naszej historii, co trwa do dziś. Jednym z najbardziej znanych przypadków był przypadek Starego Toma w Australii wraz z wielorybnikami z okolicy.
Stary Tom był siedmiometrową orką, która potrafiła rozpoznać statki Davidsonów, rodziny wielorybników polujących na wodach kraju.Tomek współpracował w polowaniach z ludźmi, którzy w podzięce za pomoc podarowali mu język i usta zwierzęcia, pakt zwany 'prawem języka'.
Bardzo towarzyski
Wspomnieliśmy, że są to zwierzęta bardzo towarzyskie i zdolne do pracy zespołowej dla wspólnego dobra, ale nigdy nie określiliśmy, jak towarzyskie mogą być orki.
Te zwierzęta mają strukturę społeczną podobną do ludzkiej. W tym sensie mamy na myśli, że zwierzęta mają pieśń lub „dialekt” w zależności od badanego obszaru. Oznacza to, że ich język nie jest unikalny i zawiera odmiany, tak jak języki ludzkie.
Mają świetną pamięć, co mogliśmy zobaczyć u Starego Toma, a zwierzęta w niewoli potrafią nawet rozpoznawać ludzkie twarze przez gabloty. Ponadto zwierzęta można rozpoznać po plamach na ciele, które są unikalne dla każdego osobnika w stadzie, a nawet dla całego świata.
