Ciekawostki jeża: siedlisko, cechy i zachowanie

Spisie treści:

Anonim

Jeż, niezależnie od gatunku, do którego należy, to urocza istota, którą wielu wybrało na swojego pupila w ostatnich latach. Jedną z przyczyn tego może być wielka popularność, jaką to zwierzę zyskało dzięki reklamom telewizyjnym różnych międzynarodowych firm. O ciekawostkach jeża opowiadamy poniżej.

Ciekawostki jeża, dobitnie piękne zwierzę

Termin jeż nie odnosi się do jednego gatunku, ale do wszystkich ssaków należących do taksonomicznej podrodziny Erinaceinae. Innymi słowy, na całym świecie występuje do 17 gatunków jeży, które są podzielone na 5 różnych rodzajów.Bez wątpienia najbardziej znane okazy to te z grupy jeżowatych.

Wśród ciekawostek jeża niewątpliwie najbardziej charakterystyczne są jego kolce, a jednocześnie to, czego człowiek najbardziej się boi. Jednak ten strach ulatnia się, gdy widzimy jej słodkie spojrzenie i delikatność, którą emanuje. Poznajmy bliżej tę grupę na poziomie ogólnym, sporadycznie podkreślając cechy poszczególnych gatunków.

Charakterystyka jeża

Jeże to małe i średnie ssaki, ponieważ ich średnia długość w stadium dorosłym wynosi około 15-25 centymetrów. Gatunek afrykańskiego karła (Atelerix albiventris) jest najmniejszy ze wszystkich, ponieważ zwykle nie przekracza 16 centymetrów. Z kolei jeż europejski (Erinaceus europaeus) jest jednym z największych, osiągając 30 centymetrów.

Kolejną ciekawostką jeża jest to, że jego kolce to nic innego jak wydrążone włosy pokryte keratyną, która nadaje im sztywny wygląd.Pomimo niektórych mitów, które się o nich mówi, nie tną ani nie rzucają nimi jak strzałkami i oczywiście nie mają trucizny.

Jeżozwierze zrzucają kolce, ale jeże nie. Jest to bardzo wyróżniająca cecha między nimi.

Jego oczy są szeroko rozstawione nad szerokim pyskiem, który kończy się małym nosem, który nadaje jego twarzy ten słodki akcent. Zwykle jest to czekolada lub czerń w zależności od gatunku. Uszy są małe, stojące i z zaokrąglonymi końcami, po obu stronach małego kolczastego grzebienia, który wieńczy głowę. Jego klatka piersiowa, łapy i ręce są różowe i praktycznie bezwłose.

karmienie jeża

Jedno z najczęstszych pytań dotyczących jeża dotyczy jego diety, ponieważ coraz więcej osobników trzymanych jest w niewoli. Jest wszystkożerny we wszystkich przypadkach, a jego dieta opiera się na owadach, innych bezkręgowcach, ptasich jajach, owocach i warzywach.

To grupa wysoce oportunistycznych ssaków, gdyż w zależności od gatunku jeże mogą zjadać także martwe zwierzęta, grzyby, żaby, jaszczurki, pędy roślin, a nawet korzenie. Nie marnują prawie nic z tego, co znajdą na ziemi podczas swoich wypraw, żywych lub martwych.

W niewoli naśladowanie diety takiego ogólnego zwierzęcia jest bardzo trudne. Preparatów przeznaczonych dla tych gatunków jest coraz więcej, ale do tej pory najczęściej stosowana jest karma dla szczeniąt. Niestety wybór nie wydaje się najwłaściwszy, a domowe jeże są bardzo podatne na otyłość.

Habitat

Zasięg występowania zależy od każdego gatunku, ale można dokonać pewnych uogólnień. Jego naturalne siedlisko, a co za tym idzie miejsce pochodzenia, znajduje się w Europie, Azji i Afryce, chociaż ze względu na swój rozkwit jako zwierzaka domowego, rozprzestrzeniają się na inne kontynenty i części świata, co oznacza, że jeże można spotkać niemal wszędzie . .

Chociaż na pierwszy rzut oka brzmi to pozytywnie, wcale tak nie jest. Na przykład afrykański jeż karłowaty (Atelerix albiventris) został zakazany jako zwierzę domowe w kilku regionach ze względu na jego potencjał inwazyjny. Wypuszczanie zwierząt do środowiska, do którego nie należą, to skazanie ekosystemu na dłuższą metę. Nigdy tego nie rób.

Zachowanie jeża

Wszyscy członkowie rodziny jeżowatych prowadzą głównie nocny tryb życia, chociaż niektóre gatunki zapuszczają się dalej poza swoje nory w ciągu dnia. Śpią średnio do 18 godzin, ale po zachodzie słońca budzą się z dużą energią i szukają pożywienia wśród gleby, kory i roślin.

Chociaż może się to nie wydawać, jeż jest zwierzęciem terytorialnym, podobnie jak pies czy kot. Jeśli jego terytorium jest zagrożone, użyje swojej największej broni obronnej: kolców. Nie ma znaczenia, czy najeźdźca należy do innego gatunku, czy do własnego gatunku, ponieważ w ogóle nie lubi spotykać osobników tej samej płci.

Poza tym jest samotnikiem, o czym należy pomyśleć przed adopcją jako zwierzę domowe, ponieważ nie jest to zwierzę, które lubi być częścią rodziny, zwłaszcza jeśli jest adoptowane jako dorosły. Dlatego sugeruje się, aby były adoptowane, gdy są niemowlętami, aby przyzwyczaić je do bardziej towarzyskiego i rodzinnego życia.

Enrollarse to bez wątpienia gest jego zachowania, który najbardziej go charakteryzuje. Tworzy małą kulkę dzięki elastyczności mięśni panicularis i orbicularis. To jeden z jego sposobów na obronę, więc nie zdziw się, jeśli zrobi to, gdy pójdziesz go złapać. Dopóki ci nie zaufa, nie otworzy się pod każdym względem.

Na koniec należy zauważyć, że jeż jest doskonałym wspinaczem, co upodabnia go do chomików. Jest to aspekt, który należy wziąć pod uwagę przy zakupie klatki, ponieważ musi ona mieć zamknięcie, którego nie można otworzyć. Są ssakami, które dużo ćwiczą w nocy, więc będą wymagały kółek, zabawek i regularnych wypadów poza klatkę (minimum 2 godziny dziennie).

Jeże w ogóle nie są towarzyskie. Musisz wziąć to pod uwagę, jeśli chcesz adoptować jednego jako zwierzaka.

Rodzaje jeża dla zwierzaków

Nie wszystkie jeże są odpowiednie lub dozwolone jako zwierzęta domowe. Najczęściej spotykane są pigmej lub egipcjanin, ale jest o wiele więcej gatunków, które można adoptować jako takie, jeśli pozwala na to ustawodawstwo regionu. Wyróżniamy następujące (na dobre i na złe):

  • Jeż pospolity (Erinaceus europaeus): jest dość dużym jeżem o szorstkim wyglądzie, ponieważ ma jednolity brązowy kolor na całym ciele. Jest to bardzo pospolity gatunek w europejskich ogrodach, ale jego komercjalizacja jako zwierzęcia domowego jest zabroniona w tych regionach ze względu na jego dziki charakter.
  • Jeż bałkański (Erinaceus roumanicus): różni się od jeża pospolitego kolorem, który jest ciemniejszym odcieniem w zakresie brązów, a jego klatka piersiowa jest całkowicie biała.Uważano, że jest to podgatunek pierwszego, ale analiza molekularna wykazała coś innego.
  • Jeż mandżurski (Erinaceus amurensis): Jest największym z jeży, a dziś żyje w Rosji, Korei i Chinach. Niewiele wiadomo na temat jego rozmnażania i utrzymywania w niewoli, ponieważ nie został udomowiony.
  • Jeż białobrzuchy (Atelerix albiventris): żyje w Afryce, a jego ciało jest całkowicie białe, z wyjątkiem głowy, która jest ciemniejsza. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary i nieco łagodniejszy charakter, jest to jedyny jeż, który jest zwykle trzymany jako zwierzę towarzyszące.

Spośród wszystkich wymienionych gatunków jeż białobrzuchy lub afrykański jest jedynym, który jest w trakcie udomowienia. Niestety, ze względu na swój inwazyjny potencjał jest zakazany w wielu regionach. Z tego powodu jest sprzedawany nielegalnie, a jego hodowla nie jest w pełni uregulowana. Oznacza to, że wiele osobników rodzi się z wrodzonymi chorobami i problemami wynikającymi z chowu wsobnego.

Czy mogę mieć jeża jako zwierzaka?

Do dziś trudno jest uzasadnić posiadanie jeża w domu. Bardzo niewiele gatunków przystosowuje się do życia w niewoli, a te, które to robią, są zwykle gburowate, urażone i nieuchwytne przez całe życie. Do tego musimy dodać, że niewiele wiadomo na temat ich utrzymywania się w niewoli, więc często zdarza się, że okazy zapadają na choroby.

Chociaż są urocze, warto zauważyć, że jeże są odpowiednimi zwierzętami domowymi tylko dla osób, które mają duże doświadczenie w opiece nad nieudomowionymi ssakami. Najprawdopodobniej sytuacja zmieni się za kilka lat, ale na razie jako opiekunowie warto zachować ostrożność.