Istnieje wiele różnych ras kotów, z których każda ma swoje odrębne cechy fizyczne i różne osobowości. Dziś chcemy Wam opowiedzieć więcej o kocie tonkijskim, kocie, który na pierwszy rzut oka może wydawać się pospolity, ale wcale nim nie jest.
Poznajmy lepiej kota tonkijskiego
Pochodzenie
Ta rasa powstała w Kanadzie z krzyżówki syjamskiego i birmańskiego około 1930 roku, więc naprawdę nie jest to bardzo stara rasa. Pierwsze okazy były znane jako złote syjamskie, ponieważ ich wygląd był bardzo podobny do syjamskiego, ale z cechami posiadania bardziej pomarańczowej sierści.
Ludzie postrzegali go jako kolejny syjamski i woleli wybrać rasowego, niż zaakceptować mieszańca, który na pierwszy rzut oka wyglądał tak samo. Z tego powodu do roku 1960 ponownie przeprowadzono krzyżówki obu kotów i nieco ważniejsze były cechy genetyczne: zyskały one akceptację wszystkich. Otrzymał wówczas imię tonkijskie.
Kilka lat później został zaakceptowany przez CCA, Canadian Cat Association oraz CFA. Była to oficjalnie nowa rasa kotów, która przetrwała do dziś.
Cechy fizyczne
Mogą mierzyć około 28 centymetrów w kłębie i ważyć od 2,5 do 5,5 kilograma. Jego sierść, bardzo podobna do sierści syjamskiej, jest krótka i bardzo gęsta i chociaż z reguły jest to przeważnie jasna, a kończyny mają ciemniejszy brąz, inne odmiany kolorystyczne, takie jak szary, złoty, beżowy i biały, są zaakceptowane. , żeby wymienić tylko kilka.
Jego głowa jest zwykle dłuższa niż szersza, co jest czymś niezwykłym u kotów, chociaż jej zaokrąglony kształt bardzo ukrywa tę cechę. Jego oczy zawsze będą miały niebieskawy i zielonkawy odcień i kształt migdałów.
Jego ogon jest wąski, bez dużej ilości włosów i chociaż jest długi, harmonizuje z długością ciała. Uszy są owalne i spiczaste, z owalnymi końcami i średniej wielkości; Dzięki temu zachowuje idealne proporcje w stosunku do głowy.
A jego nos zawsze będzie miał najciemniejszy odcień, jaki można znaleźć w jego futrze, pomiędzy ciemną czekoladą a różową czekoladą.
Postać
Fizycznie można go łatwo pomylić z kotem syjamskim, ale jeśli jest coś, co charakteryzuje tego kota, to jest to jego przytłaczająca osobowość. Obie rasy, z których pochodzi, mają przytłaczające osobowości, a wielu twierdzi, że kot tonkijski ma to, co najlepsze z obu.
To kot przywiązujący się: będzie miał ukochaną osobę, swojego właściciela, z którym będzie chciał spędzać jak najwięcej czasu i dzielić tysiąc i jedną przygodę. Nie jest kotem spokojnym w tym sensie, że uwielbia i potrzebuje zabawy. Zawsze jest entuzjastyczny i będzie zabiegał o twoją uwagę, abyś się z nim bawił lub spędzał czas.
Bardzo dobrze przystosowuje się do innych zwierząt i ludzi, chociaż ze względu na swoją aktywną i dynamiczną naturę nie bardzo nadaje się do mieszkania ze zwierzętami, które są zbyt spokojne lub pasywne.
Zdrowie i pielęgnacja
Ten kot jest naturalnie zdrowy i silny, chociaż wydaje się być skłonny do zapalenia dziąseł i ma problemy ze znieczuleniem. Ze względu na podobieństwa z kotem syjamskim, a także ze względu na to, że od niego pochodzi, istnieją choroby, na które jest on bardziej narażony, takie jak amyloidoza, astma, choroby serca, problemy z przełykiem olbrzymim i kocią przeczulicą. To jednak tylko tendencje i nie wszystkie koty tonkijskie muszą na nie cierpieć.
Ze względu na wymaganą pielęgnację i skłonność do zapalenia dziąseł należy zwrócić uwagę na higienę jamy ustnej, którą należy przeprowadzać przynajmniej raz w tygodniu, a także regularne wizyty kontrolne u weterynarza. Co do reszty, wymagana opieka będzie taka sama jak w przypadku każdej innej rasy.
Ze względu na żywy i żywiołowy charakter tego kota nie zaleca się trzymania go w małych pomieszczeniach, dlatego zaleca się jego adopcję, jeśli masz ogród lub miejsce na świeżym powietrzu, gdzie może się bawić.
Jeśli masz małe mieszkanie i kochasz tę rasę, być może mógłbyś rozważyć możliwość posiadania dwóch kotów lub innego zwierzaka z nią spokrewnionego. Tak czy inaczej, ta rasa sprawi, że spędzisz niezapomniane chwile, jeśli wybierzesz ją jako zwierzaka.