Po osiągnięciu dorosłości psy zaczynają odczuwać oznaki starości. Zaburzenia funkcji poznawczych u starszych psów są bardzo częste na tym etapie. Starość zaczyna wpływać na jego pamięć i zachowanie.
Co to jest dysfunkcja poznawcza
Zaburzenia poznawcze są konsekwencją zwyrodnienia ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre z jego objawów to zaburzenia zachowania i snu; także utrata pamięci i dezorientacja, między innymi.
Zaburzenia funkcji poznawczych u starszych psów można zaobserwować między 7 a 10 rokiem życia. Przy podejrzeniu nietypowego zachowania wskazana jest wizyta kontrolna u specjalisty.
Weterynarz będzie w stanie określić, czy jest to dysfunkcja poznawcza związana z wiekiem zwierzęcia. Lub w wyniku jakiegoś problemu metabolicznego.
Hipoglikemia, brak witaminy B12 czy zaburzenia pracy tarczycy mogą również powodować demencję u psów. Terminowe leczenie tych objawów może odwrócić skutki choroby.
Skutki dysfunkcji poznawczych
- Utrata pamięci. Jednym z najbardziej oczywistych objawów dysfunkcji poznawczych jest utrata pamięci. To założenie jest jednym z najbardziej frustrujących dla właściciela zwierzęcia.
Problemy z pamięcią mogą zacząć się od podstawowych sytuacji. Przykładem jest brak uznania bliskich osób. Ta sytuacja może się nasilić, wpływając nawet na kontrolę zwieraczy. W takich przypadkach pies zapomina, jak i gdzie się załatwić.
- Zaburzenia zachowania. Dysfunkcje poznawcze mogą nasilać fobie u psów. Jak również może zwiększyć drażliwość. Na przykład często można zobaczyć zwierzęta, które przesadnie reagują na sytuacje, które im przeszkadzają. Agresywny, defensywny lub wręcz przeciwnie.
Stres i niepokój to również czynniki, które nasilają starość. I ten problem ma bezpośrednie odzwierciedlenie w ich zachowaniu.
Niespokojny pies jest w ciągłym stanie czujności, co utrudnia wykonywanie nawykowych poleceń. Ma to również wpływ na niego podczas przetwarzania nowych informacji.
Zaburzenia osobowości i snu
- Wahania nastroju. Starszy pies z dysfunkcjami poznawczymi może wykazywać zmiany nastroju lub osobowości. Może się zdarzyć, że jeśli jest to zwierzę szczęśliwe, częściej się denerwuje.
Agresja może być powszechnym zachowaniem u dorosłych psów. W niektórych przypadkach osiąga niekontrolowane poziomy. Ważne jest, aby mieć elementy kontroli, jeśli chodzi o tę sytuację.
Stały monitoring psa pozwoli na ocenę postępów dysfunkcji poznawczych. Z kolei chodzi o zachowanie integralności właścicieli.
- Brak zainteresowania i mała interakcja. Innym czynnikiem, na który wpływa dysfunkcja poznawcza, jest socjalizacja. Psy w tej sytuacji tracą zainteresowanie interakcją z członkami rodziny. To samo dzieje się z innymi zwierzętami tego samego gatunku. Wykazują również niewielkie zainteresowanie wrażliwymi bodźcami, takimi jak pieszczoty.
- Zaburzenia snu. Podobnie jak dorosły pies senior wykazuje zaburzenia snu. W niektórych przypadkach mogą cierpieć na bezsenność lub dużo spać w ciągu dnia.
Jak leczyć psa z dysfunkcjami poznawczymi
Zaburzenia funkcji poznawczych to choroba zwyrodnieniowa związana z procesem starzenia. Dlatego większość istniejących metod leczenia ma charakter paliatywny. Mamy jednak kilka zaleceń, którymi można się kierować, aby poprawić stan zwierzęcia.
- Wzmocnij zachowanie. Psy z dysfunkcjami poznawczymi mają trudności z utrzymaniem swojego zachowania. Ważne jest, aby właściciel zachowywał rutynę, jaką ma ze zwierzęciem. Pozwoli ci to poprawić swoje zachowanie najlepiej jak potrafisz. W takich przypadkach cierpliwość jest niezbędna.
- Dostosuj otoczenie. Wiele dorosłych psów ma problemy psychomotoryczne. Umieszczenie ich rzeczy w ich zasięgu jest jednym ze sposobów, aby im pomóc. Jednak ważne jest również, aby pies był aktywny. Aktywność fizyczna i umysłowa zapobiega przyspieszeniu zwyrodnień.
- Leczenie medyczne. Istnieją leki, które mogą przyczynić się do poprawy jakości życia zwierzęcia. Nie należy ich podawać bez zalecenia lub nadzoru lekarza. W wielu przypadkach podane leki poprawią stan psa.
- Skonsultuj się ze specjalistą. W przypadku podejrzenia zaburzeń funkcji poznawczych ważna jest ocena medyczna. Wskazuje stadium choroby i możliwości leczenia.
