Jaka jest najbardziej odpowiednia kara dla psa

Słowo „kara” kojarzy nam się z czymś negatywnym, ale nie zawsze tak musi być. Wykazano, że pozytywne wzmocnienie działa zarówno u ludzi, jak iu ludzi: motywowanie i zachęcanie do właściwych zachowań, ale nie ignorowanie błędów. Innymi słowy, stara się przede wszystkim nagradzać dobre i brak złych zachowań.

Można by powiedzieć, że ten rodzaj dyscypliny to „kamuflowana kara”, bo ostatecznie cel jest ten sam: ciągłe doskonalenie zachowania żywej istoty. Teraz, biorąc pod uwagę złe zachowanie naszego psa, jaka jest najlepsza kara? Tutaj opowiemy Ci wszystko na ten temat, ale przewidujemy, że ciosy i przemoc nigdy nie są odpowiedzią.

Jak psy się uczą?

Psy mają bardzo ulotną pamięć krótkotrwałą, ponieważ nie przechowują powierzchownych informacji dłużej niż około 2 minuty. To sprawia, że trochę trudno je ukarać lub nauczyć ich pewnych rzeczy. Jeśli upomnisz swojego psa za coś, co zrobił pół godziny temu, nie będzie mógł skojarzyć twojego złego nastroju z czynem, którego się dopuścił i poczuje się jedynie bezpodstawnie zaatakowany.

Jak wskazują profesjonalne źródła etologiczne, psy uczą się poprzez 2 warianty:

1. Warunkowanie klasyczne: występuje, gdy pies mimowolnie kojarzy 2 bodźce. Uczenie się nie jest racjonalne i jest posłuszne najbardziej instynktownej części psa. Na przykład, jeśli poczujesz zapach jedzenia, gdy dzwonek dzwoni wystarczająco dużo razy, mimowolnie zaczniesz się ślinić, gdy tylko usłyszysz dźwięk dzwonka (kojarząc go z jedzeniem).
2. Warunkowanie operacyjne: w tym przypadku pies dobrowolnie kojarzy czynność z konsekwencją.Na przykład zrozumie, że słowu „siad”, po którym następuje akt podparcia zadu, towarzyszy smakołyk, jeśli powtórzy się to wystarczająco często. Istnieje poprzednik (polecenie), zachowanie (siad) i konsekwencja (smakołyk).

Warunkowanie operacyjne może mieć 2 określone skutki: jeden pozytywny i jeden negatywny. Jak zobaczymy poniżej, wzmacnianie zachowań psa przez pierwsze jest zawsze lepszą opcją.

Rodzaje kar, których należy unikać

Są kary negatywne (nazwijmy je tak), których należy unikać za wszelką cenę, ponieważ nie tylko nie poprawią pożądanych przez nas zachowań, ale mogą też zaszkodzić psu fizycznie i psychicznie. Najczęstsze są następujące:

• Kara fizyczna: Nie zaszkodzi powtórzyć, że fizyczne karanie psa jest formą znęcania się i nie zrobi nic więcej, jak tylko skrzywdzi zwierzę i sprawi, że zacznie się ciebie bać.Z drugiej strony pies może się przyzwyczaić do tego typu kar i coraz mniej rozumieć, dlaczego to robisz. Inną opcją jest dla niego odpowiedź przemocą i poważne uszkodzenie opiekuna.
• Kara słowna: krzyczenie lub obrażanie psa nie sprawi, że będzie posłuszny. Pamiętaj, że on nie mówi w twoim języku i że nie będzie ci lepiej służył, ponieważ krzyczysz na niego głośniej. Oczywiście wystraszy się tonem twojego głosu i stracisz zaufanie, jakim cię obdarzył.
• Ogrodzenie: Zamknięcie psa samego w pokoju, gdy robi coś złego, niewiele poprawi sytuację. Małe zwierzątko nie zrozumie, dlaczego to robisz i będzie tylko płakać, zwiększając jego niepokój i niepokój. Efekt jest taki sam, jeśli wyniesiesz go na taras i nie pozwolisz mu przejść, będzie się czuł ograniczony.
• Kara opóźniona: żadna z tych nagan nie ma sensu, ale jeszcze bardziej, jeśli zastosujesz ją chwilę po tym, jak pies zrobił swój zły uczynek. Nie będzie pamiętał złego czynu ani nie skojarzy go z twoją karą, więc będzie po prostu czuł się zagrożony i zdezorientowany.

Kara negatywna nie daje nic pozytywnego, a co więcej pies może się do niej przyzwyczaić wierząc, że jego tryb życia jest normalny i nigdy się niczego nie nauczy. Ponadto więź, którą z nim nawiązałeś, zostanie zerwana, ponieważ zawsze będzie kojarzył twoją obecność z czymś negatywnym. Teraz jest inny rodzaj „karania”, który da Twojemu psu lekcję, której nigdy nie zapomni.

Pozytywne wzmocnienie, doskonała kara

Mama wymyśliła metodę zwaną zielonym długopisem. Zmęczona widząc, że bez względu na to, jak bardzo wytykała czerwonym długopisem błędy popełniane przez jej córkę w zadaniach bez uzyskiwania wyników, postanowiła użyć zielonego długopisu do zaznaczenia tego, co zrobiła dobrze. Im więcej zielonych tyknięć miał, tym lepiej sobie radził i zadziałało!

Chociaż metafora jest dość prosta, pomaga nam wprowadzić tzw. pozytywne wzmocnienie: nagradzanie tego, co jest zrobione dobrze, zamiast karania tego, co jest zrobione źle. Umieśćmy przykład w kolejnych wierszach.

Jeśli chcesz, aby Twój pies nauczył się komendy głosowej, takiej jak komenda „chodź”, najbardziej logiczną rzeczą będzie to, że na początku 10 razy, kiedy go zawołasz, jedna przyjdzie. Jeśli złościsz się pozostałe dziewięć razy i umniejszasz wartość za jednym razem, gdy to zrobił, pies nie będzie widział sensu w posłuszeństwie. Jednak nagradzając dobre uczynki, choćby nieliczne, zachęcisz swoje zwierzę do posłuszeństwa i wszystko stanie się łatwiejsze.

Klawisze do przeprowadzania wzmocnienia pozytywnego

Chociaż założenie tej metodologii wydaje się proste, przez cały czas musisz pamiętać o pewnych kluczowych kwestiach. Podkreślamy następujące, ale jest o wiele więcej podziękowań:

• Wyczucie jest najważniejsze: nagroda musi nadejść kilka sekund po pozytywnej akcji wykonanej przez psa, czy to wypróżnieniu się we właściwym miejscu, wykonaniu polecenia, czy podążaniu za nauczycielem w dowolnej jego formie. Ze względu na jego krótką pamięć konieczne jest, aby czas nie upłynął, aby skojarzenie mogło nastąpić.
• Trzymaj krótkie wytyczne: pies nigdy nie zrozumie całego zdania typu „Tobby, chcę, żebyś usiadł, a dam ci smakołyk”. Zredukuj wokalizację do „siadu” i daj mu smakołyk, kiedy to zrobi. Im prościej, tym lepiej.
• Bądź konsekwentny wobec siebie i swojej rodziny: konieczne jest uzgodnienie rozkazów i wzmocnień w ramach jądra rodziny ludzkiej. Jeśli metodologia różni się między członkami, pies będzie zdezorientowany.
• Nie rozpaczaj: jeśli zdenerwujesz się na psa, gdy raz na 10 razy nie wywoła pozytywnego skojarzenia, zapamięta lekcję i zgubisz ścieżkę, którą już przeszedłeś.

Z drugiej strony staraj się nie używać wzmocnienia pozytywnego w sposób niezamierzony. Jeśli np. wypuścisz psa na podwórko za każdym razem, gdy zacznie szczekać, nagrodzisz go (wyjście na dwór) za negatywny czyn (narobienie hałasu). Bądź bardzo ostrożny, ponieważ czasami to sami opiekunowie generują toksyczne zachowania u swoich psów.

Jak ustawić naganę?

Teraz są chwile, kiedy powinniśmy skarcić naszego psa, jak to zrobić? Odpowiedź jest prosta: ustnie i stanowczym, ale nie chamskim tonem głosu. Patrzenie mu w oczy i delikatne trzymanie go za szyję, żeby nie odszedł, kiedy z nim rozmawiamy. Nie rób tego za długo, powinno być trochę krótkie.

Jednak najlepiej jest zastosować łagodną naganę (krzycząc „nie”, uderzając w powietrze lub wykonując polecenie) przed wystąpieniem zachowania lub zaraz po jego rozpoczęciu, ale nigdy później. Jak wskazują portale weterynaryjne, powstrzymanie negatywnego czynu zawsze będzie o wiele lepsze niż ukaranie go, gdy już się wydarzył.

Jeśli nie możesz ukarać swojego psa przez jakiś czas po złym uczynku, jedyną opcją jest nadzorowanie go i próba skojarzenia, gdy jesteś obecny. W przypadku, gdy żadne z powyższych nie działa, nie bój się szukać profesjonalnej pomocy u psiego etologa.

Jedyna możliwa kara musi być w czasie zbliżonym do niechcianego czynu. W przeciwnym razie zwierzę nie będzie miało skojarzenia.

Edukacja psa od pierwszych miesięcy życia jest niezbędna, aby przez całe lata u Twojego boku zachowywał się doskonale. Nauczanie go z miłością poprzez pozytywne wzmacnianie oparte na wytrwałości, wytrwałości i cierpliwości to bez wątpienia najlepszy sposób na wychowanie psa i uniknięcie karania go w przyszłości.

Istnieje wiele mitów na temat tego, jak nauczyć psa, aby nie niszczył rzeczy, nie oddawał moczu w domu ani w żadnej innej sprawie, ale pamiętaj o jednym: każde zachowanie, które powoduje strach u twojego zwierzęcia, nie pomoże mu się poprawić ani kocham cię bardziej, ale wręcz przeciwnie.