Ocelot jest średniej wielkości kotem typowym dla kontynentu amerykańskiego. Niezwykle elegancki i piękny, obecnie jest zwierzęciem chronionym, ponieważ był na skraju wyginięcia.
Jednak pozostaje celem myśliwych poszukujących jego futra, usianego pięknymi rozetami i poszukiwanego przez przemysł futrzarski. Ponadto ich liczba jest również zmniejszana przez ciągłe niszczenie ich naturalnego środowiska przez człowieka.
Piękny dziki kot
Lepiej znany jako ocelot, Leopardus pardalis to nocny, samotny i terytorialny mięsożerny ssak, który zwykle śpi w ciągu dnia na gałęziach drzew lub ukryty wśród roślinności.Jego nazwa pochodzi od océlotl, słowa pochodzenia nahuatl, języka używanego przez Azteków.
Postać tego kota na przestrzeni dziejów inspirowała różne kultury Mezoameryki, dlatego istnieją starożytne rękodzieła, pomniki i malowidła ścienne z jego wizerunkiem. Olmekowie, Meksykanie, Majowie, Bribri i Cabécare to tylko niektóre z grup etnicznych, które pamiętają o ocelocie w swoich tradycjach.
To zwierzę reprezentuje 2 ważne podgatunki występujące od południowych Stanów Zjednoczonych po północną Argentynę; Ciekawostką jest, że w każdym miejscu otrzymuje inne nazwy. Na przykład: margaj, gato onza, jaguar lub ocelot.
Z drugiej strony jest to zwierzę, które przystosowuje się do różnych siedlisk. Dlatego można go znaleźć pod adresem:
- Mokre dżungle.
- Obszary górskie.
- Rejony półpustynne.
- Łąki.
- Mokradła.
„Ocelot to kot występujący w znacznej części kontynentu amerykańskiego, który był na skraju wyginięcia. Elegancki i piękny, dziś jest zwierzęciem chronionym, choć i tak nadal jest na łasce myśliwych, którzy szukają go dla jego pięknego futra, a nawet sprzedają jako zwierzę domowe”
Właściwości fizyczne ocelota
Czy wiesz, że nie ma dwóch takich samych ocelotów? To dlatego, że wzór jego futra, połączenie pasków i ciemnych rozet na żółtawym tle, jest inny u każdego egzemplarza.
Pomijając ten szczegół, piękno i wspaniałość tego kota jest zawsze poza dyskusją. Wśród głównych cech fizycznych tego zwierzęcia wyróżniają się również:
- Wzrost: od 40 do 50 centymetrów.
- Waga: od 8 do 16 kilogramów.
- Długość: od 55 centymetrów do 1 metra - głowa i ciało -. Jest uważany za trzeciego co do wielkości kota, jaki istnieje.
- Ogon: obrączkowany, z czarną końcówką i długością od 30 do 45 centymetrów.
- Głowa: solidna.
- Oczy: duże i wyraziste; są brązowe lub złotożółte i dobrze przystosowane do zmian oświetlenia.
- Uszy: duże i półokrągłe.
- Nogi: krótkie i solidne, wyposażone w podkładki na podeszwach, co pozwala na ciche poruszanie się.
- Paznokcie: długie, ostre i wysuwane
- Futro: krótkie i gładkie.
- Kolor: zwykle waha się od żółto-pomarańczowego u osobników żyjących na obszarach leśnych do bardziej szarawego u osobników żyjących w suchych miejscach.
- Długość życia: do 20 lat w niewoli.
Ocelot, wszechstronny myśliwy
Podczas poszukiwania pożywienia ocelot może polować zarówno samotnie, jak iw grupach rodzinnych. Wykorzystuje do tego głównie zmysły słuchu i wzroku.
W niektórych przypadkach czyha na swoją ofiarę, aw innych czeka w ukryciu, zanim z zaskoczenia rzuci się do ataku. Będąc świetnym wspinaczem, może również łapać zdobycz na drzewach.
Dieta tego kota składa się głównie z małych i średnich ssaków oraz gadów. Poluje jednak również na ptaki, owady i gryzonie. Poza tym może być dobrym rybakiem, a nawet zjada żółwie jaja.
Zmysł węchu u Leopardus pardalis jest bardzo rozwinięty. Używa go do badania ofiary i rozpoznawania terytorium oznaczonego moczem przez inne samce tego gatunku.
Samiczka z kolei rodzi co dwa lata od jednego do czterech młodych, po okresie ciąży, który może trwać do 85 dni. Jest to również zwierzę, które z powodzeniem rozmnaża się w niewoli.
Dziki kot nie jest zwierzakiem
Jak wszystkie koty, ocelot urzeka swoim pięknem i prezencją. Z tego powodu jest również chwytany w celu sprzedaży jako zwierzę domowe. Być może wielu pamięta lub słyszało o Babou, pięknym okazie ocelota, który miał genialny Salvador Dalí.
Jednak my, ludzie, musimy zrozumieć, że jest to dzikie zwierzę i tym samym oprzeć się pokusie udomowienia go.
Aby pozyskać młode przeznaczone na ten rynek, myśliwi zazwyczaj zabijają ich matki; To jeszcze bardziej dziesiątkuje populację tych cennych dzikich kotów, wciąż zagrożonych przez przemysł futrzarski i ciągłe niszczenie ich naturalnego środowiska.
Mimo to jest uważany za jednego z najliczniej występujących kotów w neotropiku. To spowodowało, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała go za gatunek najmniejszej troski.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Ana_Cotta, Marco Parra i Justina Peeblesa.
