Ghule to zwierzęta, które zjadają zwłoki, na które nie polowały ani nie zabijały. I wierzcie lub nie, mają bardzo przydatne zadanie dla ekosystemu: usuwanie rozkładających się szczątków organicznych. Wśród nich znajdziemy ptaki padlinożerne. Chcesz wiedzieć, czym one są?
Przykłady padlinożerców
Nie tylko pierzaste są przeznaczone do tego karmienia; Istnieją również owady, a nawet ssaki, takie jak szop pracz, odpowiedzialne za zjadanie szczątków zwierząt, na które polowali inni. W przypadku ptaków padlinożernych potrafią one nawet walczyć o pożywienie z dużymi drapieżnikami. Wśród nich wyróżniamy:
1. Sęp płowy (Gyps fulvus)
Jest jednym z nielicznych sępów zamieszkujących Europę, choć występuje również w Afryce Północnej, na Półwyspie Arabskim i Azji Południowej (aż po Indie). Preferuje tereny górskie ze skałami i głębokimi dolinami.
Sęp płowy – zdjęcie otwierające ten artykuł – ma rozpiętość skrzydeł ponad 2,5 metra i waży około 10 kilogramów. Jego pióra mają kolor cynamonu lub ochry, głowa i szyja są białe, a szarawy i haczykowaty dziób, typowy dla ptaków drapieżnych, pozwala mu rozdzierać tkaniny i skóry. Dzięki swojemu potężnemu wzrokowi potrafi dostrzec zwłoki z odległości kilku metrów i na wysokości.
2. Sęp brodaty (Gypaetus barbatus)
Sęp brodaty lub owczy to kolejny z najbardziej znanych ptaków padlinożernych, który można zobaczyć w pasmie górskim Kantabrii, Alpach, Pirenejach, północnej i południowej Afryce, Europie Wschodniej, a nawet w Himalajach.
Sęp brodaty nosi tę nazwę ze względu na swój zwyczaj podnoszenia kości lub muszli i rzucania nimi z dużej wysokości o skały, aby łatwiej je rozbić i zjeść.
Jeśli chodzi o upierzenie, zmienia się ono w zależności od wieku; w wieku dorosłym mogą mieć brązowe, czarne, białe i szare umaszczenie, a ponadto mają charakterystyczny haczykowaty dziób i małe, ale mocno rozwinięte oczy.
3. Kondor andyjski (Vultur gryphus)
Jest to jeden z nielicznych padlinożerców w Ameryce Południowej, a konkretnie z Andów, który charakteryzuje się czarno-szarym upierzeniem, białą szyją i odkrytą głową. Samce są większe niż samice i mają grzebień oraz fałdy na twarzy, które rosną wraz z wiekiem.
Kondor andyjski żywi się martwymi zwierzętami, ale kiedy je zauważy, spędza godziny, a nawet dni, przelatując nad nimi.Mocnymi dziobami rozdzierają tkaniny i skóry, a przy tym są w stanie wyżywić się przez cały dzień: potrafią połknąć pięć kilogramów mięsa za jednym zamachem! To po pięciu tygodniach postu.
4. Sęp egipski (Neophron percnopterus)
Znany również jako sęp egipski, to kolejny padlinożerny ptak z tej listy. Żyje nie tylko w Egipcie, ale jest również obecny na Półwyspie Iberyjskim, Afryce Północnej i Środkowej oraz Azji Południowo-Wschodniej.
Jest mały w porównaniu do innych sępów; młode są brązowe, a dorosłe mają żółte nogi i głowę, białe ciało i skrzydła z ciemnymi końcami i całkowicie bladym ogonem.
Gdy jest padlina, sęp egipski jako jeden z ostatnich zbliża się do jedzenia; czeka, aż większe zwierzęta zajmą się mięsem, a następnie pożera skóry lub tłuszcz. Uzupełnij dietę w owady, jaja lub drobną zdobycz.
5. Orzeł przedni (Aquila chrysaetos)
Orzeł przedni to jeden z największych ptaków, mierzący od 90 do 100 centymetrów wysokości i 2,27 metra rozpiętości skrzydeł. Na grzbiecie ma piękny kasztanowy kolor z jaśniejszymi kolorami na brzuchu. Jego pióra są dość wydłużone, a każde z nich ma małą białą plamkę. Dieta tego przerażającego łowcy opiera się na zajęczakach, takich jak zające, ale jest w stanie jeść padlinę, gdy zasoby są ograniczone.
6. Sroka (Pica Pica)
Sroka to piękny ptak charakteryzujący się niepowtarzalnym czarno-białym ubarwieniem. Występuje w niektórych umiarkowanych regionach Azji, Afryki, Arabii, Ameryki Północnej i Europy. Dziób tego gatunku nie jest przystosowany do określonej diety, dlatego korzysta z okazji, by zjadać wszystko, od owadów i zbóż po padlinę, jaja i pisklęta innych ptaków.
7. Kania czarna (Milvus migrans)
Latawiec to ptak drapieżny, który mierzy od 50 do 60 centymetrów długości, chociaż jego rozpiętość skrzydeł wynosi prawie półtora metra. Ma charakter wędrowny, więc w zależności od pory roku można go spotkać w Afryce, Europie, Azji i Oceanii. Jego dieta opiera się na polowaniu na ptaki, ryby, ssaki, płazy i gady, ale w razie potrzeby jest w stanie żywić się padliną.
8. Kawka (Coloeus monedula)
Ten ptak wygląda bardzo podobnie do wron, ponieważ jest jednym z ich bliskich krewnych. Mierzy około 33 centymetrów długości i ma rozpiętość skrzydeł 67 centymetrów. Jego upierzenie stanowi połączenie ciemnobrązowego i czarnego koloru, z jaśniejszą głową o szarawych odcieniach. Kawki żerują oportunistycznie i przystosowują się do wszystkiego, co jest dostępne, w tym do padliny.
9. Wrona (Corvus corone)
Ten gatunek można pomylić z jego krewnymi kawką i wroną ze względu na jego mały rozmiar i ciemne upierzenie.Można go znaleźć w dużej części Europy, w niektórych częściach Azji iw Egipcie. Ma wszystkożerną dietę, która jest w stanie dostosować się do dostępności pożywienia, więc zjada owady, nasiona, zboża, małe ssaki i wszelkiego rodzaju padlinę.
10. Sęp czarny (Aegypius monachus)
Ostatni padlinożerca pochodzi z Azji, choć można go spotkać również w południowej Europie, zawsze w wąwozach i klifach. Pióra są ciemne, choć niekoniecznie czarne, a jego głowa jest jaśniejsza, co nadaje mu łysy wygląd. Nie ma różnic między płciami.
Sępy są dość „skrupulatne”, gdy znajdują zdobycz, ale pędzą tak, że żaden inny ptak nie może ich pokonać. Rozdziera skórę i zjada tylko mięso; nie wnętrzności ani włosy.
