Wszczepienie chipa naszym pupilom stało się najskuteczniejszym narzędziem do kontrolowania ich. W przypadku utraty, porzucenia lub kradzieży zwierzęcia, gdyby ktoś zabrał je do schroniska lub lekarza weterynarii, byłoby to zidentyfikowany od razu.
Co to jest mikrochip?
Dobrze znany mikrochip to elektroniczny system identyfikacji zwierząt Zwykle składa się z dwóch części: jedna to sam mikrochip, a druga to kapsułka, którą jest pokryty. Kapsułka wykonana jest z miękkiego i biokompatybilnego szkła (nie powoduje alergii) i jest tak mała jak ziarnko ryżu.
Jak wszczepić mikrochip?
Proces implantacji chipa musi przeprowadzić lekarz weterynarii. Ekspert wprowadza kapsułkę do ciała zwierzęcia na wysokości szyi i za pomocą strzykawki przebija ją przez skórę.
Każde z tych urządzeń chipowych ma przechowywany zestaw unikalnych kodów numerycznych, coś w rodzaju identyfikatora zwierzęcia.
Ten mikrochip umieszcza się tylko raz w życiu zwierzaka i pozostaje w twoim ciele na zawsze. Informacje dotyczące psa lub kota są rejestrowane w bazie danych spisu psów, którą posiada każda Wspólnota Autonomiczna, w której przechowywane są informacje dotyczące każdego chipa (imię i nazwisko właściciela, adres i jeden lub dwa numery telefonów kontaktowych).
Idealny wiek na umieszczenie tego żetonu to półtora miesiąca lub dwa miesiące. Po tym momencie można go wszczepić w dowolnym miesiącu życia zwierzęcia.
Dokładność podanych danych
Istotne jest, aby dane przekazane lekarzowi weterynarii były dokładne, ponieważ ta informacja jest tą, która zostanie zarejestrowana w bazie danych i tą, która zostanie wykorzystana w przypadku utraty zwierzęcia.
W przypadku zmiany właściciela lub adresu najlepiej natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii, co zmusi nas do podpisania odpowiednich formularzy, aby zmiana pojawiła się w bazie danych. Ze względów prawnych właścicielem zwierzęcia jest ten, który jest wymieniony w tej bazie danych, w związku z czym ponosi on również odpowiedzialność za wszelkie szkody, jakie zwierzę może wyrządzić.
Jak logika, kiedy zwierzę umiera, Musimy to również zakomunikować za pomocą dokumentu podpisanego przez naszego lekarza weterynarii.
Jeśli chodzi o Hiszpanię, Wspólnota Madrytu jako pierwsza wymusiła identyfikację psów i kotów za pomocą mikroczipa. Stopniowo inne wspólnoty autonomiczne przyjęły te same środki i wydaje się, że kontrola zwierząt domowych jest większa, ale nie tak pożądana.
Przydatność mikroczipa
Wszczepienie chipa naszym pupilom może przynieść kilka korzyści:
- Przede wszystkim zakłada: prawne uznanie, że jesteśmy właścicielami i posiadaczami naszego zwierzaka. Dane na mikroczipie nie mogą być sfałszowane.
- W przypadku zgubienia zwierzęcia zarówno lekarze weterynarii, jak i opiekunowie oraz władze (SEPRONA), za pośrednictwem czytnika, mogą uzyskać dostęp do naszych danych.
- Identyfikacja chipów pomaga zapobiegać porzucaniu, między innymi dlatego, że prawo karze karami dość wysoki dla ludzi, którzy porzucają lub źle traktują zwierzę. W ten sposób można udowodnić, kto jest właścicielem i prawnie odpowiedzialnym za maltretowane lub porzucone zwierzę.
W przypadku utraty lub kradzieży …
Najszybszą rzeczą do zrobienia podczas identyfikacji zagubionego psa lub innego zwierzaka jest jak najszybsze powiadomienie go. Lokalnej Policji, Sepronie (Służba Ochrony Przyrody Straży Cywilnej), Radzie Miasta, Reiac (Hiszpańska Sieć Identyfikacji Zwierząt Towarzyszących) oraz centrum adopcji zwierząt, w przypadku był adoptowany.
W liście, który wyślemy do tych organizacji i podmiotów, podamy numer chipa i imię zwierzęcia, nasze dane osobowe oraz, jeśli je znamy, datę i miejsce, w którym nasz pupil został nam zgubiony lub skradziony.
Treść prawa
W Hiszpanii prawo wymaga identyfikacji zwierząt towarzyszących, w tym kotów niewychodzących z domu, w przypadku porzucenia, zagubienia, Ukradłemitp. W niektórych społecznościach zwierzę identyfikuje się za pomocą tatuażu lub chipa, ale coraz więcej osób wymaga wdrożenia systemu elektronicznego.
