Kiedy psy osiągają dorosłość, zaczynają cierpieć na oznaki starości. Zaburzenia funkcji poznawczych u starszych psów są bardzo częste na tym etapie. Starość zaczyna wpływać na twoją pamięć i zachowanie.
Co to jest dysfunkcja kognitywny
Zaburzenia funkcji poznawczych są konsekwencją zwyrodnienia ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre z jego objawów to zaburzenia zachowania i snu; także m.in. utrata pamięci i dezorientacja.
Zaburzenia funkcji poznawczych u starszych psów można zaobserwować między 7 a 10 rokiem życia. W przypadku podejrzenia nietypowego zachowania zaleca się wizytę u specjalisty.
Weterynarz będzie w stanie określić, czy jest to dysfunkcja poznawcza spowodowana wiekiem zwierzęcia. Lub w wyniku jakiegoś problemu metabolicznego.
Hipoglikemia, brak witaminy B12 lub zaburzenia tarczycy mogą również powodować demencję u psów. Terminowe leczenie tych objawów może odwrócić skutki choroby.
Skutki dysfunkcji poznawczych
- Utrata pamięci. Jednym z najbardziej oczywistych objawów dysfunkcji poznawczych jest utrata pamięci. To założenie jest jednym z najbardziej frustrujących dla właściciela zwierzęcia.
Problemy z pamięcią mogą zacząć się od podstawowych sytuacji. Przykładem jest brak uznania ze strony bliskich Ci osób. Ta sytuacja może się nasilać, wpływając nawet na trening toaletowy. W tych przypadkach, pies zapomina, jak i gdzie sobie ulżyć.
- Zaburzenia behawioralne. Dysfunkcja poznawcza może nasilać fobie u psów. Jak również może zwiększyć drażliwość. Na przykład często można zobaczyć zwierzęta, które przesadnie reagują na sytuacje, które je denerwują. Agresywny, defensywny lub wręcz przeciwnie.
Stres i lęk są również czynnikami, które zwiększają starość. I to pytanie znajduje bezpośrednie odzwierciedlenie w ich zachowaniu.
Niespokojny pies jest utrzymywany w ciągłej gotowości, co utrudnia śledzenie wspólnych zamówień. Tenwpływa to również na Ciebie, jeśli chodzi o przetwarzanie nowych informacji.
Zaburzenia osobowości i snu
- Humor się zmienia. Starszy pies z dysfunkcją poznawczą może mieć zmiany nastroju lub osobowości. Może się zdarzyć, że jeśli jest szczęśliwym zwierzęciem, to częściej czuje się zirytowany.
Agresja może być częstym zachowaniem dorosłego psa. W niektórych przypadkach osiąga niekontrolowane poziomy. Ważne jest posiadanie elementów kontroli, jeśli chodzi o tę sytuację.
Stałe monitorowanie psa pozwoli ocenić postęp dysfunkcji poznawczych. Z kolei chodzi o zachowanie integralności właścicieli.
- Brak zainteresowania i mała interakcja. Kolejnym czynnikiem, na który wpływają dysfunkcje poznawcze, jest socjalizacja.Psy w takiej sytuacji tracą zainteresowanie kontaktami z członkami rodziny. To samo dzieje się z innymi zwierzętami tego samego gatunku. Wykazują również niewielkie zainteresowanie bodźcami wrażliwymi, takimi jak pieszczoty.
- Zaburzenia snu. Jak dorosły, starszy pies pokazuje zaburzenia snu. W niektórych przypadkach mogą cierpieć na bezsenność lub dużo spać w ciągu dnia.
Jak leczyć psa z dysfunkcją poznawczą
Zaburzenia funkcji poznawczych to choroba zwyrodnieniowa związana z procesem starzenia. Dlatego większość istniejących terapii ma charakter paliatywny. Mamy jednak kilka zaleceń, które można zastosować, aby poprawić kondycję zwierzęcia.
- Wzmocnij zachowanie. Psy z dysfunkcją poznawczą mają trudności z utrzymaniem swojego zachowania. Ważne jest, aby właściciel zachował rutynę, jaką ma ze zwierzęciem. To pozwoli ci skorygować swoje zachowanie najlepiej, jak potrafisz. Cierpliwość jest w takich przypadkach niezbędna.
- Dostosuj środowisko. Wiele dorosłych psów ma problemy psychomotoryczne. Umieszczenie ich rzeczy w zasięgu ręki jest jednym ze sposobów, aby im pomóc. Niemniej jednak, ważne jest również, aby zachować pies. Aktywność fizyczna i psychiczna zapobiega przyspieszeniu zwyrodnień.
- Leczenie medyczne. Istnieją leki, które mogą przyczynić się do poprawy jakości życia zwierzęcia. Nie należy ich podawać bez zalecenia lekarskiego lub nadzoru. W wielu przypadkach, podane leki poprawią stan psa.
- Skonsultuj się ze specjalistą. W przypadku podejrzenia dysfunkcji poznawczych ważna jest ocena medyczna. Wskazuje to na stadium choroby i możliwości leczenia.