Co jest takiego magicznego w piłce, gałęzi lub krążku, że pies biegnie rozpaczliwie, aby jej szukać, kiedy w niego rzucamy? Nawet niektóre zwierzęta mogą mieć nieco „obsesyjne” zachowanie w stosunku do tej zabawki.Dlatego w tym artykule podpowiemy, jak nauczyć psa gry w piłkę bez niepokoju.
Pies i piłka, bliski związek
Wychodzimy do parku na spacer z naszym pupilem i oprócz smyczy i obroży nie zapominamy o jego ulubionej zabawce: piłce. Możesz spędzić kilka minut szukając go w kółko, a my usiedliśmy na ławce i rzuciliśmy ją jak najdalej.
Czy to naturalne, że pies bawi się piłką, czy też właściciele zaszczepili w niej miłość do tego okrągłego przedmiotu, który odbija się i gubi w roślinności?
W rzeczywistości musimy myśleć o tym jako o sposobie, aby „powrócił do swoich początków” i wydobył swoją dziką stronę. Ich nieudomowieni krewni, wilki, często pokonują duże odległości w poszukiwaniu pożywienia, a kiedy mają je w zasięgu wzroku, szybko biegną rozpaczliwie, by je złapać.
Po zdobyciu zdobyczy zabierają ją do stada, aby każdy mógł cieszyć się ucztą. W związku z tym,kiedy Twój pies podnosi piłkę po złapaniu jej, to dlatego, że chce się z Tobą podzielić tym trofeumNawet jeśli to ty go rzuciłeś.
Psy nadal zachowują pewne zachowania z „dzikiego stadium” i chociaż niektóre są bardziej rozbudzone niż inne, prawda jest taka, że nikt nie może oprzeć się pokusie pójścia po piłkę, gałąź, krążek lub cokolwiek, kiedy rzuci się im to przed oczy.
Podczas gdy gra w piłkę jest dla niektórych zwierzaków zabawą, dla innych staje się obsesją. Szczekają, denerwują się, nie stoją w miejscu, nie mogą się doczekać, aż właściciel je zrzuci itp. Ta desperacja ma związek z osobowością zwierzęcia i brakiem kontroli ze strony osoby, która je wychowuje.
Oczywiście, ma to również związek z ilością ćwiczeń, jakie zwierzę wykonuje w ciągu dniaJeśli śpi 10 godzin bez przerwy, ponieważ nikogo nie ma w domu, a zaraz po przyjeździe zabierasz go do parku, to zrozumiałe, że ma wystarczająco dużo energii, aby godzinami szukać piłki bez zmęczenia.
Wskazówki, jak nauczyć psa grać w piłkę bez nerwów
Rasa jest podstawowym czynnikiem przy uczeniu psa gry w piłkę, ponieważ są takie, które są łatwe do zdobycia (golden retriever, pointer, cocker spaniel, labrador) ze względu na ich wrodzone zadanie poszukiwania zdobyczy; i inni, którzy być może uważają za „nudne” poszukiwanie przedmiotu (owczarek niemiecki, bokser, rotweiller itp.).
Aby nauczyć go „prawidłowego” grania piłką, musisz poświęcić odpowiednią ilość czasu i być cierpliwym. Bardzo ważne jest, abyś był spokojny, aby przekazać zwierzęciu spokój, aby mogło się lepiej uczyć.
1. Ty ustalasz zasady
Na początek jesteś odpowiedzialny za rozpoczęcie gry, a także jej ukończenie. Rzucisz mu piłkę, gdy załatwi sprawę lub przejdzie się po bloku. Jeśli pies poprosi Cię o rzucenie w niego zabawką szczekaniem, płaczem lub desperackimi ruchami, poczekaj, aż się uspokoi.
2. Gra się tylko wtedy, gdy jest spokojna
Jest to bardzo ważne, ponieważ wiele razy mylimy niepokój ze szczęściem; musisz nauczyć go słuchać twoich poleceń, a jeśli każesz mu usiąść i rzucić w niego piłką… to właśnie powinieneś zrobić!
Pamiętaj o zasadzie „nic nie jest za darmo”; jeśli chce grać, będzie musiał coś zrobić w zamian (bez szczekania, czekania w pozycji siedzącej itp.). Nawiąż kontakt wzrokowy ze swoim zwierzakiem i dopóki to się nie stanie, nie rozpoczynaj gry.
3. Zawsze musisz go zwrócić
Jest to chyba najtrudniejsze ze wszystkich, zwłaszcza u psów, które mają tendencję do ukrywania tego, co dostają. Musisz nauczyć go odbijać piłkę, aby gra mogła być kontynuowana. Niektórzy właściciele decydują się dać smakołyk, gdy wracają z zabawką; to nie musi być jedzenie, może to być mim lub pełne miłości słowo.
