W parkach morskich na całym świecie Główną atrakcją są pokazy zwierząt. Co się za nimi kryje przedstawia? Jak wygląda trening delfinów? Czy cierpią, czy mają spokojne życie? W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania.
Trening delfinów: słowa na korzyść
Walenie to bardzo inteligentne zwierzęta, nawet delfin uważany jest za jedną z istot o największych zdolnościach mózgowych na świecie. Kiedy są wolne, uczą się od matek, jak komunikować się z innymi za pomocą dźwięków, ruchów, skoków i piruetów.
W niewoli -na przykład w delfinarium lub morskim zoo- celem jest wydobycie tych „umiejętności” i pokazanie ich widzom. Mówiąc słowami niektórych trenerów delfinów, będąc towarzyskim, aktywnym i inteligentnym zwierzęciem, łatwiej jest im wykonywać określone ćwiczenia. Oznacza to, że dla zwierząt wyskakiwanie z wody lub odzywanie się jest dla nich czymś „naturalnym”.
Idealnym momentem na rozpoczęcie treningu jest zaprzestanie karmienia mlekiem matki i rozpoczęcie spożywania pokarmów stałych (ryb). Na tym etapie zresztą jest kiedy wzmocniona zostaje więź z opiekunem lub trenerem.
Niektóre ćwiczenia są nauczane w ciągu kilku dni, a inne wymagają więcej czasu, jak np. wskakiwanie do obręczy lub zabawa piłeczkami – nie są one powszechne w dzikiej przyrodzie i dlatego należy je wyjaśniać od podstaw .
Trening delfinów: słowa przeciwko
Jeśli opieramy się na wypowiedziach tych, którzy pracują w oceanariach, oczywiście możemy pomyśleć, że życie delfinów jest tam doskonałe. Muszą tylko chwilę pobawić się, poćwiczyć i zjeść, kiedy biorą udział w przesłuchaniu do tłumu.
Jednak nie wszystko jest takie sielankowe. Rozpocząć, delfiny żyjące w niewoli żyją około sześciu lat, gdy znajdują się w swoim naturalnym środowisku -jeśli omija obecne zagrożenia, które obejmują polowania i połowy przez człowieka- mogą osiągnąć 40 lat.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się w oceanach, gdzie żyje, schwytany dla delfinarium lub urodzony w niewoli porusza się na bardzo małej przestrzeni: baseny bez fal, bez ryb do połowu, bez roślinności…
Kiedy oglądamy program, wierzymy, że trening delfinów to czyste szczęście. Czy jest coś lepszego niż widzieć go skaczącego i grającego. Prawda jest taka, że Aby mogli nauczyć się „piruetów”, trenerzy mogą być wobec nich okrutni i karać, jeśli nie wykonają tego, co im nakazano. Nie jest to kara fizyczna, ale żywieniowa: otrzymują jedzenie tylko wtedy, gdy się nauczą.
Może zdałeś sobie z tego sprawę na koniec testu trener wyjmuje rybę z torby i podaje ją delfinowi. To nie nagroda, ale twoja racja żywnościowa. Zasadniczo zwierzę robi swoje gry i sztuczki, ponieważ jest głodne i wie, że tylko jeśli zrobi to dobrze, zostanie nakarmione.
Dla tych morskich ssaków koncerty nie są zabawne i nie bawią się dobrze - to tylko ich sposób na jedzenie. Trenerzy mają kostkę jedzenia, stąd moc.
Jeśli walenie są dobrze odżywione, nie będą skakać, nie będą się bawić i nie będą rzucać piłką… Nie zmoczą publiczności, nie pływają na ogonach ani nie robią niczego, co im nakaże.
Delfiny żyjące w niewoli wydają się być agresywne wobec ludzi – w tym ich trenera – oraz wobec innych członków swojego gatunku, a zdarzają się nawet przypadki osób, które spowodowały własną śmierć z powodu depresji, której doświadczyły.
Niezależnie od tego, jak wygląda szkolenie delfinów, musimy o tym pamiętać zwierzęta nie urodziły się po to, by być ograniczanym i zabawionym przez ludzi. Myślenie, że walenie, między innymi, są szczęśliwe, że znajdują się w zagrodzie, w której są codziennie karmione i pielęgnowane, jest być może sposobem na niemyślenie o prawdziwych implikacjach ich niewoli.
Podobnie jak w przypadku ogrodów zoologicznych, o ile zwierzęta mają wszelkie udogodnienia, a ich naturalne środowisko jest odtwarzane w najlepszy możliwy sposób, nigdy nie będą lepsze niż w dzikim środowisku.
Jedynym wyjątkiem są rezerwaty lub schroniska, które przyjmują okazy ranne, chorzy lub sieroty i po pewnym czasie wracają do miejsca pochodzenia.
