W terenie bardzo ważne jest dbanie o zwierzęta, aby były zdrowe i silne oraz mogły produkować zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Dlatego konieczne jest stosowanie środków przeciwpasożytniczych u bydła. Dowiedz się, które z nich są obecnie najczęściej używane.
Na jakie choroby pasożytnicze cierpi bydło?
Choroby wywoływane przez pasożyty możemy podzielić na dwie duże grupy: zewnętrzną (ektopasożyty) i wewnętrzną (endopasożyty). Wśród zewnętrznych są patologie przenoszone przez owady krwiożerne -które żywią się krwią- takie jak muchy tse-tse, czarne, stajenne lub rogowe; pchły, wszy, gzy i komary lub komary.
Robaki lub bichera są jednymi z najbardziej przerażających zewnętrznych pasożytów na polach, ponieważ infekują skórę, błony śluzowe i rany, gdy owad złoży tam jaja, a larwy się rozmnażają.
Kleszcze i roztocza świerzbu są również organizmami, na które należy uważać.
Z kolei najczęstszymi pasożytami wewnętrznymi bydła są nicienie żołądkowo-jelitowe, wśród których wyróżniają się: Bunostomum, Cooperia, Haemonchus, Toxocaran vitulorum Tak Trichuris.
Niektóre nicienie atakują płuca, skórę, oczy i inne narządy zwierzęcia. Płazińce lub przywry i tasiemce lub tasiemce to inne rodzaje pasożytów wewnętrznych, które mogą wpływać krów, wołów, bawołów czy żubrów.
Środek przeciwpasożytniczy dla bydła: zastosowanie zewnętrzne
Istnieją różne sposoby stosowania środków przeciwpasożytniczych u bydła miejscowo lub zewnętrznie. Możemy wyróżnić następujące:
1. Spraye
Są one zwykle stosowane w leczeniu wszy, kleszczy, much paleterowych i kasztanów. Służą do leczenia lub zapobiegania szkodnikom lub robakom, a także zapobiegają rozprzestrzenianiu się owadów w ranach lub operacjach. ten spraye są łatwe w aplikacji i nie powodują stresu u zwierzęcia.
2 łazienki
Mogą być zanurzane lub natryskiwane. Pierwsza polega na zanurzeniu bydła w dużych basenach z wodą i rozcieńczonym środkiem przeciwpasożytniczym. Wadą tego systemu jest stres, jaki generuje u zwierząt, a także możliwe zatrucia w przypadku wypicia wody, uderzenia między nimi, a nawet złamania.
Kąpiel natryskowa wymaga specjalnego systemu, w którym umieszcza się wodę ze środkiem przeciwpasożytniczym, który paruje nad bydłem. Wadą tej aplikacji jest to, że tylko „moczy” część pleców i nie dociera do niższych partii.
3. Kolczyki lub przyczepy kempingowe
Oprócz pełnienia funkcji identyfikacji, plastikowe kolczyki służą jako metoda aplikacji środków przeciwpasożytniczych u bydła, głównie jako środek odstraszający komary i muchę paleterkę. Aktywny składnik utrzymuje się przez około 90 dni.
4. Kurz i zadrapania
Innym systemem aplikacji środków przeciwpasożytniczych są worki do przechowywania proszków z konkretnym lekiem, które są umieszczane na wylocie rękawa. Tą drogą, kiedy zwierzę opuszcza stajnię, wchodzi w kontakt z pojemnikiem, co uwalnia leczenie.
Środki przeciwpasożytnicze dla bydła: zastosowanie wewnętrzne
W takim przypadku leczone jest konkretne zakażone zwierzę, które jest oddzielone od reszty inwentarza żywego. Wewnętrzne środki przeciwpasożytnicze bydła mogą być również stosowane jako środek zapobiegawczy przeciwko możliwej epidemii.
Metody to:
1. Kapsułki lub bolusy dożwaczowe
Stosowane są w leczeniu pasożytów przez długi czas, ponieważ substancja czynna leku uwalniana jest powoli. Kapsułkę nakłada się przez pysk zwierzęcia i pozostawia do samodzielnego działania.
2. Płyny śródżwaczowe
Igła jest wprowadzana przez skórę, otrzewną i żwacz. Tam uwalniany jest środek przeciwpasożytniczy. Ponieważ była to krwawa metoda, przestała być stosowana u zwierząt ważących poniżej 200 kilogramów. Substancją zastępczą są preparaty do wstrzykiwań, które umożliwiają lepszą kontrolę przeciwpasożytniczą u bydła.
3. Premiksy lub bloki
Lek umieszcza się w pożywieniu i każde zwierzę otrzymuje co najmniej jedną dawkę. Problem z tą techniką polega na tym, że nie jest możliwe określenie, ile środków przeciwpasożytniczych zużył każda próbka.
Na koniec warto wiedzieć, że stosowanie środków przeciwpasożytniczych u bydła musi być wskazane przez wyspecjalizowanego lekarza weterynarii i należy postępować zgodnie z określonymi instrukcjami.
