Mrówkojad, znany również jako kolczatka, stanowi pięć z sześciu gatunków ssaków stekowców. Te to prymitywne ssaki, które składają jaja jak gady, ale mają włosy i ssą młode.
Ten gatunek mrówkojadów kolczastych można znaleźć w Australii, Nowej Gwinei i Tasmanii. Szóstym gatunkiem stekowców jest dziobak, który nie przypomina kolczatki, z wyjątkiem szczególnego znoszenia jaj.
Charakterystyka mrówkojady kolczastej
Stekowce, takie jak kolczatki, składają jaja i mają wewnętrzną strukturę kości kończyn, które wychodzą z boków ich ciała. W tym sensie bardzo przypominają gady, a także ptaki.
Mają jedną komorę, zwaną kloaką, do której opróżniają jelita, pęcherz i narządy rozrodcze. Ponadto, stekowce mają włosy, produkują mleko i są ciepłokrwiste. Twoja zdolność do utrzymywania stałej temperatury ciała nie zawsze jest skuteczna. Z tego powodu zimą mają tendencję do hibernacji przez długi czas.
Mały narząd umieszczony na tylnych łapach samca nadał kolczatkowi nazwę kolczatki., co oznacza sumator. Dzieje się tak, ponieważ jest „podłączony” do trującego gruczołu. Jednak płyn, który tam emanuje, nie jest tak naprawdę bardzo trujący.
Kolczatka raczej nie użyje tej trucizny jako broni. Jak zwykle, te zwierzęta będą próbowały uciec, kopiąc dziurę, gdy są w niebezpieczeństwie. Posiadają potężne pazury, które pozwalają im kopać i „odlatywać” po ziemi na jedną stronę, aby szybko się osłonić.
Morfologia kolczatki
Mrówkojad wygląda bardzo podobnie do jeżozwierza i często jest mylony z tym zwierzęciem. Dzieje się tak dlatego, że ma liczne żółte kolce, które pokrywają jego ciało brązowym futrem. Jednak kolce kolczatki nie mają kolców, które chwytają skórę.
Dorosła kolczatka może osiągnąć długość około 76 centymetrów., chociaż często jest zwinięty w nieprzeniknioną kulę i wydaje się mniejszy. Ma cienki, bezwłosy pysk, z parą nozdrzy na końcu.
Małe usta znajdują się na dole kufy i otwiera się na tyle, by wyłonił się długi, lepki język. Może mierzyć około 30 centymetrów, a wraz z nim ciągnie pożywienie, które zwykle składa się z mrówek, termitów i innych owadów.
Kolczatki nie mają zębów. Zamiast tego przecinają twarde ciała swoich ofiar, uderzając nimi w podniebienie i miażdżąc je kłującym językiem.
Mają torbę jak torbacze, ale w przeciwieństwie do torbaczy rozwijają się dopiero w sezonie lęgowym. Samica składa półtwardą skorupkę jaja, którą wkłada do worka. W krótkim czasie jajko zamienia się w częściowo rozwinięte pisklę.
Zachowanie mrówkojadka
Wiele z zachowania kolczatki jest tajemnicą. Naukowcy twierdzą, że bardzo trudno je badać ze względu na ich samotne zachowanie. Nie są łatwe do zlokalizowania, są bardzo ciche i często pokonują duże odległości. Ich żądza wędrówek jest jednym z powodów, dla których nie nadają się do życia w niewoli.
Kolczatki nie mają rutyny i mogą być aktywne zarówno w dzień, jak i w nocy niezależnie od pogody. Brakuje im stałych legowisk i wolą spać w każdej norze lub jaskini. Nie towarzysko i nie są znane z wdawania się w bójki.
Zwykle ignorują inne stworzenia tego samego gatunku, chyba że nadszedł czas na kopulację.. Podczas australijskiej zimy do kilkunastu samców ustawia się w szeregu, powoli i cicho czołgając się za samicą emitującą feromony.
Ta parada może trwać nawet miesiąc, podczas gdy niektórzy mężczyźni odchodzą, a inni dołączają.. W końcu podatna samica przywiera przednimi kończynami do pnia drzewa. Samce wykopują okrągły rów wokół drzewa i rywalizują o honory godowe.
Nie ma agresji, samce po prostu się popychają, łeb w łeb. Gdy każdy się oddala, odchodzi. Zwycięzca leży na boku w rowie, częściowo pod samicą i powoli łączą się w pary.
