Aby zrozumieć zapotrzebowanie na witaminę K dla psów, musimy zrozumieć, że jest to składnik odżywczy, którego potrzebują, aby zachować zdrowie. Jego główne działanie to modulowanie procesów krzepnięcia krwi i zdrowia kości. W tym artykule dowiemy się o tych i innych skutkach witaminy K.
Rodzaje naturalnej witaminy K
Istnieją dwie formy witaminy K: pierwsza, wytwarzana przez rośliny, to K1 lub fitonadion. Zielone warzywa liściaste, takie jak brokuły i brukselka, są bogate w witaminę K w postaci K1.
Po drugie, witamina K2 czyli menachinon jest wytwarzana przez bakterie bytujące w jelicie ssaków. Tak więc ta witamina jest wytwarzana podczas trawienia pokarmu.
Rodzaje syntetycznych witamin K
Przemysł chemiczny podjął się produkcji syntetycznych form witaminy K. Tak więc na rynku dostępne są witaminy K3 (menadion), K4 i K5.
Stwierdzono, że witamina K3 jest toksyczna poprzez zakłócanie funkcji glutationu: powoduje toksyczność wątroby i uszkodzenie błon komórkowych. Z tego powodu jego stosowanie było zabronione od 1963 roku w leczeniu niedoboru witaminy K u ludzi.
Chociaż odradza się ich stosowanie, trzy syntetyczne formy witaminy K są wykorzystywane w wielu dziedzinach. Należą do nich przemysł karmy dla zwierząt domowych (witamina K3) oraz w celu zahamowania rozwoju grzybów w przetworzonej żywności (witamina K5).
Witaminę K3 można łatwo zidentyfikować na etykietach karmy dla zwierząt. Witamina K3 jest określana nazwami wodorosiarczan sodu menadionu, wodorosiarczyn sodu menadionu lub wodorosiarczyn dimetylopirymidynolu menadionu.
Nazwa witaminy K pochodzi od niemieckiego słowa „koagulationsvitamin”.
Funkcje tej witaminy u psów
Witaminy K1 i K2 są związkami rozpuszczalnymi w tłuszczach. Forma K1 jest wchłaniana z proksymalnego jelita cienkiego i do wchłaniania wymaga żółci. Forma K2 jest wchłaniana z jelita krętego i okrężnicy.
Witamina K po wchłonięciu jelitowym podlega recyklingowi w wątrobie. To właśnie w tym narządzie witamina K działa jako kofaktor modyfikacji grupy białek.
Ta grupa białek obejmuje czynniki kaskady krzepnięcia. Osteokalcyna jest również czynnikiem wzrostu i białkiem istotnym dla metabolizmu kości i zębiny.
Zależna modyfikacja tej witaminy jest wymagana, aby białka te mogły oddziaływać z wapniem i działać w procesie krzepnięcia.
Jakie kliniczne zastosowanie ma witamina K u psów?
Witamina K dla psów jest podawana w kilku szczególnych przypadkach. Na przykład w zatruciach rodentycydami, takimi jak warfaryna, które skutecznie blokują recykling witaminy K w wątrobie.
Trucizny te wywołują niezdolność do wytwarzania niezbędnych czynników krzepnięcia, głównie czynników krzepnięcia II i VII.
A) Tak, leczenie witaminą K dla psów zatrutych rodentycydami jest z powodzeniem stosowane jako antidotum. W takich przypadkach antidotum działa zarówno u zwierząt domowych, jak iu ludzi przypadkowo lub celowo wystawionych na działanie trucizn rozrzedzających krew.
Po drugie, witaminę K dla psów podaje się w przypadkach, gdy występuje stan uniemożliwiający jej normalne wchłanianie. Dzieje się tak w przypadku chorób wątroby, oprócz profilaktyki i leczenia osłabionych kości czy osteoporozy.
Hemofilia to choroba charakteryzująca się dziedziczną wadą, która uniemożliwia prawidłowe krzepnięcie krwi. W tym przypadku, leczenie tą witaminą ma na celu przeciwdziałanie ryzyku wystąpienia poważnych krwawień.
Jeśli twój pies przeszedł długotrwały cykl antybiotyków, który zmienił mikrobiotę jelitową, może potrzebować suplementu witaminy K. Twoja dieta będzie musiała zostać uzupełniona, dopóki ekosystem bakteryjny jelit nie zostanie przywrócony do normy.
Skutki uboczne leczenia tą witaminą
Leczenie dużymi dawkami tej witaminy u psów należy stosować ostrożnie.. Dzieje się tak, ponieważ doniesiono, że witamina K3 (menadion) może wywołać u psów anemię hemolityczną, gdy 4 mg/kg jest podawane przez 5 dni.
Należy zauważyć, że witamina K podawana dowolną drogą potrzebuje jednego dnia na działanie. Pamiętaj, że nowe białka muszą zostać zsyntetyzowane, ponieważ krążące już czynniki krzepnięcia nie zostaną zmodyfikowane przez leczenie.
W związku z tym, w sytuacjach zagrażających życiu, takich jak ciężkie krwawienie, nie należy polegać na witaminie K, aby zapewnić natychmiastową hemostazę. Zamiast tego należy uwzględnić źródło aktywnych czynników krzepnięcia, takie jak transfuzja.
Na koniec należy wspomnieć, że psy muszą otrzymywać większość niezbędnych składników odżywczych ze swojej diety. Dieta powinna zawierać witaminy, minerały, błonnik pokarmowy i inne korzystne dla zdrowia substancje.
Tylko w niektórych przypadkach pies powinien spożywać pokarmy wzbogacone i suplementy diety w celu dostarczenia składników odżywczych, które w przeciwnym razie nie zostałyby spożyte w minimalnych zalecanych ilościach.
