Świerzb obejmuje grupę chorób wywoływanych przez roztocza żerujące na skórze. Ogólnie choroba ta jest wysoce zaraźliwa i powoduje silne swędzenie u pacjentów.
Rodzaje świerzbu
Istnieją różne klasyfikacje świerzbu, w zależności od tego, kto jest za to odpowiedzialny.. Rodzaje świerzbu są krótko opisane poniżej:
świerzb ucha
Często nazywany świerzbem ucha. Ten rodzaj świerzbu występuje częściej u kotów niż u psów. Znalezione u psów zwykle pochodzą z miejsc takich jak hodowcy lub sklepy o słabej higienie.
Świerzb sarkoptyczny
Choroba ta charakteryzuje się głównie tym, że jest jedną z najbardziej swędzących. Odpowiedzialny roztocz należy do rodzaju Sarkopty. Chociaż może dotyczyć wszystkich gatunków ssaków, najczęściej występuje u psów.
Cheyletielloza
Osoba odpowiedzialna to pasożyt należący do gatunku Cheyletiella yasguri. Ten mikroskopijny roztocz ma charakterystyczny czerwonawy kolor i może łatwo rozprzestrzeniać się między kotami i psami. Zaletą jest to, że leczenie jest proste i zazwyczaj jest eliminowane bez większych komplikacji.
Demodectic lub demodectic świerzb
Odpowiedzialny roztocz jest częstym mieszkańcem skóry psów, chociaż może to być również u kotów. Tryb transmisji jest bardzo specyficzny i zostanie omówiony poniżej.
Demodektyczny świerzb: odpowiedzialny
Choroba ta jest wywoływana przez roztocza należące do rodzaju Demodeks i, jak już pisaliśmy, przypadki świerzbu demodektycznego zaobserwowano zarówno u psów, jak i kotów.
To jest zaraźliwe?
Ta choroba nie jest uważana za zaraźliwą. Jest to samoograniczająca się choroba występująca u szczeniąt. Gdy szczeniak rośnie, rozwija odporność na roztocza i przestaje wykazywać objawy świerzbu.
Ponadto rzadko zdarza się, aby roztocza przenosiły się na inne zwierzęta domowe w domu, o ile zwierzę nie cierpi na niedobór odporności. Ten świerzb również nie wpłynie na ludzi, podczas gdy inne rodzaje świerzbu, takie jak świerzb drążący.
Powoduje
Trasa transmisji jest bardzo szczególna. Matki przekazują to mikroskopijne roztocze swoim młodym po porodzie. W szczególności podczas karmienia piersią.
To roztocze zwykle znajduje się na skórze psów i zwykle nie powoduje problemów. Niemniej jednak, choroba występuje, gdy roztocze zaczyna się rozmnażać w niekontrolowany sposób.
Wzrost liczebności roztoczy powoduje niszczenie korzeni włosów psów. Ponadto, powoduje silne swędzenie lub swędzenie.
Mange ma tendencję do manifestowania się u szczeniąt poniżej 18 miesiąca życia. Jednak również Zaobserwowano to u dorosłych psów, ponieważ mają one osłabiony układ odpornościowy.
Objawy
Choroba ta na ogół charakteryzuje się intensywnym swędzeniem. Jednak w tego typu świerzbie może występować swędzenie lub nie.
Zmiany zwykle zaczynają się w obszarach delikatnych włosów, takich jak okolice oczu lub ust.. Z drugiej strony, kępki włosów mogą również gubić się na kończynach lub na tułowiu.
Choroba może być zlokalizowana lub ogólna. Jeśli jest ogólny, zwierzęta tracą kępki włosów o znacznych rozmiarach w różnych częściach ciała.
Inne godne uwagi objawy to czerwonawa i łuszcząca się skóra w obszarach pozbawionych włosów lub nieprzyjemny zapach, który wydzielają. Z drugiej strony rozwój wtórnych infekcji powoduje ból, podczas gdy W miarę postępu choroby obserwuje się złuszczanie i pojawianie się łysych plam.
Leczenie
Gdy lekarz przeprowadzi odpowiednie testy, takie jak poszukiwanie roztoczy, diagnoza zostaje potwierdzona. Następnie dla każdego przypadku zostanie przepisany najbardziej odpowiedni lek. W zależności od tego, czy rozszerzenie choroby zostało zlokalizowane, czy uogólnione, będzie zachowywać się inaczej:
Zlokalizowane świerzb
W takiej sytuacji problem rozwiązuje się sam w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Szczenię rozwija odporność na roztocza i objawy kliniczne ustępują. Dlatego nie wymaga leczenia.
Uogólniony świerzb
Z drugiej strony, jeśli świerzb jest uogólniony, musisz postępować inaczej. Leczenie może się różnić w zależności od rodzaju leku przepisanego przez lekarza.
Leki można podawać bezpośrednio na skórę lub doustnie. W pierwszym kroku można go przepisać w postaci maści.
To lekarz zadecyduje o rodzaju leczenia. Mimo to należy wspomnieć, że terapia ta obejmuje kilkumiesięczną kurację. Jest to proces długotrwały, ponieważ gdy roztocza nie znajdują się już na skórze, zabieg kontynuuje się przez kolejny miesiąc, w sposób profilaktyczny.
Wniosek
Choroba nie jest zaraźliwa. Głównymi dotkniętymi tą chorobą są szczenięta psów, ale ten stan zaobserwowano również u kotów.
