10 ciekawostek żniwiarzy

Ciekawości żniwiarzy jest wiele, ale niestety duża część populacji nie jest świadoma istnienia tej grupy. „Wielkogłowe pająki”, „włosy pod pachami”, „tangany”, „pinacates”, „tatusia długonogie” w języku angielskim i wiele innych nazw oznacza te tajemnicze bezkręgowce, które są pajęczakami, ale nie należą do grupy pająków.

Oprócz ptaszników, typowych pająków i roztoczy, istnieje kilka grup pajęczaków, którym nie poświęcono wiele uwagi w dziedzinie zoologii, albo z powodu ich trudności w badaniu, albo z powodu ograniczonej różnorodności taksonomicznej. Nie oznacza to jednak, że nie zasługują na to, by ich poznać: dołącz do nas i odkryj 10 niesamowitych faktów na temat żniwiarzy.

1. Bardzo duża grupa

Żniwiarze to pajęczaki (klasa Arachnida), więc dzielą grupę z pająkami, solifugami, winegretami, skorpionami, kleszczami i roztoczami. W każdym razie taksonomicznie są one podzielone na własny rząd, Opiliones. Na całym świecie istnieje około 6500 gatunków tych bezkręgowców, co ciekawe więcej niż skorpionów (reprezentowanych przez około 2500).

Żniwiarze są bardzo różnorodni i skolonizowali wiele różnych środowisk, ale ze względu na swój mały rozmiar były mniej zbadane niż inne pajęczaki. Wydaje się, że roztocza są ich najbliższymi krewnymi, choć ze względu na swoją morfologię prawie zawsze mylone są z pająkami.

Żniwa to pajęczaki, ale nie pająki.

2. Są (prawie) same nogi

Jedną z ciekawostek żniwiarzy jest rozmiar ich nóg. Te pajęczaki są znane z wyjątkowych rozmiarów kończyn, ale niektóre gatunki mają znacznie mniejsze kończyny i bardziej oczywistą część ciała.Tak czy inaczej, wszystkie z nich mają ciało podzielone na prosomę (głowotułów) i brzuch, złożone z 10 segmentów.

Żniwiarze łatwo odróżnić od pająków ze względu na oczywistą cechę: połączenie między prosomą a odwłokiem jest bardzo szerokie. Z tego powodu ich ciało wydaje się być pojedynczą, krępą jednostką, podczas gdy członkowie rzędu Araneae mają „talię” między głową a okolicą brzucha.

3. Specyfika prosomy

Prosoma jest szczególnie interesująca, jeśli mówimy o morfologii opinii, ponieważ z niej rodzą się nogi, ośrodkowy układ nerwowy, narządy pokarmowe, gruczoły obronne i oczy. Poza czterema parami chodzących kończyn pajęczaki te wyróżniają się chelicerae, umieszczonymi w pysku i bardzo podobnymi do pazurów kraba.

Po chelicerae w prosomie pojawiają się również bardzo unikalne struktury, zwane pedipalps.Są one podobne do nóg marszowych i odpowiadają za ułatwienie zmysłu dotyku, drapieżnictwa i reprodukcji. Pozostałe pajęczaki również mają te struktury, ale są inne.

4. Istoty ciemności i skupienia

Kolejną ciekawostką żniwiarzy jest to, że są oni typowi dla wilgotnych i ciemnych siedlisk, takich jak jaskinie, wydrążone pnie czy przestrzenie między konstrukcjami ludzkimi. Mają tendencję do gromadzenia się w dużych grupach, na przykład członkowie podrzędu Eupnoi gromadzą się w liczbie do 7000 w bardzo ciasnych przestrzeniach.

Ze względu na zmiany klimatu niektórzy żniwiarze są zagrożeni, ponieważ wilgotność w ich otoczeniu jest obniżona.

5. Pajęczaki, które łamią zasady jedzenia

Wszystkie pająki i skorpiony są drapieżnikami bez wyjątku. Jednak żniwiarze wyróżniają się na tym obszarze ze względu na wszystkożerność, ponieważ żywią się owadami, materiałem roślinnym i szczątkami grzybów.Jak wskazuje Aragońskie Towarzystwo Entomologiczne (SEA), zaobserwowano, że niektóre gatunki żywią się nawet odchodami ssaków i małych ptaków.

Chociaż nie jest to powszechne, niektóre gatunki żniwiarzy są wyłącznie drapieżnikami. Tak jest w przypadku Ischyropsalis hellwigii, który specjalizuje się w spożywaniu wyłącznie żywych ślimaków i ślimaków nagich. Przedstawiciele ci mają znacznie bardziej rozwinięte chelicerae, aby móc trzymać i ciąć zdobycz.

6. Niektóre pajęczaki z ograniczonymi technikami polowania

Widzenie Żniwiarzy nie jest dobre, ponieważ nie potrafią tworzyć obrazów. Niektóre gatunki jaskiniowe całkowicie utraciły nawet aparat oka. Podczas polowania te bezkręgowce używają stóp i pedipalps jako podstawowych „czułek”, aby wyczuć ziemię. Czekają, aż ofiara przejdzie przed nimi i atakuje ją, rzadko aktywnie ścigając swoje ofiary.

Złożoność aparatu oka żniwiarzy jest bezpośrednio związana z ilością światła w ich otoczeniu.

7. Niektóre pajęczaki z wieloma mechanizmami obronnymi

Pomimo braku wyrafinowanych technik ataku, żniwiarze muszą bronić się przed wieloma drapieżnikami, w tym pająkami, płazami, małymi ssakami, ptakami i gadami. Oto niektóre z metod, których używają, aby przetrwać kolejny dzień:

1. Crypsis: Niektórzy żniwiarze mają tajemnicze kolory, które utrudniają drapieżnikom odróżnienie ich ciał od tła. Ponadto ich ciemne odcienie często służą jako metoda kamuflażu podczas poruszania się po ziemi.
2. Aposematyzm: niektóre gatunki wykazują bardzo jasne kolory i metaliczne odcienie. Za pomocą tych chromatycznych wzorów próbują ostrzec potencjalnych drapieżników, że są niebezpieczni.
3. Thanatosis: różne gatunki Harvest udają martwe, gdy są całkowicie otoczone przez drapieżnika.
4. Autotomia: wykryto, że te pajęczaki mogą dobrowolnie zrzucić nogę, jeśli zostanie złapana przez drapieżnika.

8. Tworzą życie z niczego

Kolejną ciekawostką żniwiarzy, która zasługuje na uwagę, jest to, że część z nich jest partenogenetyczna. Oznacza to, że samica jest w stanie urodzić potomstwo z kompletem chromosomów bez konieczności zapłodnienia przez samca. Jest to jednocześnie dobry i zły mechanizm, ponieważ ułatwia ekspansję gatunku, ale całe potomstwo jest genetycznie równe rodzicowi.

9. Żniwa są bardziej romantyczne niż się wydaje

Pomimo partenogenezy należy zauważyć, że większość żniwiarzy rozmnaża się płciowo. Samce kopulują bezpośrednio z samicami, a ponadto często ofiarowują im wydzieliny ze swoich chelicerae jako prezenty ślubne, aby przekonać je o ich wartości jako ojców.Czasami ojciec nawet pilnuje samicy podczas jej ciąży i aktywnie broni terytoriów.

Czas od kopulacji do pojawienia się potomstwa jest bardzo zmienny, ponieważ niektórym gatunkom składanie jaj zajmuje kilka godzin, a innym nawet kilka miesięcy później. Narodziny młodych zależą od warunków środowiskowych i wahają się od pierwszych 20 dni po zniesieniu do ponad pół roku.

10. To zupełnie nieszkodliwe zwierzęta

Jako ostatnia z ciekawostek żniwiarzy pragniemy podkreślić, że są one niegroźne i nigdy nie atakują ludzi. Ich chelicerae nie mają wystarczającej siły, by przebić naszą skórę, ale też nie posiadają gruczołów produkujących jad i nie inokulują toksyn swoimi ukąszeniami.

Z tego powodu, jeśli zobaczysz żniwiarza w swoim garażu lub piwnicy, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to zostawić go w spokoju.Pomaga ci, ponieważ żywi się niechcianymi owadami w twoim domu, nie powodując żadnego dyskomfortu. Pomimo swojego dziwnego i nieznanego wyglądu, te pajęczaki zasługują na cały szacunek na świecie.