Niestety, zwierzęta nadal padają ofiarą przemijających trendów i dość często w mediach społecznościowych pojawia się nowy zwierzak. Ale zanim zaadoptujesz egzotyczny lub „innowacyjny” gatunek, musisz wiedzieć, które zwierzęta są legalne w Hiszpanii (lub w twoim kraju zamieszkania).
Wielu obywateli nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia, ale w Hiszpanii istnieje katalog inwazyjnych gatunków obcych, których posiadanie jest zabronione na terytorium kraju. Ponadto istnieją pewne przepisy i zarządzenia gminne regulujące hodowlę w niewoli niektórych zwierząt lub ras psów uważanych za potencjalnie niebezpieczne.
Następnie powiemy Ci, które zwierzęta domowe są legalne w Hiszpanii, a które nie, w przypadku których skupimy się na gatunkach egzotycznych lub dzikich. Zaczniemy?
Które zwierzęta nie są legalne w Hiszpanii?
Ustawa o dziedzictwie naturalnym i różnorodności biologicznej (ustawa 42/2007) określa, że wprowadzanie gatunków inwazyjnych na terytorium Hiszpanii jest poważnym lub bardzo poważnym przestępstwem. Dlatego oczywiste jest, że gatunki inwazyjne nie należą do zwierząt domowych dozwolonych w Hiszpanii przez żadną osobę.
Osoby, które trzymają te gatunki w niewoli lub ułatwiają ich wprowadzenie do kraju, mogą zostać ukarane grzywną w wysokości od 3001 do 2 mln euro, w zależności od zwierzęcia, powagi szkód wyrządzonych ekosystemom i innych czynników. Wszystko to bez liczenia kar za wypuszczenie tych zwierząt do środowiska naturalnego, które jest o wiele poważniejsze.
Kary za wypuszczanie dzikich zwierząt do środowiska są bardzo wysokie, ale skutki, jakie może to mieć dla ekosystemu, są znacznie większe niż jakakolwiek kwota pieniężna.
Co uważamy za gatunki inwazyjne?
Według Ministerstwa Rolnictwa, Żywności i Środowiska gatunki inwazyjne to takie, które po zadomowieniu się lub wprowadzeniu do siedliska lub ekosystemu działają jako czynnik zmian lub zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej.
Gatunek może działać jako najeźdźca, gdy bezpośrednio zagraża przetrwaniu lokalnej fauny i flory, głównie z powodu drapieżnych zwyczajów. Za zwierzęta inwazyjne uważa się również te, których trwałość w ekosystemie niesie ze sobą ryzyko skażenia genetycznego, które szkodzi lub zmienia reprodukcję gatunków rodzimych.
Jednak dokładna definicja tego terminu może się różnić w zależności od ustawodawstwa i regionu. Na przykład w Stanach Zjednoczonych wystarczy, aby gatunek spełniał 2 następujące kryteria:
- Nie pochodzi z ekosystemu, w którym został znaleziony.
- Ich wprowadzenie do wspomnianego ekosystemu powoduje (lub na pewno spowoduje) straty gospodarcze/ekosystemowe lub szkody dla zdrowia ludzkiego.
Gatunek jest inwazyjny, gdy zostanie wykryty na obszarze, na którym nie powinien. Mimo to te egzotyczne zwierzęta, które ze względu na swoje cechy prawdopodobnie są zdolne do inwazji na określony teren, również można uznać za potencjalnie inwazyjne.
Które gatunki są uważane za inwazyjne w Hiszpanii?
Katalog gatunków inwazyjnych w Hiszpanii jest dość obszerny i obejmuje ogromną różnorodność zwierząt, których przenikanie do lokalnych ekosystemów stwarza zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej. Na poniższej liście wymieniamy niektóre gatunki uważane za poważne zagrożenie dla hiszpańskiej fauny i flory:
- Żaba rycząca (Lithobates catesbeianus).
- Ropucha szara (Duttaphrynus melanostictus).
- Przepiórka japońska (Coturnix japonica).
- Słowik japoński (Larvivora akahige).
- Szop pracz (Procyon lotor).
- Żółw z Florydy (Trachemys scripta elegans).
- Argentyńska papuga (Myiopsitta monachus).
- Kobra królewska i różne inne gatunki jadowitych węży.
- Kilka gatunków ślimaków, zwłaszcza olbrzymie (rodzaj Achatina).
- Niektóre gatunki jeżowców, zwłaszcza afrykański (Atelerix albiventris).
- Krab czerwony (Procambarus clarkii).
- Norka amerykańska (Neovison vison).
To tylko niektóre przykłady gatunków, które są uważane za potencjalnie inwazyjne w Hiszpanii, w oparciu o ekosystem półwyspu i wykazaną przez nie zdolność ekspansji.W każdym razie istnieją globalne listy obejmujące najbardziej płodne i problematyczne żywe istoty, które należy wziąć pod uwagę przy zakupie egzotycznego zwierzęcia.
To, że zwierzę nie znajduje się na oficjalnej liście Twojego kraju, nie oznacza, że nie ma potencjału inwazyjnego. Dlatego wypuszczenie go na wolność nigdy nie wchodzi w grę.
Zwierzęta chronione nie mogą być zwierzętami domowymi w Hiszpanii
Być może na przeciwnym biegunie niż ci, którzy szukają egzotycznych gatunków jako zwierząt domowych, są tacy, którzy decydują się na adopcję rodzimych dzikich zwierząt i myślą o dzieleniu z nimi domu. Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że dzikich gatunków, które są prawnie chronione w Hiszpanii, nie można schwytać z ich siedlisk, aby stać się zwierzętami domowymi.
Wiele osób ratuje dzikie zwierzęta na drogach lub obszarach wiejskich z niewiedzy lub litości, po znalezieniu rannego gatunku.W tym drugim przypadku nie można zapomnieć o kontakcie z SEPRONA pod numerem telefonu 062. Generalnie (i bez odpowiednich zezwoleń) trzymanie w domu jakichkolwiek gatunków rodzimych jest przestępstwem.
Idealne jest natychmiastowe powiadomienie o znalezisku i zgłoszenie lokalizacji zwierzęcia w celu ratowania. Ale w nagłym przypadku, gdy życie zwierzęcia jest zagrożone i jeśli to możliwe, aby je uratować, idealnym rozwiązaniem byłoby natychmiastowe zabranie go do weterynarza, a następnie poinformowanie firmy SEPRONA o tym, co się stało.
W końcu jakie są legalne zwierzęta domowe w Hiszpanii?
Jak widać, nie wszystkie zwierzęta domowe są legalne w Hiszpanii, zwłaszcza jeśli mówimy o rodzimych lub inwazyjnych dzikich zwierzętach. Jednak ustawodawstwo hiszpańskie nadal zezwala na posiadanie niektórych dzikich zwierząt w niewoli.
Na przykład na terytorium Hiszpanii można adoptować niektóre gatunki małp, węży, ptaków i jaszczurek jako zwierzęta domowe, o ile zostanie zweryfikowane legalne pochodzenie zwierzęcia i uzyskane zostaną odpowiednie zezwolenia.Ale poza tym, co określa prawo, ważne jest, abyśmy „zapytali” nasze sumienie przed adopcją niektórych gatunków jako zwierząt domowych.
Należy również zauważyć, że posiadanie potencjalnie niebezpiecznych psów jest regulowane w Hiszpanii dekretem królewskim 287/2002. Jej tekst określa szereg warunków, które należy spełnić, aby móc adoptować niektóre rasy psów, takie jak amerykański pitbulterier, dogo argentyńskie lub rottweiler.
Granica między prawem a etyką
Choć może się to wydawać szokujące, w wielu regionach (w tym w Hiszpanii) dozwolone jest trzymanie zwierząt, które zostały zabrane ze środowiska naturalnego w celu sprzedaży zarobkowej. Jeśli myślisz o egzotycznej jaszczurce lub bardzo rzadkiej żabie, są szanse, że pochodzi prosto z dżungli. Ponadto, w przypadku, gdy nie jest to gatunek chroniony, a kraj pochodzenia na to pozwala, jest to całkowicie legalne.
Pomijając specyfikacje, takie jak CITES i posiadanie specjalnych zezwoleń, każdy może mieć małego nieśmiercionośnego kręgowca lub bezkręgowca, który został wyrwany z domu i trafił do terrarium.Chociaż samo w sobie nie jest to nielegalne, jest uważane za wysoce nieetyczne i zachęca do wyczerpywania dzikich populacji.
Dlatego we wszystkich przypadkach zaleca się kupowanie wyłącznie zwierząt hodowanych w niewoli, niezależnie od ich cech.
Zanim zdecydujesz się na nowego partnera do podziału życia i domu, radzimy zapoznać się zarówno z katalogiem gatunków egzotycznych, jak i przepisami i rozporządzeniami obowiązującymi w Twoim mieście. Zastanów się również, czy masz czas, miejsce i środki finansowe, aby zapewnić temu zwierzęciu zdrowe i godne życie.
