Dysówka to choroba wirusowa, będąca jedną z najczęstszych, a zarazem najbardziej śmiercionośnych dla psów. Atakuje wiele różnych psów, takich jak wilki lub lisy, przypadki stwierdzono również u niektórych dużych kotów, występuje również u zwierząt, takich jak łasice lub szopy pracze. Nosówka u psów jest uleczalna i można ją leczyć, jeśli zostanie wykryta na wczesnym etapie.
Dlatego tak ważne jest, aby dowiedzieć się o niej więcej. Tutaj powiemy Ci, co musisz wiedzieć.
Jak pies to zaraża?
Wirus nosówki jest beztlenowy, co oznacza, że przenoszony jest drogą powietrzną.Do zarażenia dochodzi, gdy zdrowy pies wejdzie w kontakt z cząsteczkami wirusa unoszącymi się w powietrzu, co sugeruje, że chore zwierzę przebywało w okolicy lub jest obecne.
Szczepienie nie gwarantuje, że pies nie złapie wirusa, ale znacznie zmniejsza szanse. Przypadki nosówki występują najczęściej u szczeniąt odsadzonych od maciory w wieku poniżej sześciu miesięcy, jednak można się nią zarazić w dowolnym momencie życia psa. matka została zaszczepiona, ponieważ są uodpornione poprzez mleko matki.
Jakie są objawy?
Jednym z głównych problemów związanych z terminowym leczeniem nosówki jest to, że początkowe objawy nie są powodem do niepokoju. Nosówka zwykle objawia się we wczesnych stadiach, jako biała wydzielina z oczu, która jest zwykle mylona z wydzieliną.
Następnie u psa wystąpią objawy, takie jak gorączka, utrata apetytu, biegunka, wymioty i charakterystyczna wydzielina z nosa, która może być biała lub różowa, w zależności od stopnia zaawansowania choroby.
W najbardziej zaawansowanym stadium dochodzi do poważnych uszkodzeń układu nerwowego, które mogą generować skurcze lub częściowy lub całkowity paraliż. Niestety, ponieważ właściciele zbyt późno zorientowali się, że pies jest chory, większość psów zarażonych nosówką umiera lub ma poważne zaburzenia, w zależności od tego, jak bardzo uszkodzony jest układ nerwowy.
Jak zapobiegać wirusowi u psów?
Obecnie istnieje szczepionka przeciwko wirusowi, którą podaje się szczeniętom starszym niż osiem tygodni w dwóch dawkach w odstępie 2 tygodni. Okazuje się, że to jedyny sposób na uniknięcie nosówki, jednak nie jest to w 100% bezpieczne.
Szczepionkę należy podawać zdrowym szczeniętom, które zostały odrobaczone. Zaleca się ponowne szczepienie psów raz w roku.
Jakie leczenie należy zastosować?
Nie ma specyficznego leczenia nosówki, gdy już objawi się u psa. Zasadniczo po wykryciu wirusa przystępujemy do leczenia poszczególnych objawów, które wywołuje i zapobiegamy odwodnieniu zwierzęcia, a także wzmacniamy jego układ odpornościowy.
W wielu przypadkach, zwłaszcza gdy układ nerwowy został poważnie uszkodzony, weterynarz zaleci eutanazję, aby zapobiec dalszemu cierpieniu psa.
Opieka nad psem z nosówką
Gdy masz już diagnozę od weterynarza, powinieneś pamiętać, że bez względu na to, jak niszczycielska może być nosówka, pies może ją pokonać z należytą starannością. Opieka nad psem chorym na nosówkę będzie sprowadzała się do próby ograniczenia dolegliwości generowanych przez wirusa oraz poprawy jakości życia zwierzęcia.Oto najważniejsze z nich:
1. Stałe nawilżenie
Coś, co powinieneś często monitorować, to przyjmowanie płynów, aby uniknąć odwodnienia. Zmniejszone spożycie płynów jest jednym z głównych objawów choroby. Ponieważ nosówka wpływa na układ nerwowy, może dojść do punktu, w którym pies ma problemy z wykonywaniem najbardziej podstawowych czynności, takich jak picie płynów, więc musisz być przygotowany na zaspokojenie tych potrzeb, jeśli to konieczne.
Wbrew temu co mówią lub czytają, nie jest dobrze podawać psu napoju strzykawką, ze względu na osłabienie może zaaspirować napój do oskrzeli i pogorszyć sytuację, zabierz go do weterynarza w celu dożylnego nawodnienia.
2. Jedzenie lekkostrawne
Powinieneś również szukać opcji żywności, które mają więcej składników odżywczych i są lekkostrawne, być może trzeba będzie nawet zmiksować jedzenie. Psu często przepisuje się witaminy w celu uzupełnienia tych, które traci z powodu braku apetytu i wzmocnienia układu odpornościowego. Zapytaj weterynarza, które opcje są dobre dla Twojego psa.Powinieneś również uważać na ich antybiotyki, czasami mogą one powodować alergie lub nie wykazywać poprawy w objawach zwierzęcia.
3. Właściwa przestrzeń
Na koniec zaleca się, aby zwierzę pozostawało w izolacji, zwłaszcza jeśli mieszkają z nim inne szczenięta, aby uniknąć zarażenia. Ponadto przestrzeń, w której przebywasz, musi być poddawana stałej dezynfekcji i czyszczeniu powierzchni, aby ograniczyć kumulację wirusa. Najlepiej, żeby był umiarkowanie wentylowany i pies mógł tam wygodnie przebywać.
Posiadanie towarzystwa, nadzoru i opieki lekarza weterynarii to nie opcja, to obowiązek. Dlatego nie wahaj się z nim skontaktować, gdy tylko zauważysz objawy u swojego zwierzaka, chwila zastanowienia może zrobić różnicę.
