Zwężenie tętnicy płucnej u psów jest jedną z najczęstszych wrodzonych wad serca. Zwierzęta urodzone z tą patologią nie będą wykazywać objawów klinicznych, dopóki nie będą starsze lub stan się nie pogorszy. Jednak psy, które na nią cierpią, będą miały chorobę serca od urodzenia, nawet jeśli choroba zostanie wykryta po wielu latach.
Mimo że jest wrodzony i zawsze zależny od rasy, pies ze zwężeniem tętnicy płucnej może żyć wiele lat, a ponadto przechodzić operacje naprawcze, które zwykle kończą się sukcesem w wielu przypadkach. Następnie powiemy Ci więcej o tej wrodzonej chorobie serca.
Co to jest zwężenie płuc u psów?
Serce psa, podobnie jak u ludzi i innych ssaków, jest podzielone na 4 komory, 2 przedsionki, które otrzymują krew z ciała lub z płuc i 2 komory, które dostarczają krew do całego ciała lub tylko do płuca do dotlenienia.
Między przedsionkami a komorami znajdują się zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi. Podobnie, inne zawory znajdują się na wylocie komór w tym samym celu.
Te ostatnie 2 zastawki, zwane płucną i aortalną - ponieważ znajdują się w tętnicy płucnej i aorcie, tuż przy wyjściu z serca - są uszkodzone w zwężeniu. Jeśli zmiana dotyczy zastawki pnia płucnego, nazywa się ją zwężeniem tętnicy płucnej, a jeśli dotyczy zastawki aortalnej, nazywa się ją zwężeniem aorty.
Kiedy komory się kurczą, cała krew powinna wypłynąć do ciała lub płuc, a dzięki tym zastawkom krew nie wraca do serca.W zwężeniu zastawki płucnej u psów zastawka jest źle zaprojektowana lub w inny sposób uniemożliwia powrót krwi do serca. Dlatego dotlenienie krwi jest niewystarczające i powoduje ogólne skutki dla organizmu.
Rodzaje zwężenia płuc
Zwężenie tętnicy płucnej można podzielić w zależności od miejsca zajęcia. Rozpoznawane są trzy typy:
- Zastawkowy: odnosi się do bezpośredniej wady rozwojowej zastawki płucnej, która uniemożliwia prawidłowy przepływ krwi.
- Podzastawkowy: jest spowodowany tworzeniem się włóknistego pierścienia przed zastawką płucną, utrudniając w ten sposób przepływ krwi i zmniejszając jej natlenienie.
- Nadzastawkowy: rzadko spotykany w klinikach. Jest to spowodowane zwężeniem w okolicy zastawki w tętnicy płucnej.
Kliniczne objawy choroby
Jak już wspomniano, chociaż zwierzęta mają wadę serca od urodzenia, to nie muszą wykazywać objawów klinicznych w pierwszych miesiącach czy latach życia. Z tego powodu w większości przypadków diagnoza jest późno.
W łagodnych przypadkach zwężenia płuc u psów objawy kliniczne mogą nie być zauważalne do końca życia zwierzęcia. Jednak w umiarkowanych lub ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy kliniczne, takie jak:
- Letarg lub apatia.
- Słabość.
- Nietolerancja ćwiczeń. Pies bardzo szybko męczy się na spacerze i nie chce chodzić.
- Niewydolność serca.
- Arytmia.
Te objawy kliniczne są zwykle wspólne dla wielu innych patologii serca, więc rasa, do której należy pies, może być kluczowa dla jego diagnozy. Chociaż każdy pies może cierpieć na tę chorobę, istnieją rasy o większych predyspozycjach. Są to:
- buldog angielski.
- buldog francuski.
- Jack russell terrier.
- Boston terier.
- Nowa Fundlandia.
- Labrador.
- Bokser.
- Samoyed.
Jak rozpoznać zwężenie płuc u psów?
Jeśli istnieje podejrzenie, że zwierzę może mieć problemy z sercem, ponieważ wykazuje jeden lub więcej z wyżej wymienionych objawów klinicznych, umów się na wizytę u lekarza weterynarii. Za pomocą stetoskopu weterynarz będzie mógł nasłuchiwać wszelkich dziwnych odgłosów dochodzących z serca, takich jak szmery.
Szmer serca może być całkowicie związany z tą chorobą. Jej wykrycie jest kolejnym krokiem w kierunku rozpoznania patologii serca. Następnie wysoce zalecane jest wykonanie echokardiogramu - w celu obserwacji zastawek i wszystkich struktur, które je podtrzymują - oraz przepływu krwi.
Te i inne badania, takie jak prześwietlenie rentgenowskie czy elektrokardiogram, wystarczą do zdiagnozowania zwężenia płuc u psów. Chociaż niektóre testy mogą być dość drogie, są one absolutnie niezbędne do postawienia diagnozy.
Dostępne zabiegi
Leczenie będzie zawsze zależeć od tego, jak poważny jest stan zwierzaka. Jeśli wrodzona wada serca jest bardzo ciężka i zagraża życiu zwierzęcia, najlepszym rozwiązaniem jest walwotomia aortalna lub walwuloplastyka aortalna.
Ta procedura chirurgiczna polega na poszerzeniu otworu, przez który zastawka umożliwia przepływ krwi. Umieszcza się balonik chirurgiczny, który zwiększa elastyczność zastawki i sprawia, że działa ona wydajniej.
Z drugiej strony, w przypadkach, gdy leczenie chirurgiczne nie jest możliwe lub zwierzę nie wymaga operacji, wybiera się farmakoterapię. Weterynarz może przepisać leki rozszerzające naczynia krwionośne i diuretyki, aby wspomóc przepływ krwi przez żyłę płucną.
Wciąż nie ma standardowego leczenia, które całkowicie wyleczyłoby ten stan. Wykazano jednak, że interwencje chirurgiczne poprawiają stan pacjentów. Z tego powodu są one zwykle najczęściej używaną opcją radzenia sobie z problemem.
Niezależnie od tego, czy wybrany zostanie taki, czy inny zabieg, bezwzględnie konieczny jest długoterminowy nadzór weterynaryjny. Nawet jeśli pies jest leczony lub przeszedł operację, będzie to choroba serca na całe życie. Zwierzęta te potrzebują więcej kontroli weterynaryjnych, aby skuteczniej wykryć wszelkie zmiany, ale mogą prowadzić normalne życie.
