Chociaż prawdą jest, że orki przez lata zasłużyły na miano orek, istnieje cały wewnętrzny system kulturowy specyficzny dla każdego strąka, który jest widoczny podczas polowania.
Brian Skerry, który całą swoją karierę zawodową spędził na dokumentowaniu zachowań tych wielorybów, nie zgadza się z tym niesprawiedliwym przezwiskiem. Pomimo faktu, że gatunek ten jest prawdopodobnie najbardziej agresywny i wszechstronny, jeśli chodzi o poszukiwanie pożywienia, istnieje złożony system strategii łowieckich, którego uczy się i uczy w każdym stadzie, co świadczy o złożonych relacjach między orkami mogą się rozwijać, ustanawiać między sobą.
Rodzinny spadek na przetrwanie
Skerry, badacz National Geographic, nie wahał się stwierdzić, że: „patrzymy na zwierzęta z dystansu i myślimy, że bardzo się różnimy, ale tak nie jest. Wieloryby wykazują swoje preferencje kulturowe, zachowanie jest ich kulturą.”
Te orki ustanawiają system matriarchalny w swoich stadach, w którym matki i babcie odgrywają niezastąpioną rolę. To oni odpowiadają za dostarczanie żywności, organizowanie młodzieży i utrzymywanie bezpieczeństwa.
Podczas gdy matki opiekują się noworodkami, to babcie są odpowiedzialne za przekazywanie najmłodszym strategii poszukiwania i polowania na pożywienie typowe dla ich stada. To ważne zadanie nauczania jest realizowane poprzez głęboki system komunikacji sensorycznej i demonstracje oparte na przykładach, tak aby nowicjusze mogli kopiować i powtarzać.
Badacz z National Geographic potwierdza, że orki są istotami bardziej złożonymi, niż nam się wydaje, przekazują swoje dziedzictwo swoim cielętom poprzez ich szkolenie, komunikują się za pomocą dźwięków i odczuwają ból po stracie ukochanej osoby. Co najbardziej zaskakujące, strategia łowiecka każdej watahy jest unikalna na skalę światową i opiera się na tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenie przez tysiąclecia.
W jedności siła
Ta forma komunikacji i nauczania stosowana przez orki mówi wiele o emocjonalnej i intelektualnej wyższości, jaką mają one nad innymi gatunkami. Siła ich stada opiera się na znaczeniu rodziny i więzi, które tworzą między sobą poprzez przekazywanie wiedzy.
To nie tylko mechanizm obronny, ale orki uczą się od swoich babć, a jako efekt uboczny wzmacniają i utrzymują grupę razem.Ten unikalny sposób polowania, którego uczą się w swojej grupie, czyni je wyjątkowymi i daje poczucie przynależności w stosunku do reszty stad tego samego gatunku.
Brian Skerry podsumowuje po długich latach badań, że: „rodzina jest dla nich bardzo ważna. Dużo inwestują w następne pokolenie, uczą je, swoją kulturę, swoje tradycje, mają swój własny język i obchody. Są jak ludzie, istoty społeczne. Innymi słowy, dowiedziałam się, że nie różnią się od nas pod wieloma względami i że możemy zobaczyć ocean ich oczami.”