Nie wszystkie ośrodki wystawiające zwierzęta to ogrody zoologiczne, w których ich mieszkańcy są więzieni. Niektóre z nich to ośrodki rekonwalescencji, w których przebywają zwierzęta, które nie mogą już żyć na wolności; jednym z najlepszych przykładów jest Winter, delfin, który stracił płetwę.
Na ratunek Zimie, delfinowi, który stracił płetwę
Na początku grudnia 2010 r. pracownicy centrum Clearwater Marine na Florydzie (Stany Zjednoczone) znaleźli Winter, dwumiesięcznego delfina. Zaplątał się w jakieś sieci rybackie, a liny odcięły krążenie w jego tylnej płetwie.
Przenieśli ją do swojego ośrodka, który jest jednocześnie szpitalem dla zwierząt morskich i od razu rozpoczęli leczenie. Zima czuła się lepiej, ale jej płetwa się pogarszała i nie mogli nic zrobić, by ją uratować.
Zima walczyła, by iść dalej. Nauczył się pływać w inny sposób i pomimo dużej zmiany w swoim życiu, w pełni wyzdrowiał i dorastał jak normalny delfin. Zima przerosła wszelkie oczekiwania, które powstały wokół niego: jego wola życia mogła wbrew wszelkim przeciwnościom losu.
Rekonwalescencja i proteza
Tylna płetwa jest koniecznością dla delfina. Dzięki niemu są napędzane do pływania i nie mają innej części ciała przygotowanej do pełnienia tej funkcji. Zima potrzebowała płetwy ogonowej.
Więc zrobili mu protezę. Był to pierwszy tego rodzaju, jaki kiedykolwiek powstał: nigdy nie było znanego delfina, który straciłby tylną płetwę i przeżył. Znana firma zajmująca się protezami ludzkimi postawiła sobie za cel oddanie Winterowi płetwy i udało im się.
Utworzony został zespół ekspertów z różnych dziedzin, którzy podczas budowy tej płetwy ominęli wiele napotkanych problemów. Największym było przymocowanie płetwy do ogona Wintera bez zsuwania się lub ranienia jej skóry.
Wreszcie zaprojektowali system nośny podobny do rękawicy: proteza mocowana jest za pomocą czegoś w rodzaju plastikowej uprzęży, która jest pokryta dużym pokrowcem z materiału przypominającego lateks. Jest elastyczny i lekki, ale też wytrzymały, a co najważniejsze: trzyma się skóry nie robiąc jej krzywdy.
Film o zimie
Winter, delfin, który stracił płetwę, zainspirował dwa filmy, które stały się hitami kasowymi. W oryginalnej wersji nosiły tytuł Dolphin Tale, ale w Hiszpanii przetłumaczono je jako The Great Adventure of Winter the Dolphin, aw Ameryce Łacińskiej jako Winter – the Dolphin.
W tych produkcjach filmowych opowiedziana jest prawdziwa historia, ale z kilkoma licencjami poetyckimi. Kyle, 11-letni chłopiec, znajduje ranną Winter na plaży. Film przedstawia historię przyjaźni i przezwyciężenia tych dwojga, podczas gdy delfin traci płetwę i otrzymuje swoją słynną protezę.
Pierwszy film został wydany w 2011 roku i odniósł taki sukces, że nakręcono drugą część. W 2014 roku światło dzienne ujrzała kontynuacja, w której Winter straciła swojego partnera do basenu, a zespół w centrum rekonwalescencji szukał kolejnego delfina, z którym Winter mogłaby dzielić swoje życie.
Nowa partnerka zimy: Hope
W prawdziwym życiu też tak się stało. Delfiny to zwierzęta społeczne, które muszą żyć w grupach. Delfinem wybranym do towarzyszenia Zimie była Hope. Nadzieja została odnaleziona, gdy miała zaledwie dwa miesiące, razem ze swoją zmarłą matką.
Hope przez kilka miesięcy była karmiona butelką, ale trafiła do ośrodka na tyle młoda, że nie byłaby w stanie wrócić na wolność. Jego matka nauczyłaby go łowić ryby, ale nie miał towarzystwa, by nauczyć się tych umiejętności; więc Hope została przeniesiona do zbiornika Wintera i od tamtej pory mieszkają razem.
Zima i Nadzieja to dwa zwierzęta, które nie mogły przetrwać na wolności. Istnieją wyjątkowe sytuacje, w których ludzie są w stanie opiekować się zwierzętami w potrzebie i rehabilitować je, aby zapewnić im przyszłość, w której będą szczęśliwe i bezpieczne.
W zamian Winter i Hope dostarczyły nam dwie historie o pokonywaniu i przyjaźni. Ich wytrwałość i zdolność adaptacji pozwoliły im iść naprzód i służyć jako przykład, aby pomóc wielu ludziom nie poddawać się w obliczu problemów.
Główne źródło zdjęcia | http://www.clubhousenews.com/
