Podawanie psu paracetamolu to prawdopodobnie jedna z najgorszych decyzji, jakie możesz podjąć w związku ze zdrowiem swojego zwierzaka. Zawsze, gdy wykazuje jakiekolwiek objawy chorobowe, należy udać się do lekarza weterynarii, ponieważ to właśnie on wie najwięcej o profilaktyce, diagnostyce i leczeniu patologii u zwierząt innych niż człowiek.
Paracetamol to lek należący do grupy NLPZ – niesteroidowych leków przeciwzapalnych – o właściwościach przeciwbólowych i przeciwgorączkowych.Dlatego stosuje się je w celu zmniejszenia łagodnego lub umiarkowanego bólu oraz obniżenia gorączki.
Objawy zatrucia paracetamolem u psów
Psy mogą przyjmować paracetamol, ale w minimalnych dawkach.Terapeutyczna dawka paracetamolu dla psów wynosi 15mg/kg, a dawka śmiertelna to 150mg/kg. Paracetamol jest zwykle sprzedawany dla ludzi w tabletkach 325mg, 500mg, 650mg i 1g. Oznacza to, że większość psów może przedawkować po jednej dawce.
Tabletki lub tabletki o najmniejszej gramaturze są odpowiednie tylko dla psów o wadze powyżej 30 kg. Dlatego, gdy lekarz weterynarii musi podać dawkę paracetamolu, musi podzielić oryginalną tabletkę, aby podać część proporcjonalną do pożądanej dawki. Jest to niezwykle niebezpieczne, dlatego wielu specjalistów woli stosować inne leki przed tym.
Kiedy dana osoba przyjmuje paracetamol, wiąże się on z białkami krwi, uniemożliwiając transport tlenu. Dodatkowojego przejście przez wątrobę w dużych dawkach powoduje martwicę tego narządu. Dlatego najczęstsze objawy podczas podawania psu paracetamolu to:
- Sinica: niektóre części ciała zwierzęcia przybierają niebieskawy kolor. Dzieje się tak, ponieważ krwinki czerwone nie przenoszą już tlenu.
- Tachykardia.
- Duszność lub niewydolność oddechowa.
- Żółtaczka: zażółcenie skóry i błon śluzowych spowodowane niewydolnością wątroby.
- Słabość.
- Spuchnięte łapy.
- Ból brzucha.
- Wymioty.
- Brak apetytu.
- Jeść.
Konsekwencje podania psu paracetamolu
Najgorszą i najbardziej ekstremalną konsekwencją podania psu paracetamolu jest możliwa śmierć psa. Jak powiedzieliśmy, jest to lek, który zapobiega dotlenieniu tkanek i powoduje poważne uszkodzenie wątroby.
Paracetamol i pozostałe NLPZ bezpośrednio uszkadzają błonę śluzową przewodu pokarmowego , ponieważ łącząc się z sokami żołądkowymi znacznie zwiększają jej kwasowość.Z drugiej strony hamują prostaglandyny, czyli cząsteczki, których funkcją jest ochrona błony śluzowej przewodu pokarmowego. W małych dawkach efekty te nie są zauważalne, ale w przypadku przedawkowania tak.
Ze względu na sposób, w jaki paracetamol jest metabolizowany na poziomie nerkowym, czyli w nerkach, małe dawki są łatwo wydalane. Jednak w dużych dawkach jest ponownie wchłaniany i wraca do krwioobiegu. Prowadzi to do reintoksykacji i utrudnionego wydalania leku.
Na koniec, wiązanie paracetamolu z hemoglobiną tworzy cząsteczkę zwaną methemoglobiną, niezdolną do wiązania tlenu. Ponadto powoduje hemolizę lub zniszczenie czerwonych krwinek.
Leczenie zatrucia paracetamolem u psów
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić w przypadku podejrzenia zatrucia paracetamolem u psa jest natychmiastowe udanie się do weterynarza. Jeśli to możliwe, musimy mu powiedzieć kiedy i ile mógł wziąć.
Zwyklezatrucie paracetamolem leczy się poprzez odkażenie przewodu pokarmowego. Najpierw próbuje się wywołać u zwierzęcia wymioty, jeżeli od przyjęcia nie upłynęły więcej niż cztery godziny paracetamol. Jeśli nie możemy wywołać wymiotów, przystępujemy do płukania żołądka i podania węgla aktywnego, który jest w stanie wchłonąć cząsteczki, które pozostają wolne od paracetamolu.
Jeśli minęło więcej czasu, a poniesione szkody są większe,możesz zdecydować się na różne odtrutki i leki, które zmniejszają skutki uboczne. Niektóre z nich to:
- N-acetyisteina: zmniejsza postęp niewydolności wątroby, ponieważ zwiększa poziom tlenku azotu, który rozszerza naczynia krwionośne i poprawia krążenie wątrobowe.
- S-Adenozyno-L-metionina: sprzęga i eliminuje toksyczne metabolity paracetamolu.
- Kwas askorbinowy lub witamina C: redukuje methemoglobinę do hemoglobiny.
- Cimetydyna: Zmniejsza tempo metabolizmu leku.
Z drugiej strony, oprócz wykonywania transfuzji krwi i leczenia ostrej niewydolności nerek, która może się pojawić, pies może mieć zapewniony tlen.
