U starszych psów wczesna diagnoza jest niezbędna, aby stawić czoła rakowi prostaty. Sterylizacja jest najlepszą profilaktyką, ponieważ męskie hormony indukują większość chorób prostaty, dlatego kastracja jest najskuteczniejszym sposobem leczenia.
Prostata u starszych zwierząt
U 80% psów w wieku powyżej 10 lat wielkość gruczołu krokowego jest powyżej normy, a ponadto istnieje duże prawdopodobieństwo, że zwierzęta domowe nie wykazują specyficznych objawów.
Prostata to gruczoł przyczepiony do szyjki pęcherza moczowego i cewki moczowej, który wydziela białawy i lepki płyn, którego zadaniem jest stymulowanie ruchu plemników.W pewnym wieku może zacząć prezentować różne patologie, a jedną z nich jest rak prostaty u starszych lub starszych psów.
Jednym z najczęstszych schorzeń jest zapalenie gruczołu krokowego lub infekcja bakteryjna prostaty. Wzrost typu guza gruczołu krokowego – lub hiperplazja – jest bezpośrednio związany z hormonami. Pojawia się nagle, ale pozostaje przewlekły; w tym przypadku oczekiwania na wyleczenie są wysokie.
Guz prostaty lub torbiele z nagromadzeniem płynu występują rzadziej, ale na ogół są złośliwe. Są to nagromadzenia cieczy, które mogą osiągać duże rozmiary.
Chociaż objawy mogą się różnić u niektórych psów, uwaga właścicieli jest zawsze niezbędna do wykrycia guza na czas, a tym samym zwiększenia szans na przeżycie zwierzęcia.
Objawy
Istnieją różne objawy, których nie należy ignorować podczas profilaktyki lub leczenia raka prostaty u starszych psów:
- Krwawienie w moczu iz penisa, trudności w oddawaniu moczu i nietrzymanie moczu to objawy, które należy natychmiast leczyć.
- Zaparcia, zmiany w stolcu i ból przy wypróżnianiu są spowodowane uciskiem, jaki prostata wywiera na jelita.
- Utykanie i sztywność podczas chodzenia to objawy ruchowe wskazujące na problemy z prostatą. Pochodzą z ucisku gruczołu na nerwy znajdujące się za obszarem gruczołu krokowego, chociaż są najmniej powszechne.
- Gorączka, uogólniony ból, depresja, brak apetytu, utrata masy ciała lub wymioty to najczęstsze oznaki, że problem wymaga leczenia. W rzeczywistości objawy te występują w ponad 50% przypadków raka prostaty u psów.
Dlatego wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie umożliwiają w większości przypadków zadowalające opanowanie tej ciężkiej i okrutnej choroby, od której cierpienia nie oszczędzają wielu psów i ludzi.
Leczenie raka prostaty u psów
- Ultradźwięki to najskuteczniejsza metoda wykrywania raka prostaty u starszych psów; Następną rzeczą jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia.
- Dzięki lekom lub skalpelowi sposoby przeciwdziałania lub zapobiegania rakowi prostaty są różnorodne i będą uzależnione od rodzaju patologii, stopnia zaawansowania choroby oraz wieku psa.
- Antybiotyki są skuteczne w przypadku infekcyjnego zapalenia gruczołu krokowego, chociaż leczenie musi być bardzo specyficzne i długotrwałe, ponieważ leki te z trudem docierają do okolicy gruczołu krokowego.
- Produkcja męskich hormonów jest przyczyną patologii prostaty dotykających starsze psy i jest przeciwdziałana przez wytwarzanie innych hormonów.
- Jeśli leczenie jest chirurgiczne, opcje ograniczają się do dwóch: kastracja lub sterylizacja. Najczęściej, bo najskuteczniej, bo hamuje produkcję hormonów. I chodzi o to, że usunięcie jąder jest powszechną i rutynową operacją chirurgiczną, z niskim wskaźnikiem śmiertelności lub związanych z nią powikłań.
- Inną alternatywą leczenia jest drenaż cyst w celu ich opróżnienia i zapobieżenia ich namnażaniu.
- W przypadku guzów zalecana jest operacja prostaty. Należy jednak zaznaczyć, że operacja nie jest łatwa, gdyż niesie ze sobą skutki uboczne w postaci nietrzymania moczu.
Wskazówki, jak zapobiegać rakowi prostaty
Wskazane jest okresowe odwiedzanie lekarza weterynarii w celu zlokalizowania guzów, ale w przypadku wykrycia któregokolwiek z objawów mogących sugerować podejrzenie raka prostaty, należy natychmiast zgłosić się do specjalisty.
Dlatego stałe rewizje prostaty od siódmego roku życia gwarantują większy spokój ducha. Jeśli u psa zdiagnozowano raka prostaty lub gruczolakoraka, konieczne jest ścisłe przeprowadzenie leczenia. Trzeba nie dopuścić do pogorszenia się stanu i szukać wyzdrowienia lub, jako mniejsze zło, lepszej jakości życia.