Powrót z wakacji nie jest smacznym daniem dla prawie każdego, ale cierpi na to nie tylko człowiek: u psów występuje również syndrom powakacyjny. Jeśli po powrocie z wycieczki Twój pies zachowuje się nietypowo, może to oznaczać, że cierpi.
W kolejnych wierszach będziesz mógł przeczytać bardziej szczegółową definicję tego zespołu i kilka wskazówek, jak uniknąć jego pojawienia się lub złagodzić, jeśli już go obserwujesz. Miej oko, znajdziesz wiele przydatnych informacji.
Zespół poświąteczny u psów: co to jest?
Chociaż nadano mu nazwę syndromu powakacyjnego, to psie zaburzenie emocjonalne nie działa tak samo jak u ludzi.Dla nas, najogólniej rzecz biorąc, jest to okres depresji lub niepokoju z powodu powrotu do nieprzyjemnej rutyny, od której byliśmy odcięci na dłużej niż zwykle.
U psów jest to jednak raczej trudność w przystosowaniu się do nagłego powrotu do zwykłej rutyny. Jakie czynniki tej zmiany mogą wpłynąć na twojego psiego towarzysza? W poniższym zestawieniu przedstawiamy te najczęstsze:
- Pies nie spędza już z tobą tyle czasu, odkąd wróciłaś do swoich codziennych obowiązków.
- Jego aktywność spada: np. na wakacjach zwierzę było na wycieczce lub przebywało dłużej niż normalnie.
- Otrzymuje mniej stymulacji psychicznej i fizycznej: jeśli po powrocie do domu znudzi się, pies może odczuwać niepokój.
- Zwierzę ma osobowość bardziej podatną na zmiany w rutynie.
Objawy syndromu powakacyjnego
Może po powrocie z wakacji Twój pies zacznie się niewłaściwie zachowywać lub robić coś niepokojącego. Niektóre zachowania, które ogólnie wskazują na obecność syndromu powakacyjnego, to:
- Nieprawidłowe wypróżnienia: Jeśli Twój pies cierpi na lęk przed zmianami, może oddawać mocz i kał w domu. Drastyczne różnice w czasie „pójścia do łazienki” mogły również wpłynąć na niego pod tym względem.
- Nieustannie domaga się uwagi: w czasie wakacji na pewno pies otrzymał więcej uwagi od wszystkich członków rodziny. Po powrocie do domu gwałtownie spada.
- Jest bardziej aktywny i nerwowy niż zwykle: nie ćwiczy tak dużo jak na wakacjach, chociaż organizm prosi go o ruch.
- Apatia i/lub anoreksja: nietypowe zachowania mogą przejść w drugą skrajność, a ich aktywność jest zmniejszona, pies wydaje się smutny lub nawet nie chce jeść.
Ponadto, jeśli pies słabo przystosuje się do zmiany rutyny, może rozwinąć się u niego zespół lęku separacyjnego. W takim przypadku można znaleźć rzepowe zachowanie psa w stosunku do opiekuna, złe zachowanie, gdy nie ma go w domu i inne objawy.
Ważna jest umiejętność rozpoznawania objawów tej choroby, ponieważ powoduje ona duży dyskomfort u zwierzęcia i może być źródłem poważnych wypadków.
Co zrobić, jeśli Twój pies cierpi na syndrom poświąteczny?
Konieczne jest przede wszystkim poznanie osobowości swojego zwierzaka, ponieważ pozwoli to oszacować ryzyko, że ta nagła zmiana w jego rutynie wpłynie na niego negatywnie. Aby zapobiec depresji poświątecznej u psa - lub złagodzić ją, jeśli już na nią cierpi - oto kilka wskazówek:
- Staraj się, aby zmiana była jak najbardziej stopniowa: możesz wrócić z wakacji kilka dni wcześniej, aby zwierzę stopniowo przyzwyczaiło się do powrotu do domu.
- Wyprowadzaj psa częściej na spacer: pomoże mu to stopniowo przystosować swoją aktywność do nowej rutyny. Potrzeby fizjologiczne również nadążą za nowym rytmem, uniemożliwiając mu rozpoczęcie załatwiania się w pomieszczeniu.
- Okaż mu dużo miłości: dodatkowa porcja rozpieszczania każdego dnia będzie wielką pomocą w procesie adaptacji. Jest to również dobre dla niepewnych siebie psów, które mogą uważać, że zmiany są równoznaczne z karą.
- Zwiększ ilość wzbogacania środowiska, które zapewniasz: zapewnienie psu rozrywki jest niezbędne, aby uniknąć popadnięcia w niepokój spowodowany nudą. Jeśli podasz swojemu psu bodźce również wtedy, gdy jesteś poza domem, pomożesz zapobiec pojawieniu się lęku separacyjnego.
Znaczenie dobrej diagnozy
Wszystkie te informacje mają na celu pomóc Ci zapobiegać i identyfikować sytuacje, które mogą mieć wpływ na samopoczucie Twojego psa - i Twój spokój ducha-.Jeśli jednak podejrzewasz, że zwierzę może mieć poważny problem, najlepiej skonsultuj się ze specjalistą w dziedzinie etologii psów i/lub lekarzem weterynarii.
Oddanie się w ręce eksperta jest ważne w przypadku wątpliwości, ponieważ zmiana zachowania może wynikać z problemów ze zdrowiem fizycznym. Zanim pomyślimy o zaburzeniach zachowania, należy wykluczyć inne choroby.
