Sarcoptes scabiei to roztocze wywołujące świerzb drążący, infekcję, na którą cierpią wszystkie ssaki. Podobnie jak zdecydowana większość roztoczy jest pasożytem bezwzględnym, ponieważ nie jest w stanie przetrwać poza żywicielem. Oznacza to, że nie powoduje śmiertelnej choroby – ponieważ zostałby pozostawiony bez „domu” – ale powoduje bardzo irytującą i wyniszczającą chorobę.
Świerzb skórny atakuje skórę i powoduje nieprzyjemne swędzenie u wszystkich gatunków zwierząt oraz u ludzi. W rzeczywistości jest to kosmopolityczna, zaraźliwa i częstsza ektopasożytoza, niż byśmy tego chcieli. Tutaj powiemy ci wszystko, co musisz wiedzieć o tej chorobie u zwierząt gospodarskich.
Świerzb skórny u zwierząt
Przez lata badań tej niepokojącej choroby opisano różne odmiany roztocza sprawczego. Niestety, niektóre z nich są specyficzne dla zwierząt domowych, z którymi dzielimy nasze środowisko.
Wszystkie te domowe odmiany należą do gatunku Sarcoptes scabiei, a nazwa każdej z nich jest zgodna z żywicielem, którego zaraża. Na przykładSarcoptes scabieiodmianacanis atakuje psy, podczas gdy odmiana bovis ma upodobanie do bydła.
Cykl biologiczny roztocza
Ten pasożyt rozmnaża się na zarażonym zwierzęciu, a następnie ciężarna samica zakopuje się w jego skórze, gdzie rozwija serię tuneli. Wewnątrz tych tuneli składa jaja, w sumie około 30-50.
Larwy wylęgają się z tych jaj i wychodzą na powierzchnię skóry, by stać się nimfami, „młodymi” stadiami roztocza.Stamtąd przechodzą do etapu dorosłego, gdzie ponownie się rozmnażają. Oczywiście mamy do czynienia z pasożytniczym cyklem, który jest dość nieprzyjemny na poziomie pojęciowym.
Przez cały ten czas pasożyty mogą pozostać na tym samym żywicielu lub przenieść się na innego. Fazy zakaźne to nimfy i dorosłe osobniki, które mogą czasowo opuścić ciało pierwszego zwierzęcia. W tym celu konieczne jest, aby zakażona osoba nawiązała bezpośredni kontakt z inną podatną osobą.
Dlatego świerzb łatwiej przenosi się między zwierzętami żyjącymi w grupach.
Objawy świerzbu skórnego
O świerzbie mówi się wtedy, gdy występuje ciągłe i uporczywe swędzenie skóry, które ledwo łagodzi drapanie. Swędzenie jest konsekwencją stanu zapalnego skóry wywołanego przez pasożyty. W rzeczywistości występuje pewna reakcja alergiczna z pojawieniem się zaczerwienienia, zapalenia skóry, owrzodzeń i pęcherzy.
Kwintesencją zmiany jest tak zwana rumieniowa grudka, mały wypukły czerwony naskórek ze stałą zawartością. Te grudki po zadrapaniu pozostawiają krwawiący strup, również dość uderzający.
Najbardziej oczywistym znakiem, który naprawdę może dać jakąś wskazówkę co do obecności Sarcoptes scabiei, są szarawe i kręte linie pojawiające się na skórze. To odzwierciedlenie chodników, które samica wykopuje w środku, aby złożyć jaja.
Oprócz objawów bezpośrednio związanych z obecnością roztocza mogą pojawić się inne pochodne obniżonych mechanizmów obronnych. Pozwala to innym patogenom, zwykle bakteriom, wykorzystać swoją szansę i zarazić chore zwierzę.
Świerzb skórny u świń: problem dla zwierząt gospodarskich
Roztocze atakujące świnie domowe to odmiana znana jako Sarcoptes scabiei suis. U tego zwierzęcia jego cykl biologiczny trwa około 15 dni, czyli po 15 dniach nowa partia dorosłych pasożytów może nadal wywoływać chorobę u zakażonego zwierzęcia.
U świń wykryto większą częstość występowania świerzbu w zimnych miesiącach, być może dlatego, że zwierzęta starają się trzymać razem, aby utrzymać temperaturę ciała - widzieliśmy już, jak bezpośredni kontakt umożliwia przenoszenie -
W rzeczywistości świerzbowiec brzuszny jest znacznie bardziej powszechną chorobą na fermach o intensywnej produkcji, gdzie zwierzęta mają mniej miejsca. Mogą zarazić się już po 24 godzinach od kontaktu z pierwszym nosicielem.
Konsekwencje dla hodowli trzody chlewnej
Występowanie świerzbu jest czasami zbyt wysokie w intensywnych gospodarstwach hodowlanych, zwłaszcza w krajach Europy Środkowej lub w basenie Morza Śródziemnego. Mimo to wysokie wartości tej parazytozy opisywano również w ciepłych regionach Ameryki Północnej.
Musisz zrozumieć, że ta choroba ma postać góry lodowej. Oznacza to, że doceniamy tylko niewielki procent wszystkich zarażonych zwierząt.Problem polega na tym, że świerzb działa jako element immunosupresyjny i może pozwolić na pojawienie się naprawdę poważnych chorób, takich jak Aujeszky lub wirus afrykańskiego pomoru świń.
Mange oznacza zatem liczne straty w inwentarzu żywym, wynikające z niższej wydajności produkcyjnej świń.
Świerzb skórny jako choroba odzwierzęca
Czynnikiem sprawczym świerzbu skórnego u ludzi jestSarcoptes scabieivarietyhominis, więc uważa się, że inne odmiany nie wpływają na nas w ten sam sposób. Jednak jeśli już o to chodzi, możemy zarazić się przez kontakt z zakażonymi zwierzętami.
Dlatego ludzie, którzy regularnie wchodzą w interakcje ze zwierzętami potencjalnie przenoszącymi tego irytującego roztocza, powinni zachować środki ostrożności.
