Dalmatyńczyk jest dobrze znanym psem dzięki książce Dodie Smith „101 dalmatyńczyków”. Jednak co tak naprawdę wiadomo o Dalmatyńczyku, poza tym, że ma plamy? To jest strona, na której można się dowiedzieć.
Skąd pochodzi dalmatyńczyk?
Dokładne pochodzenie dalmatyńczyka jest dosyć nieznane, chociaż dzięki rysunkom i malowidłom znalezionym w Chorwacji uważa się, że ma kilka wieków i pochodzi z miasta Dalmacja (w Chorwacji), skąd pochodzi nazwa.
Dzięki swojemu zachowaniu i sposobowi poruszania się, dalmatyńczyk był używany jako znak prestiżu do towarzyszenia powozom arystokracji ochrona koni.
Później był również używany towarzyszyć wozom straży pożarnej mieć jasną ścieżkę dla swoich koni i do dziś rasa ta kojarzy się z zawodem, chociaż teraz jeździ samochodem ze strażakami. Czasami był również używany jako pies pasterski.
Jak wygląda dalmatyńczyk?
Dalmatyńczyk jest psem średniej wielkości, o dobrych mięśniach i dużej odporności. Ich nogi są okrągłe z wysklepionymi palcami, a paznokcie mogą być zarówno białe, jak i koloru plamek futrzanych. Nos (czyli nos) jest tego samego koloru co plamy, a oczy mogą być ciemnoczerwone lub bursztynowe.
Są dalmatyńczyki o niebieskich oczach, ale są one odrzucane jako rasowe i nie wchodzą na skrzyżowania. Uszy są miękkie i spiczaste, chociaż zwykle są zagięte. Sierść jest krótka, błyszcząca, twarda i gęsta, z białym lub wątrobianym tłem i czarnymi lub brązowymi plamkami.
Aby pies był dobrze ceniony, plamy w okolicy pleców powinny mieć średnicę od 2 do 3 cm i być mniejszy na głowie i nogach. Muszą też być równomiernie rozmieszczone i mieć dobrą definicję.
Należy o tym pamiętać Dalmatyńczyki rodzą się bez skazy, całkowicie biały i pojawia się dopiero później (chociaż dla tych z nas, którzy widzieli film, trudno zapomnieć o niezadowoleniu Glenna Close'a, kiedy to sobie uświadomi).
Rasa ta zrzuca sierść stale, a nie raz w roku, jak inne rasy. Dalmatyńczyk może ważyć od 24 do 32 kg i mieć od 54 do 61 cm wzrostu.
Jaki jest temperament Dalmatyńczyka?
Dalmatyńczyk jest energicznym, silnym, muskularnym i aktywnym zwierzęciem, które wymaga stałej aktywności i ćwiczeń. Dzięki swojej przeszłości jako towarzysze powożenia są szybkimi biegaczami o dużej wytrzymałości i są doskonałymi towarzyszami dla osób aktywnych, lubiących długie spacery i bieganie na wsi.
Chociaż troszczy się o ludzi, dobrze dopasowuje się do nastrojów ludzi i lubi uczestniczyć w tym, co dzieje się w jego rodzinie, nie są to zwierzęta odpowiednie dla dzieci, ponieważ ze względu na duże rozmiary i energię mogą im zaszkodzić.
Pomimo przywiązania do ludzi ważne jest, aby pies był odpowiednio uspołeczniony i wyszkolony, aby mógł żyć z rodziną i nie jest wygodne trzymanie go w małych środowiskach, ponieważ potrzebuje przestrzeni do poruszania się.
Ponadto nie powinien być długo sam, ponieważ nieuwaga może prowadzić do destrukcyjnych zachowań lub zaburzenia w zwierzęciu, możliwość dotarcia do punktu gryzienia nóg, powodujące poważne obrażenia i / lub przymusowe kopanie.
Dalmatyńczyk jest niezależny i spokojny, ale z natury powściągliwy i terytorialny, chociaż dobrze nawiązuje kontakty towarzyskie z ludźmi i końmi. Oprócz tego, że jest zwierzęciem do towarzystwa, może być szkolony jako pies obronny lub pies tropiący i próbny.
Jaki jest ogólny stan zdrowia dalmatyńczyka?
Dalmatyńczyk jest silnym i zdrowym psem, chociaż rasa wykazuje 10% głuchotę i wiadomo, że ma metabolizm urykoteliczny (co wskazuje, że ich mocz składa się głównie z kwasu moczowego, a nie z mocznika, który jest głównym składnikiem mocz innych ssaków, w tym psów innych ras).
Ten aspekt może prowadzić do: formacja kamienna zarówno w nerkach, pęcherzu moczowym, jak i w cewce moczowej, co powoduje lekkie podrażnienie lub może nawet zablokować przepływ moczu, co może warunkować życie zwierzęcia. Dlatego Dalmatyńczyk musi przestrzegać specjalistycznej diety o niskiej zawartości puryn, pić dużo wody i regularnie ćwiczyć, aby uniknąć tworzenia się tych kamieni.