Psy mają wiele pięknych cech, które wyróżniają się na tle innych żywych istot, ale także Mają bardzo specyficzne cechy, które definiują je w bardzo szczególny sposób. Jednym z nich jest obżarstwo. Tak, futrzaki są z natury zjadaczami, jest w nich coś wrodzonego, Twój pies nie przestaje myśleć o jedzeniu.
Z pewnością wiele razy jesteś w domu, gotujesz, a twój przyjaciel biegnie jak odkurzacz, aby podnieść każdy mały kawałek tego, co upuściłeś. Nie ma znaczenia, czy już jadł, czy nie, zawsze będzie. Dlaczego pies nie może przestać myśleć o jedzeniu? Dziś to wam wyjaśnimy.
Badania pokazują, że Twój pies nie przestaje myśleć o jedzeniu z powodów biologicznych
Wygląda na to że Zmiana genu związanego z otyłością psów została powiązana z lękiem psów przed zjedzeniem wszystkiego, co znajdą. Najwyraźniej ta zmiana genetyczna występuje częściej u labradorów, więc w tym eksperymencie można było również odkryć, dlaczego można je tak łatwo wyszkolić za pomocą tylko jednego ciasteczka.
Eleanor Raffan, weterynarz z University of Cambridge, była odpowiedzialna za to badanie z wykorzystaniem labradorów. I to po testach było jasne, że Labradory są bardziej otyłe i mają więcej ochoty na jedzenie niż inne rasy.
Do badań wybrano 18 otyłych i 15 chudych labradorów. Najpierw zidentyfikowano geny związane z otyłością i odkryto, że zmienność genu POMC może być przyczyną lęku i otyłości. Czemu?
Ten gen odpowiada za informowanie mózgu i żołądka, że został już zjedzony i że wystarczy, tworząc uczucie sytości, w którym nie ma już miejsca na jedzenie. Niemniej jednak, Zmienność tego genu zapobiega generowaniu neuropeptydów i endorfin, które są odpowiedzialne za nadawanie porządku sytości, wywołując w ten sposób niepokój.
Jednak, jak powiedzieliśmy wcześniej, możliwe jest, że ta anomalia genetyczna wyjaśnia, dlaczego labradory są najlepiej wyszkolonymi psami do pomocy.
Lepsze psy do pomocy?
Szkolenie na psa przewodnika, terapeutę lub asystenta jest zawsze bardzo dobrze wynagradzane pokarmami, które psy uwielbiają. To może wyjaśniać, dlaczego większość psów przydzielonych do tych zadań to labradory.
Według Raffana „to zaskakujące, że czują się bardziej zmotywowani jedzeniem i dlatego ich szanse na wybór do pomocy lub terapii są znacznie większe niż w przypadku innych psów różnych ras”. Jednak Raffan nie chce zmoknąć całkowicie i choć jest to bardzo logiczna hipoteza, to za dużo można powiedzieć, nie jest udowodniona żadnymi podstawami naukowymi.
Co jeśli mój pies nie może przestać myśleć o jedzeniu z powodu genu?
Cóż, jeśli twój pies cierpi na tę genetyczną anomalię, nie martw się, może prowadzić normalne życie, ale będziesz musiał poświęcić trochę więcej uwagi. Na przykład:
- Będziesz musiał ćwiczyć więcej niż zwykle i zawsze będziesz musiał uważać na racje żywnościowe, które na nią nakładasz.
- Nie możesz spożywać więcej kalorii niż zużywasz abyś nie stał się otyły.
- Będziesz musiał dbać o bezpieczeństwo żywnościAlbo twoja, jego rodzina lub jego. Nie zostawiaj jego torby z jedzeniem otwartej w zasięgu ręki, bo pewnego dnia przyjedziesz i nic nie będzie.
- Nie pozwól mi być w kuchni podczas gotowania. Jeśli to konieczne, umieść go w pomieszczeniu, aby nie mógł się tam dostać, i dobrze zamieść podłogę przed ponownym uwolnieniem.
- Jeśli twoje jedzenie ma bogata w tłuszcz, zmień ją na więcej białka które pomogą Ci schudnąć, prowadząc do zdrowszego życia.
