Chciałbyś mieć psa z szorstką sierścią, ciekawskiego i bardzo zabawnego? Więc nie wahaj się adoptować jamnika. Jest również znany jako „pies kiełbasiany” lub „pies borsuk”. W tym artykule opowiemy trochę o tej osobliwej rasie.
Charakterystyka i poprzednicy jamnika
Ten pies o długim tułowiu i małych nogach jest produktem mutacji genetycznej zwanej "bassetyzmem". Ma krótkie kończyny w stosunku do wielkości ciała.
Historia tej rasy zaczyna się w Niemczech. W 1888 r. powstał pierwszy klub jamników i sporządzono standardy uczestnictwa w zawodach. Jednak kilka lat wcześniej zagrali już w kilku konkursach w Anglii.
Popularność jamnika lub Teckela wynika z faktu, że jest to jedna z ulubionych ras monarchii Europy. Jednym z najbardziej znanych przykładów jest królowa Wiktoria, która jest entuzjastycznie nastawiona do tego typu zwierząt.
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (organ zajmujący się hodowlą psów) stworzyła specjalną grupę dla tej rasy. To dlatego, że Ma charakter i budowę zupełnie inną niż Basset Hound, ale jest też psem ryjącym.
Wśród wybitnych cech tych psów należy wskazać, że mają długi i niski kształt. Jego pysk jest prosty, z długim ogonem, czarnymi paznokciami, długimi opadającymi uszami i krótkimi nogami. Ta ostatnia cecha pomaga mu dostać się do nor. W polowaniu jest bardzo odważny i doskonały tropiciel.
Istnieją trzy odmiany jamnika oparte na obwodzie klatki piersiowej w wieku 15 miesięcy. Istnieje standard (powyżej 35 cm), miniaturowy (od 30 do 35 cm) i jamnik do polowania na króliki (poniżej 30 cm). Dodatkowo są podzielone ze względu na rodzaj włosów. Są krótkie (grube, lśniące, mocne, twarde i dobrze przylegające do ciała), długie (wydłuża się poniżej szyi i dolnej części ciała, zewnętrzna warstwa gładkich i lśniących włosów) oraz twarde (całe ciało pokryte jest włosem a z wyjątkiem kufy i uszu, które są szorstkie i grube z wyglądu).
Wreszcie, Ta rasa obejmuje trzy odmiany kolorów. Znajdziemy jednobarwne (może być czerwone lub żółte z czarną cętką i czarną truflą i paznokciami), dwukolorowe (przeważnie czarno-brązowe i niektóre miejsca rdzawoczerwone) i cętkowane (pręgowane lub arlekin z ciemną podstawą).
Zachowanie jamnika
Często mówi się, że ta rasa jest uparta i nie daje się edukować. Zależy to jednak od troski lub nadopiekuńczości, jaką jego właścicielka zapewnia mu od szczenięcia. Jeśli zwierzę otrzyma każdą zachciankę, zignoruje.
Jamnik to więcej niż inteligentny pies. Ucz się szybko, szczególnie w młodym wieku. Znając zasady współżycia w domu, szanujesz je. Ponadto jest bardzo opiekuńczym, czułym i dość zabawnym psem.
Z kolei są futrzane i mają dużo energii, często szczekają i są dobre w kontaktach towarzyskich (z ludźmi i innymi zwierzętami). Być może nie dogaduje się zbyt dobrze z dziećmi, ponieważ mają tendencję do ciągnięcia mu włosów i denerwowania ich.
Jamnik lub jamnik to nie pies ze wszystkimi literami. Ale ma doskonały nos i potrafi z daleka rozpoznać niebezpieczeństwo lub intruzów. Nie jest to również rasa typu terier, ale bez problemu może pracować pod ziemią. Nie ma cech wyżła, chociaż może wykonywać te same zadania, co jeden z tej rasy.
Jamniki to idealne psy do życia w małych rezydencjach w miastach ze względu na swój rozmiar i temperament. Jest to rasa bardzo domowa i nie wymaga wiele uwagi poza zwracaniem uwagi na jedzenie, ponieważ mają tendencję do przybierania na wadze (co prowadzi do mniejszego bólu pleców, a nawet przepukliny dysków).
Odpowiednio wyszkolony pies nie ma problemów z kręgosłupem i nadwagą. Choć jest zwierzęciem energicznym i zwinnym, nie osiąga dużych prędkości ze względu na krótkie nogi. Ponadto wygodnie jest „zmusić” je do ćwiczeń i zabierać w miejsca, w których mogą swobodnie biegać i skakać.