Znana również jako owczarek niemiecki, rasa ta pochodząca z kraju germańskiego jest dość „nowa”. W rzeczywistości pojawił się pod koniec XIX wieku. Opracowany do zaganiania i pilnowania owiec, owczarek niemiecki jest bardzo wierny, posłuszny i kochający. Więcej o nim powiemy w tym artykule.
Historia owczarka niemieckiego
Kapitan armii Maximilian Von Stephanitz jest uważany za „ojca” owczarka niemieckiego, ponieważ dzięki niemu rasa zaczęła się rozwijać. Jak powiedzieliśmy, miało to na celu ochronę i prowadzenie stad baranów. Te psy działały jako „ochroniarze” dla owiec, aby zapobiec ich atakowi przez wilki.
W 1899 r. powstało Towarzystwo Przyjaciół Owczarka Niemieckiego i to jest oficjalna data pochodzenia rasy. W tym czasie dokonano selekcji okazów, aby poprawić krzyżówki zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym.
Pierwszy zarejestrowany owczarek niemiecki otrzymał imię „Jack”. Był bardzo energiczny, miał szarawą sierść, mocnego ogiera i wygląd wilka. Von Stephanitz chciał, aby potomkowie byli psami pracującymi, idealnymi dla ówczesnego społeczeństwa rolniczego i hodowlanego.
Następnie próbował przekonać rząd, aby stał się rasą używaną przez organy ścigania i wojsko. Ze względu na swoją inteligencję, odporność fizyczną i niezawodność pełnił również inne ważne role, takie jak przewodnik dla niewidomych.
W czasie II wojny światowej był używany zarówno przez armię niemiecką, jak i policję do celów namierzania, dzięki czemu zyskał międzynarodowy szacunek i podziw.
Cechy fizyczne owczarka niemieckiego
Jest to pies średniej i dużej wielkości o mocnym wyglądzie, muskularne ciało i szczęki zamykające się w kształcie nożyc. Zwykłe kolory owczarka niemieckiego to: czarna sierść z brązem, czerwonawa lub brązowa.
Dorosłe samce mogą ważyć od 30 do 40 kg, a samice od 20 do 30 kg. Wysokość w kłębie wynosi odpowiednio 65 i 55 cm. Ich średnia długość życia wynosi 13 lat, a kiedy się rodzą, uszy zwisają. Następnie są „podnoszone” od 3 miesiąca życia. Jeśli nie są całkowicie wyprostowane, wielu właścicieli decyduje się na ich bandażowanie.
Jego oczy mają kształt migdałów i są średniej wielkości, ciemnego koloru. Głowa jest proporcjonalna do długości ciała. Ma również dużą, stonowaną, ciemną kufę.
Jego futro jest grube i podzielone na dwie warstwy. Zewnętrzna jest grubsza, aby oprzeć się żywiołom, a wewnętrzna jest miękka i gęsta, aby zatrzymać ciepło. Włosy gubią przez cały rok, a szczególnie jesienią i wiosną. Niezbędne jest codzienne szczotkowanie.
Wśród możliwości pracy owczarka niemieckiego możemy wyróżnić: stróża, policję, przewodnika, napadu, wykrywacz narkotyków, pasterz owiec… Jest nadal wykorzystywany do hodowli w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
Jeśli chodzi o zdrowie tej rasy, należy wziąć pod uwagę, że jeśli nie zostanie zaszczepiona w odpowiednim czasie, może zachorować na nosówkę. Wchodząc w starość często cierpią na dysplazję stawu biodrowego iw mniejszym stopniu choroba von Willebranda i niedobór trzustki.
Osobowość i temperament owczarka niemieckiego
W swojej historii trwającej niespełna półtora wieku życia tej rasie udało się nawiązać bardzo bliskie relacje z ludźmi. To uderzające, jeśli weźmiemy pod uwagę, że został stworzony jako pies pracujący i pasterski. Z tego powodu owczarek niemiecki jest bardzo stróżem i posłusznym, a także niezawodnym i opiekuńczym.
Co więcej Jej inteligencja i umiejętność działania jako „opiekunka do dzieci” są wybitne. z maluchami w domu. Wręcz przeciwnie, jest nieufny wobec obcych, dopóki nie zorientuje się, że są akceptowani przez właścicieli.
Chociaż jest całkowicie wierny jednej osobie, nie potrzebuje mu towarzyszyć przez cały dzień. Ale musimy mieć wystarczająco dużo miejsca ze względu na jego wielkość i fakt, że wymaga pewnej rutyny ruchowej (jest to dość aktywne zwierzę). Dom z ogrodem to idealne środowisko dla owczarka niemieckiego, idealnego zwierzaka dla rodzin z dziećmi, ale także dla singli czy par.