Bardzo charyzmatyczny, energiczny pies o doskonałych rozmiarach do mieszkania lub małego domu. Dzięki swojej umiejętności „ogara” może bawić się w aportowanie i znajdowanie wszelkiego rodzaju przedmiotów, dzięki czemu będą się bawić godzinami. W tym artykule opowiemy ci wszystko o Beagle.
Historia Beagle
Ta rasa o małych lub średnich rozmiarach i wyglądzie podobna do Foxhounda istniała już ponad 2000 lat temu, a dokładniej w starożytnej Grecji. Te psy były używane do polowania na zające i podchody jelenia.
W XI wieku zostali sprowadzeni do Wielkiej Brytanii za pośrednictwem Wilhelma Zdobywcy. Później skrzyżowano je z chartami, aby przyspieszyć. Wymarły „talbot” dał początek nowoczesnemu Beagle.
W średniowieczu słowo „Beagle” było używane w odniesieniu do małych psów gończych. Były to ulubione rasy królewskie (Eduardo II i Enrique VII mieli swoje stada na polowanie). Isabel wybrałam je jako zwierzaki do towarzystwa i zabawy.
W XVIII wieku rozwinęły się już dwie rasy, z których wywodzi się współczesny beagle: North Country Beagle i Southern Hound. W 1830 roku w Essex wielebny Phillip Honeywood założył pierwszą hodowlę tej rasy. Pozostał również ulubieńcem monarchów (na przykład księcia Alberta i jego żony królowej Wiktorii).
Dekadę później w Anglii było już prawie 20 farm Beagle. Później powstał Klub Wyścigowy. Niedługo potem zostali sprowadzeni do Stanów Zjednoczonych, gdzie wkrótce stali się bardzo popularni (nawet bardziej niż w ich ojczystym kraju).
Na przestrzeni dziejów Beagle pojawiał się w różnych mediach, w tym w utworach Williama Szekspira i filmach (jest on bohaterem „jak koty i psy”). Były prezydent USA Lyndon Johnson miał kilka Beagle'ów, które pojechały z nim do Białego Domu.
Charakterystyka Beagle
Z małym rozmiarem i krótką kufą, szerokim nosem i dużymi ciemnymi oczami, Beagle można łatwo pomylić z Foxhoundem, a nawet Cockerem (kiedy go obierają). Rasa ta ma muskularne ciało i kwadratową budowę, gładką i krótką sierść, nogi z wydatnymi kostkami, długie uszy zwisające po bokach i trzy „dostępne” kolory: czarny, biały i brązowy w różnych kombinacjach.
Wraz z Bloodhoundem lub psem św. Huberta Beagle to jedna z ras o najlepszym i najbardziej rozwiniętym węchu. Może wykryć mysz z odległości kilku metrów. Lepiej poruszają się po śladach na ziemi. W rzeczywistości są szeroko stosowane w zespołach ratownictwa górskiego lub w przypadku klęsk żywiołowych.
Długość życia Beagle waha się od 12 do 15 lat. Jest to rasa skłonna do napadów epilepsji i niedoczynności tarczycy. W niektórych przypadkach możesz cierpieć na dysplazję stawu biodrowego i zapalenie stawów, zwłaszcza gdy masz nadwagę.
Osobowość i temperament Beagle
Jest psem bardzo wesołym i energicznym, czułym, odważnym i inteligentnym. Ponieważ został wychowany do życia w stadzie, uwielbia przebywać wśród ludzi i innych zwierząt. Zwykle jest dość spokojny, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest sam (może to być trochę druzgocące). Przystosowuje się do każdego rodzaju życia, od małego mieszkania w mieście po dom na wsi.
Jak szczeniak potrafi być bardzo psotny i czy w domu są małe dzieci. Jest opisywany jako pies „wesoły”, czuły i nieco nieśmiały. Zwykle nie jest agresywny, chociaż jest zimny w stosunku do obcych.
Nie „służy” jako strażnik, ale jako strażnik, ponieważ szczeka lub wyje, gdy zbliżają się nieznajomi. Zdeterminowany, zdeterminowany i bardzo zdolny, Beagle może być nieco trudny do wyszkolenia, nawet jeśli jest posłuszny właścicielowi. Gdy wykryje ślad, będzie podążał za nim aż do wyczerpania i łatwo się rozproszy.
Przed adopcją psa tej rasy należy wziąć pod uwagę, że ma w sobie za dużo energii, a czasem dużo podniecenia, gdy jest szczęśliwy lub chce się bawić. Jest psem bardzo łatwym w pielęgnacji ze względu na krótką sierść i rozmiar.. Niezbędne jest podkreślenie higieny uszu ze względu na ich kształt i ułożenie.
