Drever, znany również jako szwedzki jamnik lub jamnik krótkonożny, jest najczęstszym psem szwedzkiego pochodzenia, w szczególności Jest to mały pies tropiący lub pies gończy.
Pochodzenie Drever
Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej Drever należy do grupy 6: pies myśliwski lub pies gończy, pochodzenia szwedzkiego. Pochodzenie rasy jest stosunkowo niedawne, w rzeczywistości nie została rozpoznana i zarejestrowana jako taka aż do połowy wieku.
Na początku XX wieku Szwedzi sprowadzili z Niemiec rasę gończą znaną jako gończy gończy westfalski. Skrzyżowanie tego z innymi grupami psów tropiących dało początek znanemu nam dzisiaj Dreverowi.
Pierwsze wzmianki o tej rasie pochodzą z lat 30. i 40., choć do1953 nie został oficjalnie uznany za rasę szwedzką.
Cechy fizyczne i standard rasy
Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznejwygląd Drevera musi być solidny i mocny, zwinny, ale z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
Jego głowa jest dość duża w stosunku do ciała, który musi być wydłużony i krótkonogi. Kufa zawsze będzie taka sama jak reszta czaszki, co jest kluczowe dla jej zdolności węchowej i śledzenia.
Według wzorca rasy wysokość w kłębie powinna wynosić około 35 cm u samców i około 13 cali u suk.Nie ma specyfikacji dotyczących wagi, chociaż stwierdza się, że klatka piersiowa musi być dobrze rozwinięta, jajowata i wyraźnie sięgająca łokci.
Źródło: Per Killingm
O płaszczu możemy powiedzieć, że ich futro jest szorstkie, gładkie i przylegające do ciała; a jeśli chodzi o tonację, wszystkie kolory mogą być plamkami, ale nie jest dozwolone ani jednolita biel, ani kolor wątrobiany.
Charakter i temperament Drever
Charakter Drevera jest podobny do innych psów gończych; Jest przebiegły i bardzo inteligentny ze względu na dużą pojemność czaszki i jej proporcje do reszty ciała.
Co więcej,zdrowy i zadbany szwedzki borsuk nigdy nie będzie agresywny, przestraszony, nerwowy ani nieśmiały; Bardzo dobrze dogaduje się z innymi psami i jest idealny do życia rodzinnego i mieszkania z dziećmi.
Porady i opieka
Szwedzki pies gończy lub drever jest dość silną rasą, u której nie zgłoszono żadnego szczególnego występowania jakiejkolwiek choroby. Możemy jednak zapobiec problemom z regularnym uczęszczaniem na konsultacje weterynaryjne, a także z regularnym wykonywaniem ćwiczeń fizycznych.
Zaleca się, aby po wyjazdach w teren odbyć oględziny łap i uszu, ponieważ te obszary są bardzo podatne na wychwytywanie kolców, kleszczy oraz inne elementy, które mogą być szkodliwe dla naszego pupila.
Będąc psem o krótkiej i szorstkiej sierści możemy tak powiedziećWystarczy cotygodniowe szczotkowanie, aby uniknąć drobnych supełków na łokciach i zlikwidować warstwę wypadających włosów.
Źródło obrazu: Svenska Mässan i Per Killingm