Mądrość ludowa jest źródłem różnorodnej wiedzy, w dużej mierze o dużej wartości. Istnieją jednak przekonania, które mogą być szkodliwe, zwłaszcza dlatego, że prowadzą do nieodpowiednich postaw wobec psów.
Następnie ujawniamy niektóre mity o psim zachowaniu.
Istnieją rasy potencjalnie niebezpieczne
Rasy potencjalnie niebezpieczne nie istnieją. Była to kategoria, która została stworzona w celu wyeliminowania szkolenia psów, aby zachęcić do agresywnych osobowości.
Agresja odpowiada złym procesom socjalizacji i edukacjiDlatego wszystkie psy są podatne na rozwój tego typu zachowań.
Jednak w przypadku psów o mocnych zgryzach oraz dużej i mocnej budowie, zwłaszcza jeśli cechą ich jest terytorialność lub dominacja, mogą one stać się prawdziwym ryzykiem, jeśli nabiorą agresywności jako zachowania.
Zachowania psów będą zależeć od odpowiedzialności, z jaką są edukowaneDlatego nie jest prawdą, że istnieją rasy genetycznie nastawione na agresję. Niebezpieczni to ludzie, którzy kształcą ich do tych celów.
Psy przyjmują osobowość opiekuna
Bardzo często słyszy się, że psy rozwijają osobowość podobną do osobowości opiekuna. Dlatego jeśli opiekun jest spokojny i pasywny to samo będzie ze zwierzakiem, a jeśli jest aktywny, to samo stanie się z psem.
To jest fałszywe, ponieważ osobowość psów bardziej reaguje na cechy genetyczne, jego doświadczenie ze środowiskiem i innymi (w tym ludźmi i zwierzętami) oraz wykształcenie, które otrzymuje.
Choć nawyki, których nauczy go dozorca, częściowo wpłyną na zachowanie psa, nie są to te, które „tworzą” osobowość. Można go jednak nieco ukształtować poprzez kondycjonowanie.
Psy czują się winne
Ten więcej niż mit to błędna interpretacja mowy ciała psa. Głównym środkiem komunikacji, jaki mają z nami, jest właśnie ich ciało i dlatego dadzą nam oczywiste próbki tego, jak się czują.
Ponadto psy bardzo dobrze interpretują naszą mowę ciała i ton głosu, na przykład, gdy psują, a my się denerwujemy.
Niemniej jednak psy nie czują się winne (a przynajmniej tak pokazują badania na ten temat). Po prostu reagują z uległą postawą, próbując cię uspokoić i uniknąć kary, tak jak zrobiliby to z psem alfa w dzikim środowisku.
Psy tej samej rasy mają takie same zachowania
Chociaż istnieją wspólne cechy, które mają psy tej samej rasy i które są uwarunkowane ich kodem genetycznym, osobowość zwierząt o złożonych mózgach (tak jak my) jest inna.
Na przykład, różne cechy mogły dominować u psów tej samej rasy (nawet jeśli pochodzą z tego samego miotu), a to znacznie wpłynie na ich osobowość.
Znajdziesz tu również doświadczenia, które każdy pies ma podczas współistnienia z tobą, więc nabycie psów tej samej rasy nigdy nie będzie oznaczało, że mają taką samą osobowość.
Jeśli jest przerażający, to znak, że był źle traktowany
Lęk u psów ma różne pochodzenie, chociaż wynika to głównie ze złych doświadczeń, socjalizacja lub problemy z pewnością siebie.
Ogólnie rzecz biorąc, strach u psów pochodzi z sytuacji całkowitej lub częściowej izolacji. W ten sposób pies nie będzie wiedział, jak zareagować na pewne bodźce obce jego doświadczeniom, więc naturalną reakcją będzie strach.
Warczenie jest oznaką agresywnego psa
Ten mit jest całkowicie fałszywy. Psy używają warczenia jako ostrzeżenia, a nawet najbardziej posłuszni używają tego urządzenia.
Chociaż warczenie może być formą zastraszania, jest również jest zwykle reakcją na strach, dyskomfort lub ból.