Biorąc pod uwagę bliski związek człowieka z psami, bardzo trudno byłoby sobie wyobrazić, że nie istniało to od zawsze. Więcspecjaliści z różnych dziedzin przez lata zastanawiali się nad pochodzeniem psa i sposobem podejścia do człowieka.
Kilka informacji o pochodzeniu psa
Rozważane teorie były zróżnicowane. Początkowo ze względu na cechy fizyczne i behawioralne, uważano, że przodkowie naszych czworonożnych przyjaciół mogą należeć do różnych gatunków:
- Kojoty
- Szakale
- Wilki
Ale postępy w genetyce rozwiały wszelkie wątpliwości: tylko pies i wilk mają podobieństwo genetyczne 99,8%.
„Nawet najmniejszy pudel lub chihuahua wciąż jest wilkiem w sercu”.
- Patent Dorothy Hinshaw -
Jedno pochodzenie i wielka różnorodność ras
Niewiele jest gatunków, które mają tyle odmian morfologicznych, co te futrzaste. Istnieją setki ras psów, a różnice są zauważalne pod względem:
- Waga
- Rozmiar
- Kolor
- Futro
- Zachowania
- predyspozycje fizyczne
Ale jak niektóre wilki stały się psami, którymi są dzisiaj? Odpowiedzią jest udomowienie.
Od starożytnego wilka do obecnego psa
Proces udomowienia jest znany jako proces, w którym żywa istota modyfikuje swoją strukturę genetyczną w wyniku przystosowania się do środowiska stworzonego przez człowieka.
Chociaż większość zwierząt domowych to zwierzęta roślinożerne (konie, krowy, owce), wilk wydaje się być pierwszym zwierzęciem, które przystosowało się do towarzystwa człowieka. Ponadto zrobił to „dobrowolnie”.
A) Tak, Te pierwsze wilki, które zbliżyły się do człowieka, dały początek dzisiejszym psom poprzez współistnienie i dokonaną selekcję.
Stary związek
Powstaje zatem pytanie: kiedy zaczęła się ta więź między człowiekiem a udomowionym wilczakiem?
Badania zdołały prześledzić ten związek aż do środkowego paleolitu: około 40 000 lat.
Co więcej, istnieją odniesienia paleontologiczne do kości wilka wraz z hominidami sprzed 200 tys. lat. Ale jak dotąd nie jest możliwe dokładne określenie, kiedy wilki zostały udomowione, aby zaczęły być uważane za psy.
Wzajemna wygoda
Relacja między człowiekiem a prymitywnymi psami nie została podana przez uległość, jak to miało miejsce w przypadku większości udomowionych gatunków. W tym przypadku była to relacja wzajemnego zainteresowania.
Podczas gdy pierwsze psy strzegły wiosek i współpracowały przy polowaniu, uzyskały od człowieka ochronę przed innymi drapieżnikami i łatwo zdobywały pożywienie ze skrawków i odpadów zwierząt, które pomogły schwytać.
W procesie udomowienia z pewnością wyselekcjonowano okazy o mniejszej agresywności i większej tolerancji na kontakt z człowiekiem., aż do osiągnięcia od starożytnego „zmodyfikowanego” wilka do psów naszych czasów.
Teoria Coppingera
Ze swojej strony biolog Raymond Coppingger jest przekonany, że pochodzenie psa było spowodowane doborem naturalnym a nie z powodu ludzkiej interwencji, ponieważ – jak twierdzi – nikt nie był w stanie oswoić wilków mających więcej niż dwa tygodnie życia.
Specjalista uważa, że kiedy w epoce kamienia powstały pierwsze miasta, zaczęły gromadzić się odchody zwierzęce i ludzkie, co zwabiło wilka, który szukał pożywienia.
A) Tak, wilki, które były bliżej ludzi, zaczęły się przekształcać, aż pojawiło się zwierzę znane jako proto-pies.
Charakterystyka proto-psów
Wśród głównych zmian, które zaszły, aby te wilki stały się psami, możemy wymienić:
-Wielkość czaszki, mózgu i ciała została zmniejszona
-Pysk został skrócony
-Zęby drapieżnika zniknęły
Zgodnie z teorią Coppingera, starożytni ludzie udomowili zwierzę, które nie było już wilkiem, ale psem, który rozpoczął szybką ewolucję, aż do osiągnięcia różnorodności dzisiejszych psów.
