Chart hiszpański, znany również po prostu jako „chart”,jest to jedna z najstarszych ras Półwyspu Iberyjskiego. Jednak do niedawna też było to nieznane, chociażzłe traktowanie i porzucanie chartów sprawiają, że jest to jedna z najbardziej adoptowanych ras. Jeśli chcesz dogłębnie poznać ten gatunek, czytaj dalej:
Historia charta hiszpańskiego
Chart hiszpański jest bardzo starą rasą i uważa się, że podobnie jak psy gończe, Jest potomkiem psów starożytnego Egiptu. Istnieją zapisy o istnieniu chartów w Hiszpanii z II wieku p.n.e.; w rzeczywistości, istnieje rzymski traktat o polowaniu, który opisuje psy identyczne pod względem budowy ciała i zachowania z chartami.
Zawsze były używane do polowania na zające i króliki, a podczas Rekonkwisty był czas świetności. Wiele pól uprawnych nie jest już uprawianych i staje się terenami łowieckimi oraz w ten sposób chart znajduje idealne terytorium do polowania: duże płaskie obszary w którym żyją i biegają króliki i zające.
Obecnie do tej pracy nadal wybierany jest chart hiszpański. Wiele z nich zostaje porzuconych, gdy kończy się sezon polowań, co sprawia, żejedna z najczęstszych ras w schroniskach i schroniskach dla zwierząt. Z kolei są wśród okazów z największą liczbą adopcji, a to znaczy Charty są psami myśliwskimi, ale są też dobrymi psami domowymi.
Charakterystyka fizyczna
Cała anatomia charta hiszpańskiego została zaprojektowana tak, aby być świetnym sprinterem, jak jego ciało jest lekkie i potężne, wysokie, ale szczupłe. Tak więc charty mierzą od 50 do 70 centymetrów w kłębie, ale ważą około 15 lub 18 kilogramów nic więcej: każda inna rasa psów o takim wzroście ważyłaby co najmniej trzy razy więcej masy.
To ostatnie wynika z tego, że chart ma długie, smukłe nogi. Z drugiej strony klatka piersiowa jest bardzo głęboka, a brzuch i talia są szczególnie wąskie i cienkie. Dodatkowo ma lekko wygięty grzbiet, a ogon jest długi i cienki, szerszy u nasady niż na czubku.
Głowa jest również cienka i wydłużona, a uszy małe i trójkątne, które są wytarte lub odrzucone do tyłu.. Jeśli zwrócimy uwagę na jego wzrok, jego oczy są małe, żywe, czujne i umiejscowione po bokach głowy.
Jeśli chodzi o sierść, charcik hiszpański ma krótkie, twarde i gęste włosy, które występuje w wielu kolorach, ale zwykle preferowane są pręgowane lub ciemne barcines; Może być również jasnobrązowy, jasnobrązowy, brązowy, żółty, czarny lub biały. Istnieje również wiele różnych chart z długimi włosami, które ma brodę, wąsy i górne brwi, ale jest mniej rozpowszechniony niż krótkowłosy.
Zachowanie charcika hiszpańskiego
Charty to zwierzęta, którePomimo tego, co może nam powiedzieć ich praca, są spokojni i serdeczni; chart hiszpański z trzema dobrymi spacerami dziennie nie musi zużywać więcej energii ani więcej ćwiczyć. W rzeczywistości właściciele adoptowanych chartów są zdziwieni, że są leniwymi zwierzętami, które spędzają większość dnia śpiąc.
Gry w pogoń za przedmiotami, które się poruszają, mogą aktywować instynkt łowiecki chartów, więc zabawa nimi w rzucanie piłką lub kijami może być szkodliwa. To wrażliwe psy, które mogą się nadmiernie zestresować podczas grania w te gry.
Ze względu na swój charakter charty są psami nieśmiałymi, ale rozwijają duże przywiązanie do swoich bliskich. A) Tak, zwykle nie są wylewni ani nie ufają nieznajomym.
Z drugiej strony wiele psów tego gatunku, które widzimy dzisiaj, to zwierzęta uratowane. Być może przeszli przez traumę, która wraz z nieśmiałością sprawia, że…widzimy wiele adoptowanych chartów z wystarczającą ilością obaw.
Ich ludzkie rodziny mogą przyspieszyć proces adaptacji i gojenia, jeśli udadzą się do pozytywnego trenera psów. Charty, które są tak odpornymi i silnymi psami, mogą przezwyciężyć traumę spowodowaną zaniedbaniem lub nadużyciem dzięki indywidualnej terapii.
Opieka weterynaryjna
Chart hiszpański to zdrowa rasa, która nie cierpi na choroby dziedziczne. Niemniej jednak, nie zaniedbuj badań kontrolnych zaleconych przez lekarza weterynarii lub zapomnij o przestrzeganiu harmonogramu szczepień.
Nie ma dużej częstości występowania dysplazji u chartów. Dysplazja stawu biodrowego czy łokciowego jest częstym problemem zdrowotnym u innych psów tej wielkości, ale dzięki swojej szczupłości zwykle na nią nie cierpią. Nie z tego powodu nie należy zaniedbywać zapobiegania chorobom powszechnym u dużych psów.
U zwierząt łownych lub tych, które zwykle chodzą po górach Ważne jest, aby pamiętać o ścisłej kontroli wskazań lekarzy weterynarii dotyczących odrobaczania wewnętrznego i zewnętrznego; pchły lub kleszcze mogą przenosić poważne choroby. Jest to również wygodne częste sprawdzanie nauszników i uszu pod kątem drzazg, kamienie lub inne przedmioty przybite gwoździami.
Główne źródło obrazu: diegofornero (destination2003)