Ten pies pochodzenia angielskiego, bardzo podobny do znanego Beagle, jest idealnym towarzyszem zarówno dla zawodowego myśliwego, jak i dla rodzin z dziećmi. Co więcej, gDzięki błotniakowi, którego najwcześniejsze wzmianki o rasie sięgają XIII wieku, możemy zorientować się, jak wyglądało polowanie w starożytności.
Historyczny rozwój Harrier
Nawet wielki brytyjski ekspert rasy John Henry Walsh, który pisał pod pseudonimem Stonehenge, ma wątpliwości co do dokładnego pochodzenia tej rasy. Porównywano go do Foxhounda, innej rasy bardzo podobnego psa myśliwskiego.
Najbardziej akceptowana teoria łączy go z południową rasą psów, która istniała w Wielkiej Brytanii do XIX wieku. Jednak najwcześniejsze wzmianki o Harrier pochodzą z 1260 roku.
Na Wyspach Brytyjskich Polowanie -zwłaszcza lisa- był bardzo popularnym sportem wśród najwyższych warstw społecznych. Fakt, że błotniak można było wyśledzić pieszo, sprawił, że stał się ulubionym zwierzęciem do tego sportu, dlatego rasa przetrwała do dziś.
Charakterystyka i morfologia błotniaka
Zaklasyfikowany do grupy 6 Międzynarodowej Federacji Kynologicznej psów gończych i ras pokrewnych, jest silnym i lekkim zwierzęciem. Porównując go z Foxhoundem widzimy, że ma lepsze łożysko i mniejszą siłę mięśni.
Pod względem wymiarów, Harrier ma od 48 do 55 cm wysokości w kłębie, z samicami, które są mniejsze. Jego plecy są lekko wysklepione, a klatka piersiowa głębsza niż szersza.
Ogon średniej wielkości. Musimy pamiętać, że ostatnie zmiany w prawodawstwie nie pozwalają na estetyczne okaleczenie ogona u zwierząt, stosunkowo popularna praktyka u psów myśliwskich.
Jego sierść jest gładka, niezbyt krótka i ma białe tło z drobinkami czarnych i pomarańczowych tonów. Ponadto,standard akceptuje wariant francuski, w którym znajduje się czarny płaszcz, który otwiera górną część pleców.
Ćwiczenia i opieka
Średnia długość życia Harriera waha się od 12 do 14 lat. Ta rasa ma wysoko rozwinięte poczucie przynależności do stada, dzięki czemu będziesz cieszyć się spotkaniami towarzyskimi z innymi zwierzętami i spędzaniem czasu z rodziną. Mamy też do czynienia z psem tak inteligentnym, jak upartym, dlatego poważny i ciągły trening jest niezbędny.
W tym sensie musimy pamiętać, że Błotniaki niezbyt dobrze znoszą samotność. Zachowanie destrukcyjne, które rozwinęłoby się u charta w przypadku braku ruchu, ma tendencję do rozmnażania się u błotniaka, jeśli spędza zbyt dużo czasu samotnie.
Jeśli chodzi o szczotkowanie, powinno być regularne aby zminimalizować pojawianie się pasożytów i chorób skóry. Dodatkowo jest to dobry sposób dla psa i jego właściciela na wzmocnienie więzi, która ich łączy. Ważne jest również regularne obcinanie paznokci.
Będąc psem myśliwskim, będzie potrzebował co najmniej godziny intensywnych ćwiczeń dziennie. Rasa ta jest inteligentna, zabawna i przede wszystkim bardzo wyrazista: lubią szczekać, aby było głośno i wyraźnie.
Zdrowie i trening
Podobnie jak w przypadku wielu innych ras, są pewne choroby, na które błotniak jest bardziej podatny niż inne gatunki. Rozmawiamy o dysplazja stawu biodrowego i zaburzenia widzenia. Jednak te zwierzęta mają niewiele problemów zdrowotnych przez całe życie.
Szkolenie psów myśliwskich powinno opierać się na szeregu podstawowych wytycznych:
- Wczesna socjalizacja co ułatwia psu podążanie za wskazówkami swojego pana i poczucie komfortu w obecności innych ludzi.
- Sposób użycia pozytywne wzmocnienie które sprawiają, że pies postrzega trening jako przyjemne i stymulujące doświadczenie.
- Pewne wytyczne, które nakładają szereg ograniczeń i wymuszają autorytet właściciela. Harrier to uparta rasa, dlatego ważne jest ustalanie granic.