W przeciwieństwie do tego, co może się wydawać na pierwszy rzut oka, u psów od urodzenia występują różne rodzaje ogona. Ponieważ ogon jest bardzo ważną częścią ciała w komunikacji i estetyce, przeglądamy ten ciekawy dodatek u psów.
Komunikacja i typy ogonów u psów
Psy komunikują się ze sobą iz nami całym ciałem. Pozycja, w której wkładają uszy, ogon i nogi jest równie ważna, jak ruch, który nimi wykonują. Dlatego bardzo ważne jest, aby wiedzieć, jaki jest ogon naszego psa, aby zrozumieć jego komunikację za pierwszym razem.
Z reguły pies podekscytowany macha ogonem. Istnieją jednak rodzaje ogonów u psów, które nie mogą się poruszać., takie jak zwinięte na plecach lub bardzo krótkie. To samo dzieje się ze strachem i noszeniem ogona między nogami: to stwierdzenie nie dotyczy wszystkich psów.
Mówi się również, że pies jest czujny, gdy jego ogon jest uniesiony wysoko. Niemniej jednak, Są psy, które naturalnie mają podniesiony ogon, nawet gdy są zrelaksowane. Oto różne rodzaje ogonów u psów i ich wpływ na komunikację:
Niski wstawiany prosty ogon
Niski ogon wstawiania Jest to taki, który naturalnie wpada między nogi i bardzo rzadko może być wyższy niż poziom kręgosłupa. Jest to na przykład ogon golden retrievera, bulteriera, border collie czy charta.
To znaczy żegdy ten ogon jest w spoczynku, będzie przyczepiony do nóg: nie oznacza to, że pies się boi, ponieważ jest to jego naturalna pozycja. W ten sam sposób, gdy pies jest czujny, nie będzie niósł go zbyt wysoko, po prostu dlatego, że nie może go podnieść ponad kręgosłup.
Prosty ogon ustawiony wysoko
Odwrotny przypadek to wysokie kolejki wstawiania: zazwyczaj znajdują się w pozycji uniesionej, najczęściej wysoko nad kręgosłupem. Psy z ogonami tego typu to beagle, różne typy wyżłów, teriery, wśród których są Yorkshire; i Chihuahua, na przykład.
Naturalna pozycja tych ogonów znajduje się znacznie powyżej tylnych nóg: muszą odczuwać bardzo silny strach, aby dostać go między nogi. Ponadto wydają się być czujne lub okazywać ciekawość swojego otoczenia, ponieważ są tak uniesione, że patrząc na nie z przodu widać ich ogony nad ich głowami.
Jest to jeden z najbardziej ruchliwych rodzajów ogona u psów, dlatego są to zwierzęta bardzo ekspresyjne. Zrozumienie ruchu ciała tego typu psa będzie bardzo łatwe, ponieważ jest on w stanie wykonywać wszystkie ruchy i pozycje w naturalny i prosty sposób.
Zakręcony ogon
Zwinięty ogon sprawia pod tym względem więcej problemów. Ten rodzaj ogonów u psów znajduje się zawsze nad grzbietem psa, zebrana w pierścień lub pętlę, przez co mają bardzo małą mobilność i wyrazistość.
Istnieje wiele ras z tego typu ogonami, ale wśród nich są shiba inu, mops, malamute i gówniany zu. Wiele z tych psów ma bardzo długie włosy, co utrudnia komunikację.
Na szczęście, psy są w stanie zauważyć, że nie są zbyt wyraziste zadem i mogą rozwijać inne strategie komunikować się z innymi psami: wyraz twarzy, uszy, ruch całego ciała… Dla człowieka będzie to nas trochę więcej kosztować.
Krótki lub zadokowany ogon
Są rasy lub specyficzne psy, które rodzą się bez ogona lub z bardzo krótkim ogonem. Jeden z rodzajów corgi, buldog angielski lub bokser, rodzi się bez niego. Ponadto, zgodnie z tradycją, istnieją inne rasy, które są skrócone, takie jak myszołów, cocker spaniel lub owczarek angielski.
Brak ogona jest bardzo dużą przeszkodą w komunikacji. W niektórych przypadkach można się domyślić, że mają określony ruch, ale wykrywamy go tylko wtedy, gdy jest na boki i nigdy nie wiemy, kiedy się boją lub czują.
Podobnie jak psy z kręconymi ogonami, te psy wiedzą, że mają dodatkową trudność, jeśli chodzi o wyrażanie siebie, i zwykle są w stanie to nadrobić. Tak czy siak, Mogą mieć częste problemy i nieporozumienia podczas interakcji z innymi psami.
Tradycyjnie odcinano ogony różnym rasom, ponieważ ich praca mogła je uszkodzić. Na szczęście, w wielu krajach jest już zakazany okaleczają psy, ponieważ zazwyczaj nie wykonują więcej zadań niż te, które zapewniają nam towarzystwo.
Ogon jest bardzo ważnym elementem komunikacji psa. Niemniej jednak, różne typy ogona u psów ułatwiają lub komplikują ich komunikację, a poznanie anatomii twojego psa pozwoli ci lepiej go zrozumieć.