Często uważa się, że psy w pewnym wieku nie mogą „niczego się nauczyć” i że tylko szczenięta mogą być szkolone. Nic bardziej odległego od rzeczywistości. Istnieją jednak pewne wyzwania, które napotykamy w edukacji psich zachowań, które warto zidentyfikować, aby odwrócić sytuację.
Edukacja w zakresie zachowań psów: co powoduje złe zachowania
Niezależnie od tego, czy jesteśmy trenerami, czy po prostu chcemy, aby nasz zwierzak zachowywał się prawidłowo, podczas edukacji behawioralnej możemy stawić czoła pewnym wyzwaniom.
Znajomość psa, o którym mowa, jest niezbędna do osiągnięcia dobrych wyników, a nauki są utrzymywane w czasie. Ponadto cierpliwość i zaangażowanie są niezbędne, aby uniknąć problemów z zachowaniem zwierząt. Każdy ma swój czas na naukę i przyswajanie nowych porządków.
Problemy behawioralne u psów mogą mieć wiele przyczyn i pojawiają się w dowolnym momencie ich życia, choć najsilniej w dzieciństwie. Nie możemy ignorować genetyki – niektóre rasy są bardziej podatne na nieposłuszeństwo, takie jak chart afgański czy chow chow – ani sytuacji, przez które przeszło zwierzę.
Jeśli pies jest bardzo płochliwy, ponieważ mieszka na ulicy, jego szczenięta prawdopodobnie mają tę „wadę” nawet wtedy, gdy zostały adoptowane. Jeśli zwierzę zostało ukarane przez byłych właścicieli, jest bardziej prawdopodobne, że spróbuje zaatakować lub ukryć się w obecności pewnych przedmiotów, które przypominają mu o jego traumie.
Z kolei musimy wziąć pod uwagę socjalizację psa. Odgrywa to bardzo ważną rolę w ich zachowaniu. Te psy, które jako szczenięta nie miały kontaktu z innymi zwierzętami, mogą być bardziej przestraszone, bardziej nerwowe i bardziej nieposłuszne.
Główne wyzwania w edukacji psich zachowań
Kiedy chcemy uczyć naszego pupila i wydawać mu pewne polecenia, trzeba go dobrze poznać i znać jego przeszłość, nawet gdy jest małym szczeniakiem, który właśnie wrócił do domu.Znajomość ich historii może nam pomóc i zapobiec pewnym zachowaniom, które utrudniają edukację psich zachowań. Główne problemy behawioralne u psów to:
1. Agresja
Pojawia się przed innymi zwierzętami lub wobec ludzi. Najpierw warczy, potem szczeka, a na koniec próbuje ugryźć. Agresywny pies może być problemem dla małych dzieci lub innych zwierząt domowych, ponieważ staje się stałym zagrożeniem.
Co więcej, prezentując tę cechę, istnieje większe prawdopodobieństwo, że zostaną „odrzuceni” lub pozostawieni na boku przez właścicieli lub zwierzęta w różnych miejscach (dom, park, plaża itp.).
2. Strach
Może być przed osobą, akcją, sytuacją, innym psem, a nawet przedmiotem. Strach pojawia się jako reakcja na przeszłą traumę, ale pojawia się również u zwierząt, które zawsze były „dobrze traktowane”.
Brak przyzwyczajenia, zmiana domu lub jakaś choroba może nasilać lęki u psów. Najczęstsze obawy to: głośne hałasy (burza, fajerwerki, rogi), kontakt z innymi psami oraz z przedmiotami, takimi jak patyki itp., które przypominają mu o ciosach z przeszłości.
3. Nadpobudliwość
Prawdą jest, że niektóre rasy są uważane za bardziej aktywne niż inne (na przykład dalmatyńczyk lub beagle poruszają się bardziej niż bernardyn), co jest wyzwaniem dla osób próbujących wychować psa.
Nadpobudliwy pies oprócz tego, że przez minutę nie siedzisz nieruchomo, potrzebujesz więcej przestrzeni do zabawy i ćwiczeń, aby rozładować energię. Jeśli tak się nie stanie, mogą ugryźć lub zniszczyć wszystko w domu.
4. Lęk separacyjny
Jest to powracający problem w edukacji psiego zachowania, ponieważ opiera się na przyzwyczajeniach ich właścicieli. Lęk separacyjny pojawia się, gdy zwierzę jest samotnie w domu i można go doświadczać na różne sposoby: niszczenie zabawek i przedmiotów, szczekanie, płacz, drapanie po drzwiach, wszędzie mocz itp.
Wyzwań w zakresie edukacji behawioralnej psów, przed którymi stoją trenerzy i trenerzy, jest znacznie więcej, ale te są najczęstsze i w których zwykle pracują.
