W 2022-2023 roku sankcja wydana przez Sąd Najwyższy Kastylii-La Manchy ożywiła dyskusje na temat ochrony złego traktowania dzikich zwierząt w Hiszpanii. We wspomnianym przypadku przedsiębiorstwo energetyczne zostało ukarane grzywną w wysokości prawie 150 000 euro; a to po tym, jak orzeł cesarski został porażony prądem na swoim skrzydle za pomocą elektrycznego wspornika.
Decyzja sądu Castilla-La Mancha uznano to za historyczne potępienie w Hiszpanii dotyczące ochrony dzikiej przyrody. Głównie dlatego, że większość z nielicznych konkretnych sankcji nałożonych w kraju była związana z przypadkami złego traktowania zwierząt domowych.
Jednak animaliści zgadzają się, że Hiszpańskie przepisy dotyczące ochrony dzikich gatunków są wciąż nieliczne i nieskuteczne. W konsekwencji rodzima fauna nadal jest w bardzo wrażliwym stanie.
Ale czy hiszpańskie prawo uznaje złe traktowanie dzikich zwierząt?
Jak wspomnieliśmy w poprzednich artykułach, Hiszpania nie posiada krajowych przepisów ramowych dotyczących dobrostanu i wykorzystywania zwierząt. Każda wspólnota autonomiczna ma możliwość ustanawiania, poprzez swoje rozporządzenia, regulacji mających na celu zwalczanie złego traktowania zwierząt dzikich i domowych, a także ustanawiania najbardziej odpowiednich sankcji dla każdego przypadku.
Jeśli wrócimy do przykładu ze wstępu, stwierdzimy, że Kastylia-La Mancha zajmuje się ochroną dzikiej przyrody w dwóch obszarach: administracyjnym i karnym. W artykule 108, ustawa o ochronie przyrody Kastylii-La Manchy (ustawa 9/1999) definiuje bardzo poważne wykroczenie:
“Zniszczenie, śmierć, psucie się, zbieranie, chwytanie, posiadanie, transport, handel i wystawianie na nieuprawniony handel lub naturalizację okazów zwierząt lub roślin skatalogowanych zagrożonych wyginięciem lub wrażliwych na zmianę ich siedliska”.
Ponadto, znęcanie się nad zwierzętami pojawia się w kodeksie cywilnym i hiszpańskim kodeksie karnym, choć w ich tekstach występują oczywiste ograniczenia, o czym przekonamy się poniżej.
Znęcanie się nad zwierzętami w hiszpańskim kodeksie cywilnym
Po ostatniej reformie art. 337, ten Kodeks cywilny Hiszpański określa, że mogą zostać ukarani karą od trzech miesięcy i jednego dnia do jednego roku więzienia wszyscy, którzy:
„(…) Za pomocą jakichkolwiek środków lub procedur bezpodstawnie go znęcał, powodując obrażenia, które poważnie podważają jego zdrowie lub narażając go na wykorzystywanie seksualne:
a) zwierzę domowe lub oswojone,
b) zwierzę zwykle udomowione,
c) zwierzę, które czasowo lub na stałe żyje pod kontrolą człowieka, lub
d) każde zwierzę, które nie żyje na wolności ”.
Nietrudno zauważyć, że figura znęcania się nad zwierzętami w Kodeksie cywilnym ogranicza się do zwierząt żyjących czasowo lub na stałe w środowisku domowym. W związku z tym, jego zakres nie zapewnia rzeczywistej ochrony dzikiej przyrody w kraju.
Wykorzystywanie dzikich zwierząt w hiszpańskim kodeksie karnym
Po drugie, Artykuł 334 ust. 1 hiszpańskiego kodeksu karnego mówi konkretnie o karach stosowanych w przypadku złego traktowania dzikich zwierząt. Jej tekst przewiduje karę pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do dwóch lat dla każdego, kto:
„(…) Wbrew ustawom lub przepisom o charakterze ogólnym:
a) polować, łowić ryby, nabywać, posiadać lub niszczyć chronione gatunki dzikich zwierząt;
b) ruch z nimi, ich częściami lub ich pochodnymi; lub
c) prowadzić działania, które uniemożliwiają lub utrudniają ich rozmnażanie i migrację”.
Ponadto hiszpańskie przepisy określają, że Te same sankcje mogą zostać nałożone na tych, którzy poważnie zmieniają lub niszczą siedliska dzikiej przyrody w Hiszpanii.. Przewiduje również zakaz wykonywania zawodu lub prawo do polowania i łowienia ryb na okres od dwóch do czterech lat dla tych, którzy popełnili którekolwiek z tych wykroczeń.
Ograniczenia obecnej ochrony dzikich zwierząt w Hiszpanii
Niewątpliwie Hiszpania przedstawiła ważne postępy prawne w dziedzinie ochrony zwierząt w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Wystarczy jednak obserwować stan zachowania niektórych gatunków, aby się zorientować, że dzika przyroda pozostaje w stanie zagrożenia w Hiszpanii.
Aby dać ci pomysł, po prostu w 2017 r. w Hiszpanii znaleziono martwych ok. 600 okazów wilków iberyjskich. Wszystkie główne przyczyny zgonów bezpośrednio lub pośrednio wiążą się z działaniem człowieka, takim jak zatrucie, przejechanie i polowanie sportowe.
Warto o tym pamiętać wilk iberyjski jest jednym z gatunków chronionych przez Konwencja o ochronie dzikiej fauny i flory i środowiska naturalnego w Europie. Mimo że są chronione w Hiszpanii i Portugalii, okazy żyjące na północ od Duero są zwolnione z tej ochrony, dlatego w tym regionie dozwolone jest ich polowanie.
Złożona i pełna sprzeczności sytuacja wilka iberyjskiego jest wyraźną demonstracją poważne ograniczenia hiszpańskiego prawa dotyczące ochrony złego traktowania dzikich zwierząt. Jednak wszyscy możemy przyczynić się do ochrony dzikiej przyrody, zgłaszając przypadki znęcania się nad zwierzętami odpowiednim władzom.
